سیدمحمد پولادگر رئیس فدراسیون تکواندو با اشاره به عملکرد نمایندگان این رشته در المپیک توکیو گفت: المپیک آوردگاهی است که بهترین‌های دنیا در آن حضور دارند و هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست. در این دوره از رقابت‌ها دیدیم که قهرمانان بزرگ مقابل جوانان پرانگیزه تن به شکست دادند. تکواندوکاران ما نیز به دلایل مختلف نتوانستند شایستگی‌های خود را به نمایش بگذارند.

وی با اشاره به حمایت‌های صورت گرفته از تیم ملی تکواندو افزود: در یک سال و نیم گذشته با وجود شیوع ویروس کرونا و مشکلات عدیده مالی، فدراسیون با حمایت‌های کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان تمام ملزومات برگزاری اردوهای آماده‌سازی را فراهم و تلاش کرد این اردوها با کمترین مشکل برگزار شود.

سیدمحمد پولادگر گفت: دلم برای بچه‌هایم می‌سوزد. آنها برای رسیدن و حضور در المپیک از جان مایه گذاشتند و سختی‌های بسیاری را تحمل کردند. آرمین هادی‌پور زمانی که دچار پارگی رباط زانو شد تمام پزشکان متخصص هم‌نظر بودند که باید جراحی شود. او بیش از یک سال تمرین کرد و درد زیادی کشید، چون سهمیه به نام آرمین بود و امکان جایگزینی شخص دیگری را نداشتیم. میرهاشم حسینی هم به دلیل اینکه برای حضور در مسابقات جهانی منچستر، انگلیس با یک ترفند کثیف غیرورزشی ویزای وی را صادر نکرد، مهمترین میدان برای کسب امتیاز و ارتقای رنکینگ المپیک را از دست داد و بالاجبار مسیر سخت‌تر و رقابت‌های فشرده‌‌تری را به منظور جبران امتیازات از دست رفته طی کرد.

رئیس فدراسیون تکواندو خاطر نشان کرد: ناهید کیانی هم به خاطر تصمیم کاملاً سیاسی و بی‌سابقه کمیته بین‌المللی المپیک در دادن سهمیه وایلد کارت به یک پناهنده ایرانی و تحمیل جدول 17 نفره در سخت‌ترین شرایط و موقعیت زندگی‌اش قرار گرفت و متأسفانه علی‌رغم شایستگی، این قهرمانان نتوانستند نتیجه‌ای را که برای آن زحمت زیادی کشیده بودند، کسب کنند. اعضای کادر فنی هم که زحمات شبانه‌روزی زیادی کشیده بودند تا این بچه‌ها در شرایط آمادگی مطلوبی قرار بگیرند، نتوانستند در این میدان ثمره تلاش خود را بگیرند.

پولادگر در پایان با بیان اینکه شادی مردم مهمترین انگیزه مسئولان و ورزشکاران برای حضور در مسابقات است، گفت: شرمنده مردم کشورم هستم و از آنها عذرخواهی می‌کنم که تکواندو برای اولین بار از میدان المپیک نتوانست نتیجه‌ای را کسب کرده و دل مردم را شاد کند.