صاحب‌خبر -

به گزارش ایلنا، عفونت گوش می تواند آزار دهنده باشد و ممکن است در اثر عفونت قارچی، تجمع موم گوش، یا در اثر فشار ایجاد شده در حین استراحت ایجاد شود. عفونت گوش وقتی رخ می دهد که باکتری یا ویروس خاصی به گوش میانی حمله کند و سپس در پشت پرده گوش قرار می گیرد که باعث درد شدید خواهد شد.

عفونت گوش ممکن است حاد یا مزمن باشد. عفونت های حاد دردناک هستند اما تنها برای یک دوره کوتاه باقی می مانند. عفونت های مزمن نیز ممکن است باعث آسیب دائمی در گوش داخلی و میانی شوند. در این قسمت قصد داریم عوامل موثر، علل و درمان های احتمالی و داروهای خانگی برای عفونت گوش را برایتان شرح دهیم.

دلایل عفونت گوش در دوران بارداری

عوامل بسیاری ممکن است باعث عفونت گوش شوند. پزشک علت دقیق درد و عفونت گوش را شناسایی خواهد کرد. برخی از عوامل احتمالی عبارتند از:

1. پاتوژن ها:

هنگامی که پاتوژن هایی مانند باکتری یا ویروس به داخل گوش راه پیدا کنند، ممکن است که عفونت گوش رخ دهد. این پاتوژن ها ممکن است باعث بیماری های شایع مانند مخاط اضافی، سرما خوردگی، آلرژی، عفونت سینوس و تورم آدنوئیدها شده و باعث التهاب شوند.

التهاب منجر به انسداد شیپور استاش ( لوله ای که قسمت میانی گوش و حلق را به هم متصل می کند) خواهد شد. این انسداد می تواند باعث تجمع مایعات در گوش میانی و در نتیجه عفونت شود که در برخی موارد ممکن است باعث کم شنوایی موقت نیز شود.

سایر علل عفونت گوش در بارداری

• تجمع موم گوش

• فشار ایجاد شده بر روی گوش هنگام استراحت یا خوابیدن به پهلو

علائم عفونت گوش در دوران بارداری

علائم مختلفی از عفونت گوش وجود دارد که عبارتند از:

• درد گوش که می تواند شدید باشد و حس گز گز کردن در داخل گوش ایجاد کند.

• از دست دادن شنوایی

• سر درد

• ترشح مایعات از گوش

• احساس فشار در داخل گوش

• تورم در گوش میانی یا داخلی

ممکن است شخصا متوجه تورم گوش خود نشوید بلکه تنها پزشک است که با استفاده از ابزار می تواند آن را تشخیص دهد. عفونت ها معمولا به خودی خود برطرف می شوند. اگر عفونت برای اولین بار خفیف باشد می توانید به دنبال برخی از درمان های خانگی باشید. اما با این وجود، اگر عفونت مزمن باشد نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.

روش های درمان عفونت گوش در دوران بارداری

داروهای خانگی برای درمان عفونت گوش در بارداری

روش های خانگی امتحان و آزمایش شده می توانند گزینه بهتری باشند اما بهتر است قبل از استفاده از آن ها با پزشک مشورت کنید.

1. سرکه:

سرکه سیب و سرکه سفید به عنوان مبارزان خوبی برای از بین بردن انواع عفونت های قارچی محسوب می شوند. سرکه بر روی قارچ ها اثر کرده و آن ها را حین فرآیند ترشح از بین می برد. بدین منظور:

• یک قاشق چای خوری از سرکه سفید و سیب را با هم به خوبی مخلوط کنید.

• به پهلو دراز بکشید به گونه ای که گوش عفونت کرده رو به بالا باشد.

• اکنون یک تکه پنبه را در این مخلوط خیس کرده و آن را روی گوش عفونت کرده قرار دهید.

• اجازه دهید به مدت 15 دقیقه بر روی گوش بماند و سپس با چرخاندن سر خود به جهت مخالف، مایع را تخلیه کنید.

• بعد، اجازه دهید تا گوش تان با جریان هوا کاملا خشک شود.

• این کار را 2 مرتبه در روز انجام دهید و به مدت 2 تا 3 روز آن را تکرار کنید تا از شر عفونت گوش خلاص شوید.

همچنین می توانید با استفاده از یک قطره چکان این محلول را در داخل گوش خود بریزید. کمی مایع را در گوش تان بریزید و حرکت دهید، سپس کمی پنبه را داخل گوش کنید. اجازه دهید تا به مدت 15 دقیقه بماند و سپس پنبه را خارج کرده و درنهایت گوشتان را با استفاده از یک سشوار تمیز و خشک کنید.

2. کمپرس نمک:

گوش درد به علت عفونت سینوس ها یا سرما خوردگی را می توان با قرار دادن کمپرس نمک گرم یا بطری آب گرم بر روی گوش عفونی تسکین داد. این یک درمان سنتی است.

اینگونه که مقدار 100 گرم از نمک را داخل یک قابلمه ریخته و حرارت دهید و سپس آن را درون کیسه ای پارچه ای بریزید.

کیسه را بر روی گوش قرار داده و کمی فشار دهید تا زمانی که حرارت آن از بین برود. این کار همچنین فشار ایجاد شده در گوش را هم تسکین می دهد.

3. روغن سیر:

سیر دارای خواص ضد باکتریایی است و می تواند عفونت گوش را از بین ببرد. برخی بر این باورند که ریختن 3 قطره از روغن سیر در داخل گوش عفونی با استفاده از گوش پاک کن برای درمان کافی است. این یک درمان بی خطر است اما اگر عفونت شدید باشد، ممکن است این روش درمانی اثری نداشته باشد.

4. روغن زیتون یا روغن معدنی:

2 قطره روغن زیتون یا روغن معدنی را در داخل گوش عفونی خود بریزید. این روغن احتمالا مومی که باعث انسداد گوش شده است را باز کرده و ممکن است به سرعت از گوش خارج کند. اگر همچنان درد داشتید و موم سخت تر از آن است که سریعا نرم شود به پزشک مراجعه کنید.

5. بخور دادن:

بخور دادن مخاط را نرم کرده و درد گوش و عفونت ناشی از سرماخوردگی، سینوس یا آنفولانزا را کاهش می دهد.

6. حوله گرم:

یک حوله یا لباس را با استفاده از بخاری یا سشوار حرارت دهید تا گرم شود و سپس حوله گرم را بر روی گوش عفونی خود قرار دهید. این کار می تواند درد را تسکین دهد.

درمان های پزشکی عفونت گوش در بارداری

1. آنتی بیوتیک ها:

در صورت بروز عفونت شدید و مزمن گوش، پزشک ممکن است بعد از اطمینان از عدم تاثیر منفی بر روی جنین، آنتی بیوتیک را تجویز نماید. پزشک آن دسته از داروهایی را تجویز می کند که قابل استفاده در دوران بارداری می باشند زیرا آن ها طبق دستورالعمل سازمان غذا و دارو دسته بندی شده اند.

• آموکسی سیلین و تایلنول در دسته B برای زنان بارداری که از عفونت گوش رنج می برند، تجویز می شود. تایلنول همچنین به عنوان استامینوفن، یک تسکین دهنده درد شناخته می شود که درد همراه با عفونت گوش را تسکین می دهد.

• تجویز قطره های دارویی گوش نیز شایع است. قطره ها مستقیما بر روی گوش پاک کن ریخته شده و سپس وارد گوش می شوند. در این صورت، دارو سریع تر اثر کرده و ممکن است تاثیر ناچیزی بر جنین داشته باشد.

2. جراحی:

جراحی گزینه آخر و مورد نادری است که پزشک ممکن است در نظر بگیرد. اگر عفونت گوش برطرف نمی شود، پزشک جراحی (که با نام میرینگوتومی شناخته می شود) انجام می دهد تا مایعات را از قسمت میانی گوش خارج کند.

همچنین ممکن است لوله ای را به گوش بچسباند تا مایعات اضافی را خارج کند. خارج کردن این مایعات اضافی می تواند کمک کند تا بهتر بشنوید و همچنین بسیاری از علائم را تسکین می دهد.

اگر آدنوئیدها بسیار بزرگ شوند جراحی از گزینه های درمانی محسوب می شود. این روش در موارد شدید انتخاب می شود و معمولا تا بعد از زایمان به تاخیر می افتد تا هیچ گونه خطری برای مادر و جنین نداشته باشد.

آیا عفونت گوش به جنین آسیب می رساند؟

تا زمانی که عفونت موجود در گوش وارد جریان خون نشود به جنین آسیبی نمی رساند.

اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از عفونت گوش در بارداری

• از ورود آب به گوش خود جلوگیری کنید. وجود آب در گوش باعث افزایش محتوای میکروبی شده زیرا باعث مرطوب شدن گوش خواهد شد.

• برای حفظ بهداشت، گوش خود را به طور دوره ای با استفاده از تکه پنبه تمیز کنید.

• اگر درد ناشی از ایجاد موم باشد، داخل گوش خود از گوش پاک کن استفاده نکنید زیرا گوش پاک کن های پنبه ای موم را بیشتر به داخل گوش فشار می دهند که خود فشار و درد در گوش را افزایش می دهد.

• عفونت های گوش باید فورا درمان شوند. روش های درمانی جایگزین مانند هومیوپاتی ممکن است امتحان شود.

عفونت گوش شناگر در دوران بارداری

عفونت گوش شناگر که به آن «اُتیت خارجی» نیز گفته می شود، عفونتی است که در کانال بین گوش خارجی و پرده گوش رخ می دهد. اگر چه این عفونت به دلایل مختلف رخ می دهد اما عمدتا در هنگام ورود آب در طول شنا یا استحمام است. همچنین ممکن است به دلیل وجود یک فولیکول موی آلوده در گوش یا تمیز کردن سخت گوش نیز رخ دهد.

علائم عفونت گوش شناگر:

علائم بیماری اُتیت خارجی در دوران بارداری به شرح زیر است:

• احساس گرفتگی یا انسداد

• خارش گوش

• تب

• درد در گوش

• کاهش شنوایی

• تورم غدد لنفاوی

این بیماری باید بلافاصله درمان شود زیرا می تواند منجر به افت شنوایی موقت شود و عفونت را به عصب مغز و جمجمه منتقل کند. اگر متوجه این علائم شدید، اقدامات فوری را برای درمان این بیماری انجام دهید.

چگونه می توان عفونت گوش شناگر را درمان کرد؟

• قطره گوش را به نسبت مساوی با الکل مخلوط کنید. این داروی طبیعی آب باقیمانده موجود در گوش را خشک می کند. در صورت آسیب دیدن پرده گوش، شیپور استاش و یا وجود چرک در گوش، از قطره گوش استفاده نکنید.

• استفاده از حوله گرم یا بطری آب گرم نیز ممکن است درد را تسکین دهد.

اگر درمان های خانگی فوق موثر نیستند، باید با پزشک مشورت کنید. آن ها ممکن است قطره های گوش حاوی اسید استیک یا بوریک را تجویز نمایند. اگر عفونت شدید باشد، آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است به مبارزه با عفونت کمک کند.

آیا می توان از بروز عفونت گوش شناگر جلوگیری کرد؟

برخی از اقدامات ساده وجود دارند که در محافظت از گوش کمک می کند که برخی از آن ها عبارتند از:

• در هنگام شنا کردن، کامل خود را در داخل آب فرو نکنید. سعی کنید هنگام شنا کردن سرتان را در بالای آب نگه دارید.

• در هنگام شنا از گوش گیر و کلاه شنا استفاده کنید.

• از خاراندن گوش اجتناب کنید.

• هنگامی که از استخر خارج شدید سر خود را کج کنید تا آب باقیمانده تخلیه شود.

• گوش ها را با استفاده از حوله خشک یا سشوار خشک کنید.

منبع:نمناک

∎​