به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، محمدجواد حق‌شناس (عضو شورای شهر تهران) در روزنامه سازندگی نوشت: پس از اتنخابات باید به یک بازنگری در رفتار خود بپردازیم. بی‌شک جبهه اصلاحات نیاز به یک بازسازی و ترمیم جدی دارد.
به واقع این جبهه امروز در یکی از سخت‌ترین شرایط دوران حیات خود به سر می‌برد و این موضوع از چند جهت قابل بررسی است؛ از یک سو این مسئله به ساز و کار احزاب و تشکل‌ها مربوط می‌شود که اگرچه سازوکاری هم برایش تعریف شده بود و مدت‌هاست که به صورت کژدار و مریز با این تشکیلات دور هم جمع شده بودند، اما به نظر می‌رسد که این ساز و کار به بازسازی و بازنگری نیاز دارد. سالی چند حزب به اصلاح‌طلب‌ها اضافه می‌شود که کارکردی ندارند و حالا شاهد ۳۱ حزب اصلاح‌طلب هستیم که عملاً نشان می‌دهد که چقدر مجموعه دچار مشکل است.
اما بعد از تشکل‌های اصلاح‌طلب موضوع رابطه با خود مردم است. جبهه اصلاح‌طلب با ریزش نیرو و دوری هواداران روبه‌رو شده و در انتخابات مجلس، دولت و شورا نتوانست نیرو‌های هوادار خودرا بسیج کند که حداقل یک کنش منسجم داشته باشند.
اما ضلع سوم مربوط به مدیریت اصلاح‌طلبان است که در آن با مشکلات جدی روبه‌رو هستیم و در فضایی که گذشت، تعارض‌هایی از افردی که به عنوان هدایت‌کننده اصلاح‌طلبان هستند به چشم آمد که بیشتر باعث گیجی هواداران شد.
من فکر می‌کنم همانطور که اصلاح‌طلب‌ها از دو جریان چپ و راست متولد شدند اگر به عنوان تئوریک مفهوم اصلاح‌طلبی را تبیین کنیم، اما امضا نداشته باشیم عملاً دچار سردرگمی مضاعف خواهیم شد و باید به این نتیجه برسیم که چه قرائتی از اصلاحات و اصلاح‌طلب داریم. آیا قرائت خاتمی درست است؟ یا کروبی و موسوی خویینی‌ها یا موسوی ... اکنون شاهد تعارض جدی هستیم، زیرا هنوز معلوم نیست مثلاً ایده‌ای که سعید لیلاز درباره اقتصاد دارد با نظریه‌ای که فرشاد مومنی ارائه می‌کند چه نسبتی به هم دارند. آیا می‌شود این تعریف را پذیرفت؛ یا درباره اینکه در نگاه فرهنگی و اجتماعی قطعاً گرفتاری‌ها و تعارض‌ها فراوان است و جمع‌شدن این همه تعارض جز ریزش و دلخوری از سوی هواداران و علاقه‌مندان نتیجه دیگری در برنخواهد داشت و به نظر من علاقه‌مندان به اصلاح‌طلبان با این تعارضات کاملاً ناامید می‌شوند.