وزیر نیرو
انتقال آب از دریای عمان نیازهای صنعت شرق کشور را تأمین می‌کند
گروه انرژی - وزیر نیرو، گفت: در طرح روئین‌تن‌سازی سیستان که پیش‌تر به تصویب هیأت وزیران نیز رسیده، مهم‌ترین و کارآمدترین تمهید، بهره‌برداری از منابع آب جدید است. رضا اردکانیان؛ در نخستین کنفرانس روئین‌تن‌سازی سیستان که با هدف اصلاح الگوی توسعه و ارتقای وضعیت اقتصادی-اجتماعی و محیط‌زیستی منطقه سیستان برگزار شد، اظهار کرد: اصلی‌ترین منبع موجود، بحث شیرین‌سازی و انتقال آب از دریای عمان است که می‌تواند نیازهای آبی ضروری و نیز تقاضاهای با صرفه اقتصادی، شامل نیازهای صنعت را در کریدور شرق کشور از چابهار تا سرخس تأمین کند. وی افزود: اجرای این پروژه عملاً آغاز شده است و در نخستین فاز بهره‌برداری، آب انتقالی از دریای عمان را به زاهدان می‌رساند. یک خط لوله دیگر نیز بین زابل و زاهدان در حال بهره‌برداری است که بخشی از آب شرب زاهدان را از چاه‌نیمه‌ها (از هیرمند) تأمین می‌کند. اردکانیان؛ گفت: قرار است این خط انتقال با اعمال اصلاحاتی جزیی، معکوس عمل کند و این بار آب شیرین و انتقالی از دریای عمان را از زاهدان به زابل و زهک برساند و این اقدام، منجر به کاهش بارگذاری بر روی منابع آبی سیستان و هیرمند نیز می‌شود. وی افزود: پهنه آبرفتی گزیک-حرمک منبع آبی دیگری با ظرفیت مناسب است که برنامه‌ریزی شده تا به عنوان پشتیبان در مواقع اضطراری، بخشی از آب شرب مورد نیاز منطقه را تأمین کند. به‌جز این موارد، کاهش بارگذاری سیستان از طریق مدیریت مصرف و اجرای طرح‌های سازگاری با کم‌آبی نیز مدنظر قرار گرفته است. اردکانیان؛ اظهار کرد: به‌عنوان نمونه، استحصال آب از پساب فاضلاب‌های خانگی و صنعتی زاهدان و استفاده از آن برای آبیاری فضای سبز، بخشی از آب مورد نیاز این شهرستان را تأمین می‌کند. در واقع، با تحویل آب جایگزین به شبکه توزیع زاهدان، از یک‌سو، درجه اطمینان‌پذیری تأمین آب افزایش می‌یابد و از سوی دیگر، از میزان بارگذاری چاه‌نیمه‌ها کاسته می‌شود. این موضوع، خود باعث کاهش نیاز به ذخیره آب در چاه‌نیمه‌ها و در نتیجه کاهش میزان تبخیر آنها نیز می‌شود. وی گفت: وضعیت نهادی منطقه سیستان قرار است با استقرار نظام بیمه‌ای و راهبری هماهنگ وزارتخانه‌های نیرو، جهادکشاورزی و سازمان محیط‌زیست در سیستان بهبود یابد. وزیر نیرو، خاطرنشان کرد: انجام تمهیدات برای روئین‌تن‌سازی سیستان، به معنای بی‌نیاز شدن و یا صرف‌نظر کردن از حقابه تعیین‌شده ایران در معاهده ۱۳۵۱ رودخانه هیرمند به میزان ۸۲۰ میلیون مترمکعب در سال نیست و هم ما مصر به گرفتن حقابه تا قطره آخر هستیم و دولت افغانستان نیز همواره تعهد خود را بر تحویل حقابه مورد نظر به جمهوری اسلامی‌ایران ابراز داشته است. در این راستا، استقرار سامانه دریافت و اندازه‌گیری حقابه در مرز ایران در حال انجام است. وی همچنین با اشاره به مسأله تالاب‌های بین‌المللی‌هامون، اظهار داشت: در طرح روئین‌تن سازی سیستان اگرچه آب مورد نیاز برای شرب و کشاورزی و صنعت، از محل حقابه و از محل آب انتقالی از دریای عمّان یا دیگر منابع جدید تضمین خواهد شد، اما دغدغه و نگرانی برای تأمین نیازهای محیط‌زیستی رودخانه هیرمند و تالاب‌های بین‌المللی‌هامون همچنان پابرجاست. اردکانیان؛ ادامه داد: منطقه سیستان و‌هامون‌ها به لحاظ طبیعت جغرافیایی خود که در دلتای رودخانه هیرمند قرار گرفته‌اند، همواره و از گذشته تاکنون وابسته به آب رودخانه هیرمند و دیگر رودخانه‌های منتهی به‌هامون‌ها بوده‌اند. محیط‌زیست و تبعات حاصل از تخریب محیط‌زیست مرز نمی‌شناسد و در چارچوب مسؤولیت بین‌المللی دولت‌ها نسبت به حفاظت از محیط‌زیست قرار دارد. وی افزود: در صورت عدم رهاسازی حقابه محیط‌زیستی‌هامون‌ها و خشک شدن آنها، تبعات منفی زیست‌محیطی و کاهش سطح سلامت ناشی از تشدید طوفان‌های گردوخاک و نیز تبعات اقتصادی- اجتماعی این امر، گریبانگیر همه مردمی‌که در این منطقه در هر دو سوی مرز زندگی می‌کنند، خواهد شد. اردکانیان؛ تأکید کرد: خشکی‌هامون‌ها همان‌قدرکه منطقه سیستان در ایران را تهدید می‌کند، منطقه نیمروز و هلمند را نیز در آن سوی مرز تهدید می‌کند و طوفان‌های گرد و خاک برخاسته از تالاب‌های خشکیده در ایران، تحت شرایط جوی طبیعی منطقه، به آسمان افغانستان گسیل شده و ساکنان ولایت‌های مرزی افغانستان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. وی گفت: وزارت نیرو به دقت هرگونه اقدام مغایر با ملاحظات محیط‌زیستی را در رودخانه‌های مرزی به‌خصوص در منطقه هیرمند پایش می‌کند و در زمان درست و از طریق مجاری رسمی، یادداشت‌ها و پیام‌های لازم را به کشورهای همسایه منعکس می‌کند. در مورد بند کمال‌خان نیز به طور ویژه، موضوع در سازوکار کمیساران آب هیرمند و نشست‌های مرتبط با آن مطرح شده است و البته این نشست‌ها و رایزنی‌ها همچنان ادامه دارد. اردکانیان؛ اظهار داشت: منافع مشترک دو کشور ایجاب می‌کند که میزان همکاری‌ها و تعاملات دو کشور افزایش یابد. همکاری همسایگان درباره منابع آب مشترک، یک گزینه و انتخاب نیست، بلکه تنها راه موجود است، چرا که به علت جبر جغرافیایی نمی‌توان همسایگان خود را تغییر داد. وی گفت: ساکنان منطقه سیستان در ایران و افغانستان دارای تاریخ و جغرافیا و فرهنگ مشترکی هستند که دو عنصر هیرمند و‌هامون در آن نقش‌آفرینی برجسته دارند. برای حفظ این میراث مشترک، توسعه آبی و ارتقای سطح معیشتی مردم منطقه، باید همراه با حفظ محیط‌زیست و ارتقای سطح زندگی آنها و با در نظر گرفتن این واقعیت است که محیط‌زیست مرز نمی‌شناسد. اردکانیان؛ افزود: در این چارچوب، پیشنهادات و راهکارهای فنی برای ارائه به طرف افغانستانی آماده شده است و با توجه به سطح خوب روابط دو کشور و وابستگی و درهم‌تنیدگی مسائل دو کشور، امیدواریم که همکاری و تعامل لازم را در این خصوص از سوی طرف افغانستانی شاهد باشیم. وی همچنین اظهار کرد: شاید بتوان گفت واژه «روئین‌تن» تاریخی برابر با ادبیات فاخر فارسی دارد. این واژه با مفهوم آسیب‌ناپذیری در پیوند است. روئین‌تن‌سازی سیستان یعنی کاهش آسیب‌پذیری آن با استفاده از اصلاح الگوی توسعه، اصلاحات نهادی و بازتعریف نقش منابع محیط‌زیستی. برای این منظور، از مدت‌ها پیش، گروه کاری ویژه‌ای تشکیل شد تا گزینه‌های مختلف را برای بهبود شرایط سیستان بررسی کند. اردکانیان؛ افزود: این گروه پس از ارزیابی وضعیت موجود و نیز پیش‌بینی واقع‌بینانه از شرایط آتی، بسته‌ای فراگیر طراحی کرده تا سیستان را در مقابل اتفاقات آبی برون‌مرزی ـاصطلاحاً‌ـ «روئین‌تن» کند؛ بدین معنی که با اتخاذ تمهیداتی پیش‌گیرانه و دوراندیشانه، اثرات اقدامات انسانی بالادست را بر منطقه کاهش دهد. وزیر نیرو، خاطرنشان کرد: مبنای طراحی این بسته این بوده که اقدامات را تنها به مذاکرات با کشور همسایه و «نگاه به بیرون» معطوف نکنیم و برای تضمین نیازهای آبی شرب و صنعت و کشاورزی منطقه، گزینه‌هایی معطوف بر «نگاه به داخل» را با هدف تضمین امنیت آبی منطقه سیستان، در اولویت قرار دهیم. اردکانیان؛ گفت: این بسته متشکل از شش بخش اعم از تعریف منابع آبی جدید برای منطقه، اصلاح الگوی توسعه، کاهش بارگذاری آبی سیستان، کاهش تلفات و تبخیر، اصلاحات کالبدی و اصلاحات نهادی است. وی اظهار امیدواری کرد: دست آوردهای علمی‌و عملیاتی حاصل از این کنفرانس گامی‌در جهت پایداری هر چه بیشتر، بهبود شرایط و وضعیت منطقه سیستان باشد.
∎