ذوب آهن و صنعت، قربانیان محبوب این هفته سرخابی‌ها بودند. دو تیم که در خانه، روبه‌روی پرسپولیس و استقلال شکست خوردند و زمین مسابقه را بدون امتیاز ترک کردند. آن‌چه در جریان این دو نبرد معوقه لیگ برتر بیشتر از هر چیزی به چشم آمد، تعویض‌های خوب دو سرمربی بود. یحیی از یک طرف، توانست جهت بازی را به سود تیمش تغییر بدهد و فرهاد مجیدی از طرف دیگر، روند مسابقه را به خوبی عوض کرد. در اصفهان، پرسپولیسی‌ها تا یک قدمی شکست پیش رفتند. آنها روی اشتباه مهلک حامد لک در نیمه اول، بازنده بودند و با شرایط نگران‌کننده‌ای به رختکن رفتند اما یحیی گل‌محمدی به خوبی توانست مدیریت اوضاع را در دست بگیرد. اولین تعویض بسیار موثر او، وارد کردن مهدی عبدی به جای عیسی آل‌کثیر به زمین مسابقه بود. عیسی قبلا در بازی‌های بزرگ به اندازه کافی درخشیده و خودی نشان داده و برای نبردهای معمولی‌تر، مهره پرانگیزه‌ای مثل عبدی می‌تواند کارایی بیشتری داشته باشد. عبدی برای مدت زیادی دور از ترکیب تیم بود و حالا در این فرصت 45 دقیقه‌ای، تشنه گل‌زنی به نظر می‌رسید. او از همین فرصت به خوبی استفاده کرد و توپ را از خط دروازه ذوبی‌ها عبور داد. قبل از مهدی، پرسپولیس یک مهره تعویضی گل‌زن دیگر هم داشت. شهریار مغانلو هم مسابقه با ذوب را از روی نیمکت شروع کرد و توانست گل مساوی را وارد دروازه حریف کند. 23 هفته از لیگ برتر بیستم گذشته و سرخپوشان در این فصل فقط یک بار شکست خورده‌اند. آنها در لیگ هجدهم هم چنین آماری داشتند و حالا می‌خواهند این آمار درخشان را تا آخرین هفته لیگ برتر حفظ کنند. در آبادان هم پسران فرهاد، به یک پیروزی مهم رسیدند تا به رده سوم جدول رده‌بندی لیگ برتر برگردند. این بازی جنجال‌های داوری خاص خودش را هم داشت. با این وجود شاید بهتر است اعضای کادر فنی استقلال تمرکزشان را از روی این موضوع بردارند و بیشتر روی خود فوتبال تمرکز کنند. این بازی یک پایان خوش برای آبی‌ها داشت و آن، اولین گل فصل آرمان رمضانی بود. بازیکنی که در لباس پرسپولیس نتوانسته بود حتی یک گل به ثمر برساند، حالا یک گل مهم سه امتیازی برای آبی‌ها زد و جلوی توقف این تیم در آبادان را گرفت.

هواداران فوتبال در ایران، به یحیی و فرهاد امید زیادی دارند. دو مربی مستعد که می‌توانند کارهای بزرگی برای این فوتبال انجام بدهند. هر دوی آنها با کمی تجربه و بلوغ بیشتر، شانس تصاحب نیمکت تیم ملی را هم خواهند داشت. برای سال‌ها خبری از مربیان ایرانی در اطراف تیم ملی نبوده و شاید یکی از این دو نفر به این طلسم پایان بدهد. هنوز زود است که بخواهیم آنها را در چنین جایگاهی ببینیم. حتی مقایسه بین این دو نفر به صورت جزئی هم چندان درست نیست. چراکه گل‌محمدی تجربه بیشتری نسبت به فرهاد دارد و جام‌های زیادی هم به دست آورده است. اما در یک مورد، هیچ تردیدی وجود ندارد و آن این است که فرهاد و یحیی، بهترین مربیان استقلالی و پرسپولیسی حال حاضر فوتبال ایران به شمار می‌روند.