به گزارش مشرق محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود نوشت: طراحی طیف نیروهای انقلابی برای انتخابات چیست؟ نامزد (های) این طیف بناست در کدام زمین بازی کنند و پاسخ شان به طراحی طیف های دیگر چیست؟

هر رقابتی، دو مشخصه دارد: این که نقشه و برنامه شما کدام است؟ برنامه و زمین طرف مقابل چیست؟ هنر این است که اولا بتوانید طبق برنامه عمل کنید و ثانیا آنجا که دشمن می خواهد نقشه خود را تبدیل به قاعده و معیار بازی تحمیل کند، واکنشی در خور داشته باشید.

طرف مقابل، اصرار دارد زمین بازی "مدیریت دولت" را در "دیپلماسی" منحصر کند و همان را  به "برجام" و "برجام مالی همه  امور"! تنزل دهد؛ دولتی با دستان بسته و گزینه های کاملا محدود و معطل "اخم و لبخند غرب". این روند، هشت سال است کشور را دچار عقبگرد اقتصادی کم سابقه کرده است.

طیف نیروهای انقلابی، معتقتدند مدیریت دولت، بیست و چند وزارتخانه و معاونت (از جمله ده وزارت اقتصادی و معاونت رئیس جمهور) را شامل می شود و همه مسئولیت ها را نباید، روی دوش دیپلماسی بار کرد و دیپلماسی با دنیا را هم به آمریکا و سه کشور اروپایی منحصر نمود.

"برجام" حتی اگر درست تنظیم و درست اجرا می شد- که به خاطر سوء مدیریت آقای روحانی هرگز در این مسیر قرار نگرفت- حداکثر می توانست 10 تا 20 درصد مشکلات را برطرف کند و 80 درصد بقیه، به معطلی ظرفیت های داخلی و موانع پیش روی آن بر می گردد؛ جایی که مدیریت درست غائب، و مدیریت چالش آفرین حاضر است.

نیروهای انقلابی می گویند دیپلماسی (متنوع و نه منحصر به چهار رژیم بد سابقه در دنیا)، یکی از ده ها ابزار مدیریت اجرایی کشور است و تنها هنگامی مفید واقع می شود، که اولویت دولتمردان، احترام به ظرفیت ها داخلی و اهتمام به احیای آنها باشد.

مزیت گفتمانی طیف نیروهای انقلابی، جامعیت گفتمانی آنهاست، مشروط بر این که اولا دستاورد های خود با وجود در اختیار نداشتن دولت را به خوبی برای مردم بازنمایی کنند و ثانیا در موضوع دیپلماسی و برجام نیز، "صراحت حکیمانه" در تبیین داشته باشند.

ضمنا باید تبیین شود "جریان انقلابی و حزب اللهی"، باند و قبیله ای در کنار سایر قبایل و جناح های سیاسی نیست؛ که بر مبنای تقسیم منافع و امتیازات تشکیل شده باشد. اگر گفته می شود که باید "دولت جوان حزب اللهی" تشکیل شود، به معنای خدمتگزاری به واسطه بسیج همه ظرفیت های ملی است و نه تشکیل یک طبقه جدید، در کنار سایر طبقات سیاسی امتیاز طلب.

سند حقانیت این جریان، حمایت از همه آنهایی است که در این چهار دهه برای مردم خدمتگزاری بی منت انجام داده اند؛ با آنهایی هم که پا در مسیر انحراف گذاشته اند، کوشیده تا با همه هزینه هایش، مرزبندی و برخورد انتقادی و اعتراضی داشته باشد.

نشان به آن نشان که هم، از بازرگان و منتظری و موسوی و هاشمی و احمدی نژاد و ناطق و لاریجانی، به وقت حرکت شان در چهار چوب ها حمایت کرده، و هم نسبت به خطاها و انحرافات اعتراض کرده؛ و البته به خاطر انحرافات برخی رجال، از اغیار، طعنه و زخم زبان شنیده است.

این، مهم ترین مزین طیف نیروهای انقلاب، با همه ریزش ها و رویش های آن است. همین جریان بوده که از کف جامعه تا راس، بیشترین هزینه ها را برای امنیت و اقتدار و پیشرفت کشور متحمل شده و کمترین برخورداری ها را داشته است. و شگفت این که ناقضان همین رویه، پس از زدن ساز مخالفت و جدایی، مورد حمایت مخالفان انقلاب قرار گرفته اند.

از مزیت های مهم این جریان، اثبات عملی ادعای "ما می توانیم" در عرصه های مختلف است. از دفاع مقدس، تا جهاد سازندگی. از تولید سوخت بیست درصد برای تولید رادیو دارو، تا تولید بنزین و بی اعتبار کردن تحریم بنزین و سوخت 20 درصد. از حداث پالایشگاه عظیم ستاره خلیج فارس و تبدیل کشور وارد کننده به صادر کننده بنزین، تا تولید پیشرفته ترین تجهیزات دفاعی، با وجود تحریم ها.
به اینها علاوه کنید احیای ده ها کارخانه تعطیل و نیمه تعطیل در دو سال اخیر، به همت دستگاه قضایی و بازگرداندن هزاران کارگر به سر کار، و باز پس گیری ده ها هزار میلیارد تومان از اموالِ حیف و میل شده بیت المال در پوشش خصوصی سازی.

این روند نشان می دهد فرصت های بسیاری برای اشتغال و تولید و رونق اقتصاد هست که در اثر سوء مدیریت هدر می رود. همچنین، احداث هزاران واحد مسکونی برای سیل زدگان و زلزله زدگان به همت نیروهای جهادی، و اهتمام به تولید واکسن ایرانی کرونا که در مراحل پایانی قرار دارد.

جریان معتقد به تدبیر و تلاش درونزا، به سیاست خارجی هم به عنوان فرصتی برای متنوع سازی شرکا و متحدان، برای مهار دشمنان می نگرد؛ و نه ابزار کانالیزه کردن کشور در کانال فشار های دشمن و کاهش عمق استراتژیک کشور، چنان که دشمن می پسندد.

بدین معنا، دلیلی ندارد جریان حزب اللهی، درباره برجام هم منفعل و دو پهلو حرف بزند؛ یا اجازه دهد حریف، برجام را تبدیل به مسئله اول و آخر کشور کند. هشت سال گذشته، عبرت بزرگی در این مسیر است؛

این که ادعا شد به واسطه واگذاری همه امتیازات ظرف دو ماه، می توانیم تحریم ها را لغو می کنیم؛ و رونق اقتصاد کشور (در حد بی نیاز شدن مردم از یارانه و سرشار شدن از درآمد) هم معطل همین توافق است(!) اما هشت سال است همچنان مذاکره می کنیم و شش سال است دنبال حق از دست رفته خود توسط کلاهبرداران غربی می دویم! این عبرت را با حوصله بازخوانی کرد. در اثر این روند انحرافی، اقتصاد ایران در رتبه بندی جهانی شش رتبه سقوط کرد؛ و اکنون شش رتبه پایین تر از شرایط قبل برجام قرار دارد. بیست درصد کوچک تر، توام با زدن رکورد های رکود و تورم!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.