باید کوشید که سوالات روشن و مشخصی را از هر کاندیدا پرسید تا دیدگاهها و برنامه های افراد، قابل رویت شود. این سوالات (و پاسخ به آنها) می تواند الزاما به این انتخابات (و این مقطع زمانی) منحصر نباشد. با همراهی دوستان همدل و قدیم، این فرصت فراهم شد تا گفتگویی با آقای حسین دهقان شکل بگیرد که در این گفت وگوها از آقای دهقان سوالات زیر را پرسیدم.

پرسیدم:
را موشکِ نقطه زن ایرانی داریم ولی هیچ بِرند محصول/کالای ایرانی در عرصۀ بین المللی نداریم؟

پرسیدم:
یا اگر آپارات به اندازه یوتیوب شود تحملش را داریم؟ اگر برندِ شیرین عسل به قد و قواره Nestlé برسد تحملش می کنیم؟

پرسیدم:
چرا "مپنا" در بحث صنایع نیروگاه موفق شد ولی هیچ «مپنایِ کاملا خصوصی» در ایران شکل نگرفته؟
چرا امثال مهندس موسی رفان در مپنای دولتی موفق هستند و شانه به شانه زیمنس می زنند ولی در بخش خصوصی خیر؟

پرسیدم:
دیدگاه شما دربارۀ ایرانیان خارج از کشور، چگونه است؟ بهرۀ امروزِ کشور ما از آن میزان توانمندیِ خارج از مرزها، چه مقدار است؟!

پرسیدم:
شما در صنایع نظامی تجربه داشته اید، ولی صنعتِ خودروی داخلی در وضعی است که هم استفاده کننده و هم تولید کننده(!) ، ناراضی اند و گلایمند. چه باید کرد؟

پرسیدم:
انتظار شما از رئیس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد چیست؟ آیا معاون اولِ اقتصاددان انتخاب می کنید؟!

پرسیدم:
آیا تعبیر رضا امیرخانی درباره مدیرِ دو،لَتی و مدیر سه،لَتی در نفحاتِ نفت را قبول دارید؟

 موشک نقطه‌زن و غیبت برند بین‌المللی ایرانی

گفت وگوی دکتر حسین دهقان و دکتر محمدرضا اسلامی پژوهشگر توسعه پیرامون چرایی عدم رشدیافتگی صنعت در ایران.  این گفتگو را می‌توانید از اینجا دانلود کنید.