قتل فجیع یک کارگردان سینما به دست پدرومادرش به خبر اول سرویس‌های حوادث تبدیل شده است.

جسد بابک خرمدین کارگردان سینمای ایران روز گذشته ۲۶ اردیبهشت ماه در فاز سع شهرک اکباتان تهران کشف شد. در تحقیقات به عمل آمده پدر و مادر این کارگردان دستگیر شدند و به قتل اعتراف کردند.

قاضی محمد شهریاری سرپرست دادسرای جنایی تهران در همان لحظات اولیه انتشار خبر اعلام کرد پدر این کارگردان اقرار کرده با فرزندنش اختلاف داشته، ابتدا او را بیهوش و بعد جسد را با چاقو تکه تکه کرده و در سطل زباله رها کرده است.

بابک خرمدین سال ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی ارشد سینما از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و فارغ التحصیل ۱۳۸۸ است، این کارگردان سال ۱۳۷۹ در دوره فیلم سازی یک ساله انجمن سینمای جوانان دفتر تهران شرکت کرد. «سوگنامه ای برای یاشار» اولین فیلم بلند بابک خرم‌دین بود که بر پرده سینمای «هنر و تجربه» رفت.

آن طور که خودش می گفت این فیلم تا حد زیادی با الهام گرفتن از زندگی شخصی‌اش ساخته شده است. او در سال ۸۹ به عنوان دانشجو راهی لندن می‌شود و در آن‌جا با مساله مهاجرت و غربت درگیری پیدا می‌کند. یاشار شخصیت اصلی فیلم او هم چنین سرگذشتی دارد. او جوانی است که با ویزای دانشجویی وارد لندن شده است. همزمان با اتمام کالج، دچار مشکل مالی و دلتنگی برای خانواده‌اش و ایران می شود. اکنون او بین ماندن و برگشتن مردد است و به استیصال رسیده است. این نقش را یاشار علی‌شناس بازی کرده است که از دوستان کارگردان بوده و سابقه بازیگری نداشته‌است. بابک خرم‌دین برای گرفتن بازی بهتر از او، فیلم‌نامه را در اختیارش نگذاشته و صحنه به صحنه موقعیت را برای او توضیح می‌داده است.

در مراسمی که دی ماه سال ۹۴ به بهانه اکران فیلم بابک خرمدین در موزه سینما برگزار شد، او از پدرش دعوت کرد که به روی صحنه بیاید و پدرش در سخنانی کوتاه گفته بود: «به نام خداوند آموزگار و به نام شهدای گلگون کفن جنگ هشت ساله و درود به شرافت آن شهدا که مملکت را حفظ کردند. من سرهنگ پیاده ستاد خرم‌دین هستم. ۳۰ سال خدمت کردم، ۶۹ ماه در مناطق عملیاتی بودم، دو مرتبه شیمیایی شدم و چهار بار ترکش خوردم و خوشحالم در مقابل مملکت انجام وظیفه کردم. به جوانان توصیه می‌کنم از این گهواره وطن غافل نباشند چون رشد و سربلندی آنان در همین مملکت اتفاق می‌افتد. از این ۳۰ سال خدمت ۱۷ سال را دور از خانواده انجام وظیفه کردم و تمام زحمات خانواده روی دوش این خانم عزیزم (همسرش) بود که وطن دوم من هستند.»

بابک خرم‌دین کارگردان «سوگنامه‌ای برای یاشار» هم یادآور شده بود:« این اولین فیلم حرفه‌ای من است. اما «سوگنامه‌ای برای یاشار» یک فیلم حرفه‌ای نیست و این فیلم بدون هیچ امکانات و حتی مجوزی با کمک دوستانی که آن زمان داشتم ساختم و یک فیلم کاملا شخصی است. اگر می‌خواستم مجوز بگیرم، داستانی برای خودش می‌شد. با ویزای دانشجویی نمی‌توانستم برای مجوز اقدام کنم و در دوره‌ای هم آن‌جا بودم که با ایرانی‌ها خوب برخورد نمی‌شد . این روش فیلم‌سازی را در آن‌جا گریلا یا چریکی می‌گویند و خود دانشجویان انگلیسی هم به این روش فیلم‌هایی می‌سازند.»

*

تصو.یری از بابک خرم‌الدین در کنار پدر و مادرش