شناسهٔ خبر: 46978067 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

یادداشت/محمدرضا صالحی*

مار در آستین و ما گرد جهان می‌گردیم!

در همه دولت‌های سراسر جهان اختلاف نظرات داخلی وجود دارد، اما جناح‌ها با وجود اختلاف نظر در جهت تامین منافع ملی قدم برمی‌دارند.

صاحب‌خبر -

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، محمدرضا صالحی در یادداشتی نوشت: اخیراً تحلیل‌ها و اظهار نظرهای فراوانی از مصاحبه لو رفته ظریف خواندیم و شنیدیم؛ عده‌ای معتقدند این یک کددهی به طرف خارجی است که جناحی در داخل مخالف توافق بوده و هرکاری بتوانند برای عدم تحقق آن انجام می‌دهند پس فرصت سوزی نکرده و کار را تمام کنید.

عده دیگری بر این باورند این یک بازی انتخاباتی از پیش تعیین شده است که ظریف را دور زده و از او برای دو قطبی سازی سازش-مقاومت سواستفاده کردند.

گروهی به استناد اقرار ظریف که سردار سلیمانی را مانع دیپلماسی و تحقق برجام می‌داند، باطرح این سوال که «آیا چنین تروری با ابعاد امنیتی توسط آمریکایی‌ها که جرأت پاسخ به حملات نظامی ایران، مانند سرنگونی گلوبال هاوک را نداشتند جز با چراغ سبز عوامل نفوذی و خائنین داخلی ممکن بوده است؟» معتقد به توطئه در ترور حاج قاسم هستند.

گروهی بر این باورند که حمله به وزیر خارجه ایران یعنی بازی در زمین دشمن و حمایت از او به معنی حمایت از جمهوری اسلامی است.

در این میان جمعی به اهداف منتشر کننده این مصاحبه پرداخته و با چینش حرکات شطرنجی اصلاحات، بازی رسانه‌ای و سیاسی آنان را ترسیم کردند و ذیل بازی نکردن در زمین دشمن تلویحاً حمله به ظریف را کمک به دو قطبی سازی و در نتیجه تضعیف جمهوری اسلامی عنوان کردند.

اما نکته حائز اهمیت این است که دو قطبی سازی، آن هم با چنین زاویه متناقضی از اساس باطل است؛ زیرا طبق اصول ۱۵۲ تا ۱۵۵، ۱۱۵ و بند۵ از اصل۳ قانون اساسی عناصر اصلاحات، صلاحیت و مشروعیت حضور در دایره قدرت دولت اسلامی را نداشته و ندارند.

در همه دولت‌های سراسر جهان اختلاف نظرات داخلی وجود دارد، برای مثال در آمریکا دو جناح جمهوری‌خواه و دموکرات با یکدیگر به رقابت می‌پردازند اما هرگز شاهد این نخواهید بود که جناحی با حمله به اساس تفکر ایالات متحده داشتن سلاح هسته‌ای را نقض حقوق بشر دانسته و خود را خلع سلاح کند یا جناحی دیگر تغذیه از منابع سایر کشورها و دخالت در امور داخلی دول مختلف را خلاف حقوق بین الملل و تمامیت ارضی آنها بداند، زیرا هر دو جناح با وجود اختلاف نظر در جهت تامین منافع ملی قدم برمی‌دارند.

اما در ایران وضع به گونه دیگری است، تا جایی که اصلاحات خلاف منافع ملی و در حمایت از سیاست‌های دشمن عمل کرده و در کمال ناباوری ۳۲ سال ریاست جمهوری اسلامی را هم به عهده می‌گیرد که ظهور فساد فرهنگی و اقتصادی، فقر و رکود و تورم، نظام بانکی ربوی و غیره  از جمله دست آورد آنها است.

 اگر از ابتدا کشور را در اختیار بدخواهان قرار نگرفته بود نه خبری از جام زهر بود و نه خیانت‌هایی که باعث ترور فرمانده سپاه قدس، دانشمندان هسته ای، ۷۲ تن و غیره شد، لذا از ماست که بر ماست!

انتهای پیام/۴۱۵۸/

نظر شما