حسین محمدرضایی در گفت و گو با خبرنگار خبرآنلاین اظهار داشت: طبق بند ۴ مصوبات سیزدهمین جلسه شورای‌ عالی آب، آب انتقالی به زاینده‌رود از طریق تونل‌های کوهرنگ دو  و سه، چشمه لنگان، خدنگستان و سد بهشت‌آباد برای مصارف شرب و صنعت اصفهان بزرگ، شرب کاشان و برداشت ‌ها و  تخصیص ‌های استان چهارمحال و بختیاری و آب شرب و صنعت استان یزد اختصاص دارد و درصورت کاهش آب انتقالی به زاینده‌رود از سامانه‌های فوق، توزیع آب بین هر یک از مصرف‌کنندگان آب مندرج در این بند، متناسب با میزان کاهش، کاسته خواهد شد.

وی افزود: متاسفانه اصفهان ستیزی در کشور بیداد می کند و با عدم حمایت کافی از طرف استاندار و نمایندگان مجلس، کشاورزان برای احیاء زاینده رود آستین بالا زدند چرا که نمی توان زندگی اهالی شرق و غرب اصفهان را بر جاه طلبی های وزارت نیرو و مسئولین بی تفاوت قربانی کرد.

عضو هئیت مدیره صنف کشاورزی استان اصفهان تصریح کرد: طبق بند دوم مصوبات سیزدهمین جلسه شورای عالی آب در تاریخ ۱۸/۱/۱۳۹۳کل حجم آب حاصل از آورد طبیعی حوضه زاینده رود و تونل کوهرنگ یک شامل تنظیمی سد زاینده رود فقط به حقابه داران، سهم آبه بران و محیط زیست رودخانه و تالاب گاوخونی اختصاص می‌یابد و هیچ بخش دیگری از جمله صنعت و شرب (به جز ۳۰ میلیون مترمکعب شرب اصفهان مطابق سهمیه پیش از احداث سد و کوهرنگ ۱) از آن برداشت نخواهند کرد. در صورت بروز خشکسالی و کاهش آورد رودخانه زاینده‌رود، تحویل آب به تمام بخش های فوق متناسب با کاهش آورد کاسته خواهد شد.

طرح غیرقانونی بن بروجن با حکم دادستانی ملغی است

وی با تاکید بر اینکه کشاورزان اصفهانی هرگونه برداشت از حوضه زاینده رود را که خارج از مصوبات شورای عالی آب باشد مسدود خواهد کرد، گفت: طرح غیرقانونی بن بروجن با حکم دادستانی ملغی شده است و کشاورزان اصفهان اجازه برداشت از این طرح شکست خورده نمی دهند.

وی افزود: زندگی کشاورزان  اصفهان سالهاست به آتش کشیده شده است، دیگر امیدی برای زندگی ندارند و بر این اساس تنها خواسته آنها  احیای زاینده رود است که تا رسیدن به هدف خود تلاش می کنند.

محمدرضایی با اشاره به اینکه کشاورزان تراکتورهای خود را برای اعتراض آماده کردند، ادامه داد: چه انتظاری از کشاورزان سوخته شده از بی تدبیری مسئولان دارید ، کشاورزانی که به دلیل تامین معاش خود رو به کلیه فروشی آورده اند، کشاورزانی که خود در دو دهه قبل چندین کارگر را به کار می گرفتند ولی به دلیل بی مدیریت مسئولان خود در معاش خود مانده اند. هیچ موقع ظلم پایدار نمی ماند و به زودی روسیاهی و شرمندگی بر پیشانی مسئولان مقصر یک عمر باقی خواهد ماند.

48