به گزارش جهان صنعت نیوز: خرداد سال گذشته خبر رسید که وزارت میراث فرهنگی از ۵ یونیت هتل کپسولی با ظرفیت اقامت ۱۰ نفر وارداتی از چین در ساختمان این وزارت رونمایی کرده و قرار است در گام اول این هتلها در فرودگاههای بینالمللی و بیمارستانها جانمایی شوند.
رونمایی از این هتل کپسولیها با سر و صدای زیادی مواجه شد چون تا کنون در ایران نمونه مشابه نداشته است. اما حالا مدیر گردشگری کانون جهانگردی و اتومبیلرانی که مجری این طرح بود، از جانمایی این هتلهای کم جا در انبار خبر داد و مدیرعامل این کانون نیز بر این باور است که هر چیز نویی تا بخواهد در ایران برای مردم و مسئولان جا بیفتد، باید برایش مشقتهای زیادی کشید.
در این باره هادی سجادیراد مدیر گردشگری و صنایعدستی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی گفت: اکنون تعدادی از این هتلها در ساختمان اداری شرکت فرودگاهها مستقر است. قرار بود رؤسای فرودگاهها از آن بازدید کنند. شرکت فرودگاهها با این طرح موافق است ولی آنقدر فرایند جانمایی هتلها طولانی است که خسته شدهایم. اگر این موانع یعنی بروکراسی اداری برطرف شود، آمادگی داریم که آنها را در حداقل ۵ فرودگاه مستقر کنیم.
هتلهای کپسولی در دنیا یکی از اقامتگاههای ارزان با قابلیت جابه جایی آسان هستند
وی گفت: هدف ما از ایجاد این هتلها، اقامت لاکچری نبود بلکه در دنیا از این هتلها به عنوان مراکز اقامتی ارزان قیمت استفاده میشود. در برنامه طرح توجیهی برای ساعت اول ۲۵ تا ۳۵ هزار تومان هزینه در نظر گرفتیم و به صورت پلکانی با افزایش ساعتهای اقامت، از هزینه آن کسر میشد. ما با مدیران بیمارستانها در این باره صحبت کردیم. در ابتدا، استقبال کرده و گفتند که برای ساماندهی همراهان بیمار بسیار مؤثر است اما در فاز اجرا گفتند که جا نداریم! مشکل ما عدم همکاری سایر نهادهاست.
دغدغه خدمات دهی در ارگانها وجود ندارد
وی بیان کرد: نگاه ما تسهیلگرانه است و از آن به عنوان منبع درآمد بهرهای نمیبریم. بلکه معتقدیم در حوزه زیرساختهای اقامتی، باید کمبودها را جبران کنیم. اما دستگاههای دیگر به فکر سودآوری آن هستند و میگویند اگر برای ما سودی دارد آن را اجرا میکنیم بنابراین دغدغه خدمات دهی ندارند. در بیمارستانها از این طرح استقبال میشد حتی میگفتند که همراهان بیمار را شبها از محوطه بیمارستان بیرون میکنیم باز میبینیم لابهلای درختها پنهان میشوند چون جایی برای اقامت ندارند. خوب است که چنین اقامتگاههایی وجود داشته باشد. اما میگویند بودجه نداریم بعد که مشکل بودجه هم حل میشود میبینیم مشکل اصلاً بودجه نبوده است. ما آن کارمان را انجام دادهایم حالا باید ارگانها بیایند و درخواست هتل کپسولی کنند. وقتی موضوعی بین دو شخصیت حقوقی وجود دارد و منافع مشترک نیز بین آنها هست اما میبینیم که دغدغه مشترکی بین آنها نیست. ما نگاهمان این است که سرویس اضافهتری به افراد بدهیم که گران هم نباشد اما وقتی کار به مرحله اجرا میرسد به ما میگویند که این اتفاق چقدر سود برای ما دارد؟
بنای وارد کردن هتل کپسولی در تعداد زیاد را نداشتیم
وی در پاسخ به این سوال که چرا قبل از اینکه مطمئن شوید آیا از این طرح استقبال میشود یا نه، چنین هتلی را وارد کنید که حالا در انبار بماند؟ توضیح داد: در حرف که میشود همه پای کار هستند اما در عمل نه. هنوز هم اگر به مسئولان بگویید اعلام میکنند که حاضرند اجرا شود ولی این اتفاق به مرحله اجرا نمیرسد. ما بنای واردات این هتلها را نداشتیم بلکه ۵ نمونه وارد کردیم تا تولیدکنندگان داخلی بدانند چه چیزی بسازند. حالا هم اگر ارگانی بخواهد ما میتوانیم به شرکتهای تولید کنندهای که شناسایی کردهایم سفارش ساخت بدهیم. اما اکنون این یونیتهای وارداتی در انبار است. چندین جلسه با شرکتهای مختلف گذاشتیم در نهایت قرار شد تا این هتلها بومی سازی شوند. حتی میتوانند متریال آن را در ایران تولید کنند که ضد حریق باشد و منعی برای حضورشان در فرودگاهها نداشته باشند. از نظر اقتصادی درست نیست وقتی هنوز ارگانی سفارش آن را نداده بخواهیم این هتلهای کپسولی را بسازیم.
حق العرض و حق السهم میخواهند
سجادی راد در پاسخ به اینکه چرا شوی رسانهای برای آن ایجاد کردید وقتی هنوز کسی درخواستی نداده بود، گفت: ما باید تلنگری را میزدیم. ذی نفعان این تلنگر را دیدند ولی همراه نشدند چون نگاهشان با ما متفاوت است. اعلام کردیم هر ماه رسانهها این چالش را دارند که بعد از ۴ دهه هنوز تکلیف همراهان بیمار را مشخص نکردهایم. میگویند که میدانیم. در جدولی که مربوط به هزینههای این طرح است میگویند دو ردیف به عنوان حق العرض در نظر بگیرید. این موضوع جزو استانداردهای داخلی ما است که باید پرداخت کنید. قبول میکنیم و بعد درخواست حق السهم دارند. ما هم میگوئیم اگر این جزو قانون هست ما هم اجرا میکنیم. مجموعه شرکت فرودگاهها هم این جدول را دارد. این هزینهها در قالب این طرح نمی گنجد.
∎