وی ادامه داد: میگویند ما فراتر از معاهده انپیتی امتیاز دادهایم. من هم قبول دارم اما برای یک بازه زمانی مشخص. مجلس ما معاهده انپیتی ، منشور سازمان ملل و عضویت ایران در این سازمان بینالمللی را تصویب کرده است. بر همین اساس مذاکره کننده ما هر کس باشد مجبور است بر اساس قطعنامههای مصوب شورای امنیت سازمان ملل و معاهده انپیتی رفتار کند. طبق این روال پروتکل الحاقی الزامی شده است. دسترسی نامحدود الزامی شده است البته این دسترسی تا زمانی است که اعتماد جامعه بینالمللی حاصل شود.
موسویان در بخش دیگری از اظهاراتش اضافه کرد: بعد از توافق لوزان در سخنرانی باراک اوباما 5 نکته اساسی وجود داشت اول این که رئیس جمهور آمریکا اعتراض کرد که تحریم در برابر غنی سازی اثر معکوس دارد. ایران تسلیم فشار نمیشود و سیاست انزوا و فشار آنها را به جایی نمیرساند. همچنین اوباما اعلام کرد که ایران بعد از توافق ژنو به تعهداتش عمل کرده و سیاست تعامل در پیش گرفته است.
این دیپلمات کشورمان اضافه کرد: با مذاکرات هستهای ایران و 1+5 شکافهایی در جامعه بینالملل ایجاد شده است که کم نظیر و استثنایی است که میتوان به شکاف موجود در داخل حاکمیت آمریکا، شکاف موجود در لابی یهودی، شکاف موجود در داخل حاکیمت اسراییل، شکاف موجود در روابط آمریکا و اسراییل، شکاف موجود میان قدرتهای اروپایی مثل فرانسه با دیگران، شکاف موجود میان اسراییل و کل جهان و شکاف موجود میان اعراب متحد آمریکا و واشنگتن و شکاف موجود میان اعراب اشاره کرد.
وی دربارهی هراس و نگرانی اعراب از توافق احتمالی ایران و 1+5 گفت: اعراب به آمریکاییها میگویند ایران تحت این همه تحریم و فشار در منطقه نفوذ دارد. اگر تحریمها برداشته شود در این صورت به قدرت اول و بلامنازع منطقه تبدیل میشود و سیاست تحریم فرو میپاشد.
همچنین در ادامه هادی آجیلی استاد دانشگاه سوالاتی را مبنی بر الزام وجود یک داور بی طرف برای مذاکرات هستهای ایران و 1+5 از عراقچی و تخت روانچی پرسید.
همچنین یک استاد دانشگاه ایرانی که در دانشگاه آمریکا تدریس میکند گفت: توافق لوزان که هنوز نه به بار است و نه به دار برای اولین بار نشان داد که هر دو طرف از خود انعطاف نشان دادند.
وی درباره عکسالعمل ایرانیان در داخل و انتقاد از بیانیه لوزان گفت: این عکسالعملها برای من جالب است. در داخل ایران این بیانیه به معنای پیروزی در نظر گرفته نمیشود بلکه آنرا به معنای یک مصالحه معقول در نظر میگیرند. به نظر من این تفاهم به اندازه کافی ارزش خواهد داشت که آینده ایران را در جهت مثبت پیش ببرد.