به گزارش خبرنگار مهر، حسین موسویان، عضو اسبق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در همایش «مذاکرات هسته‌ای لوزان از دیدگاه علوم سیاسی»، با اشاره به سخنرانی اوباما در شهریور ماه سال ۹۲، گفت: این سخنرانی دارای پنج نکته مهم است خصوصا که قبل از آن تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در نیویورک مذاکرات شبانه‌روزی داشتند.

وی گفت: در سخنرانی اوباما اولین باری بود که رئیس‌جمهور آمریکا در منظر عمومی اعلام می‌کرد که سیاست من، تغییر رژیم نیست. دوم اینکه اوباما اعلام کرد آماده مذاکره با ایران بدون پیش شرط است. همچنین آماده بهبود روابط با ایران است که این مطلب چیزی بود که ایران ۳۵ سال اصرار می‌کرد که رابطه با آمریکا باید بر اساس احترام متقابل باشد.

موسویان بیان کرد: اوباما فتوای هسته‌ای مقام معظم رهبری را به رسمیت شناخت. باید به این موضوع توجه کرد که رئیس‌جمهور آمریکا در سازمان ملل فتوای یک مرجع شیعه را به رسمیت بشناسد و نکته آخر اینکه اوباما، وزیر امور خارجه خود را مامور کرد با همتای ایرانی مذاکرات هسته‌ای را ادامه دهد.

عضو اسبق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای تصریح کرد: این پنج نکته، نقطه آغاز روابط ایران و آمریکا بود که بعد از آن توافق ژنو و بیانیه لوزان را داشتیم که اگر بخواهم به طور خلاصه این دو مورد را بررسی کنم، باید بگویم که ما دو امتیاز بزرگ می‌گیریم و دو امتیاز بزرگ می‌دهیم.

موسویان با اشاره به اینکه در توافق جامع نیز همین‌طور خواهد بود، اظهار داشت: دو امتیاز بزرگ ما این است که تحریم‌های هسته‌ای برداشته می‌شود و حق غنی‌سازی ما در زمینه هسته‌ای و حق آب سنگین هر دو مورد قبول است و دو امتیاز بزرگی که در مقابل می‌دهیم نیز راستی‌آزمایی و گستره محدودیت برنامه هسته‌ای ما خواهد بود.

موسویان ادامه داد که تمام نگرانی ها درباره این دو امتیازی است که می خواهیم بدهیم و ندیدیم در بحث های داخلی به دو نکته کلیدی اشاره شود. همه دوستان می گویند ما فراتر از ان پی تی امتیاز داده ایم، این حرف درست است. ما در ژنو و در بیانیه لوزان و همچنین در آینده برای یک دوره مشخص فراتر از ان پی تی امتیاز می دهیم چون قطعنامه های سازمان ملل فراتر از ان پی تی، است.

عضو اسبق مذاکره کننده هسته ای گفت: ما منشور سازمان ملل را پذیرفتیم، منشور سازمان ملل می گوید که تمام قطعنامه های شورای امنیت الزامی است. قانون بین المللی یک قانون داخلی است، چرا که ما بر اساس مصوبه مجلس ان پی تی را پذیرفته ایم و عضویت ما در سازمان ملل نیز بر اساس تصویب مجلس است.

وی گفت: قطعنامه سازمان ملل تفوق دارد بر معاهدات بین المللی و هر عضوی که پشت میز مذاکره بنشیند مجبور است درباره قطعنامه های شورای امنیت مذاکره کند.

موسویان ضمن ابراز تاسف از اینکه قطعنامه های شورای امنیت در کشور بازنشده است، اظهار داشت: هر کسی که می خواهد مذاکرات را بررسی کند باید قطعنامه ها را مورد بررسی قرار دهد. قطعنامه ها پروتکل الحاقی را الزامی کرده است. نمی گوید پروتکل الحاقی، می گوید دسترسی نامحدود تا هر زمانی که اعتماد جامعه جهانی نسبت به ایران حاصل شود که شامل حقوق بشر و تروریسم نیز می شود و احتمالا تا ظهور حضرت مهدی ادامه خواهد داشت.

عضو اسبق مذاکره کننده هسته ای گفت: بعد از بیانیه لوزان، اوباما در سخنرانی ۵ نکته مهم را مطرح کرد. اینکه هر چه تحریم را بیشتر کردیم ایران غنی سازی را بیشتر کرد و تحریم ها در میزان درصد غنی سازی تاثیر معکوس داشت و این امر نشان داد که ایران تسلیم نمی شود. توجه کنید که این حرف از زبان رئیس جمهور آمریکا بسیار مهم است.

موسویان ادامه داد: اوباما اعلام کرد که به ما ثابت شده که سیاست تحریم، فشار و انزوا به جایی نمی رسد. گفت که ایران بر تعهدات خود عمل کرده و همچنین اعلام کرد که سیاست تعامل با ایران را ادامه می دهیم.

وی تاکید کرد: موضوع جهانی که اکنون به دلیل مذاکرات بین ایران و آمریکا اتفاق افتاده است، از نظر بنده مسئله هسته ای نیست بلکه ۹ شکاف است، شکافی که در مرز حاکمیت سیاسی آمریکا اتفاق افتاده، تاریخی است و شکافی که بین لابی یهود در آمریکا اتفاق افتاده، شکافی که در داخل حاکمیت اسرائیل ایجاد شده، شکافی که در روابط آمریکا و اسرائیل به وجود آمده و بی نظیر است، شکافی که در بین قدرت های اروپایی ایجاد شده و شاهد آن موضع گیری های فرانسه است، شکافی که در بین قدرت های جهانی اتفاق افتاده و در بین ۵ قدرت شاهد آن هستیم، همچنین شکاف بین اسرائیل و کل جهان غرب، شکاف بین اعراب متحد آمریکا و آمریکا و شکافی که در بین اعراب به وجود آمده است.

موسویان تاکید کرد: این ۹ شکاف حداقل در چند دهه گذشته بی سابقه است و ایران در بین این همه تحریم، نفوذ و قدرت منطقه ای آشکاری که دارد اگر تحریم ها را لغو کند، قدرت بلامنازع می شود و در این صورت سیاست رژیم صهیونیستی به طور کلی فرو می پاشد.

عضو اسبق مذاکره کننده هسته ای گفت: در بحث های داخلی باید بیش از موضوعاتی همچون جزئیاتی درباره ذخایر و تعداد و رقم ها به این مسائل استراتژیک توجه شود.