رضا میرزایی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک اظهار کرد: بر اساس پیشنهاد ارائه شده در شانزدهمین نشست متعاهدین کنوانسیون منع تجارت جهانی گونه‌های در معرض خطر انقراض (سایتیس) در سال ۲۰۱۳ به سازمان ملل متحد، سوم مارس (۱۳ اسفند) روز جهانی حیات‌وحش نام‌گذاری شده و در این روز هر سال به فراخور شرایط شعاری انتخاب می‌شود که شعار امسال «جنگل‌ها و معیشت؛ پایداری مردم و سیاره زمین» تعیین شده که نشان‌دهنده اهمیت اکوسیستم ارزشمند جنگل در معاش انسان و حیات گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری است.

وی افزود: نقش حیاتی جنگل‌ها در حفظ فرآیندها و توازن اکولوژیکی در سطح محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی و نیز نقش آنها در حفاظت از اکوسیستم‌های شکننده زیست‌محیطی، آبخیزها، منابع آب شیرین و اهمیت آنها به عنوان منابع غنی تنوع زیستی، بیولوژیکی، منابع ژنتیکی در توسعه پایدار انکارناپذیر است.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مرکزی بیان کرد: جنگل‌ها به عنوان پشتوانه‌ای برای ثبات حیات بشری در زیست کره محسوب می‌شوند و مهمترین جایگاه و استقرار حیات‌وحش نیز رویشگاه‌های جنگلی است و ما بیشترین تراکم حیات‌وحش را در رویشگاه‌های جنگلی داریم چون آنجا امنیت و غذا بیشتر است.

میرزایی با اشاره به اینکه استان مرکزی یکی از استان‌های دارای تنوع حیات‌وحش در کشور است که از انواع مناطق زیستگاهی تالابی، کویر، کوهستانی، دشت و ذخیره‌گاه جنگلی بلوط روستای سرسختی شازند و جنگل بنه فرک در تفرش از ذخیره‌گاه‌های جنگلی و منحصر به فرد برخورداراست گفت: بر اساس آخرین مطالعات انجام شده تاکنون ۳۶۳ گونه جانوری شامل ۶۵ گونه پستاندار، ۲۲۲ گونه پرنده، ۵۵ گونه خزنده، ۴ گونه دوزیست، ۱۷ گونه آماهی بومی و یک هزار و ۳۳۶ گونه گیاهی در آن شناسایی شده است.

وی اضافه کرد: مناطق تحت مدیریت استان در قالب ۱۱ منطقه به‌صورت مستمر پایش می‌شود و ضمن برخورد با متخلفین اقدامات پیشگیرانه‌ای هم در خصوص بیماری‌های حیات‌وحش صورت می‌پذیرد.

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان مرکزی یادآور شد: این روز فرصتی منحصر به فرد برای پاسداشت از حیات‌وحش کشورمان با تمام تنوع و زیبایی‌هایش بوده و نقش بسزایی در ارتقای آگاهی عمومی در خصوص مزایای متعدد حیات‌وحش برای مردم و تهدیدات پیش روی آن ایفا می‌کند؛ و اکنون زمانی است که دست در دست هم برای حفاظت از تنوع زیستی و گونه‌های ارزشمند کشورمان باید همت گماریم و تعارضات موجود بین انسان و محیط را به حداقل برسانیم تا برای نسل آتی، سرزمینی با میراث طبیعی گران‌بها به ارث بگذاریم.

انتهای پیام/