دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه ایران بر آزادسازی کامل قره باغ تاکید دارد، گفت: این چه آزادسازی قره‌باغ است؟ کل قره‌باغ باید آزاد شود و نیروهای نظامی هیچ کشوری نباید در آنجا باشد.
محسن رضایی در همایش بین‌المللی «قره‌باغ ۱۷ ربیع؛ برترین گفتمان در مورد قره‌باغ» که از سوی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه و با محوریت تبیین بیانات مقام معظم رهبری در قم برگزار شد، تصریح کرد: طبق آمار رسمی، جمهوری اسلامی ایران برای کمک به صلح منطقه و آسایش آوارگان در مرزهای ایران که با امنیت کشورمان پیوند خورده است، حداقل ۴۳ میلیون دلار برای آوارگان قره‌باغ هزینه کرد. ارسال برق و گاز به آذربایجان، یکی دیگر از پیوندهای دو کشور و خدمات ایران به باکو است.
وی ادامه داد: بعد از آقای حیدر علی‌اف، دست‌های پنهانی آمدند و سعی کردند رابطه دو کشور را خدشه‌دار کنند. ایشان در خاطرات خود گفته و نوشته است که «ایران هر چه داشت، به ما کمک کرده است». اما اکنون متاسفانه کشورهایی وارد قره‌باغ شده‌اند و به جای تقویت صلح، دعواهای خود را وارد قره‌باغ کرده و می‌خواهند ارث و میراث تقسیم کنند و پیشنهاد دادند ایران در کمیته آتش‌بس مشارکت نداشته باشد، در حالی که حضور ایران در کمیته آتش‌بس و بازسازی قره باغ، به نفع کل منطقه است.
ایران همیشه با حسرت به بالای ارس نگاه کرده
رضایی با بیان اینکه از دولت انتظار می‌رود به طور جدی این مسائل را پی‌گیری کند، ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان یک ملت در دو کشور هستند. ملت ما برای آزادی آذربایجان از دست تزارها، ده‌ها هزار شهید داده است و شهدای بسیاری از همه اقوام و مناطق ایران در خاک آذربایجان خفته‌اند و همه آن‌ها به فداکاری و ریختن خون خود برای آذربایجان و سرزمین‌های اسلام افتخار کرده‌اند. ملت بزرگ ایران چندین بار به تقاضای مردم باکو، در آزادسازی باکو از سلطه تزارها مشارکت و جانفشانی کردند و باکو را آزاد کردند. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اولین چیزی که باید بر آن تاکید شود، همین مسئله است که ملت و دولت ایران برای آزادی جمهوری آذربایجان و قره باغ همیشه پیشگام بوده‌ایم.
وی تصریح کرد: ملت ایران همیشه با حسرت به بالای ارس نگاه کرده است تا آزادی و عزت تاریخی آن را شاهد باشد. پس از فروپاشی شوروی، ملت ایران، استقلال باکو را جشن گرفت و در بخش‌های مختلف، از بازسازی آنجا تا کمک به تشکیل ارتش آذربایجان کمک کردیم. متاسفانه دولت ارمنستان از مرزهای بین‌المللی گذشت و وارد قره‌باغ شد و از عجایب تاریخ این است که تحریک‌کنندگان ارمنستان در این تجاوز، امروز ادعای حمایت از قره‌باغ را مطرح کرده‌اند، ولی به طور همزمان از آزادسازی کامل قره‌باغ جلوگیری کردند.