وضعیت بیرانوند در لیگ بلژیک سبب شده تا او مورد توجه رسانه های این کشور قرار بگیرد. روزنامه «HLN» بلژیک یک گفتگوی مفصل با گلر ایرانی آنتورپ داشته و بیرو درباره همه اتفاقات پیرامونی‌اش در بلژیک صحبت کرده.

 

بیرانوند در ابتدا رباره مشکلات ابتدایی حضورش در تیم آنتورپ اظهار داشت: به دلیل ویروس کرونا من چند بار بیهوده به فرودگاه تهران رفتم. در همان زمان متوجه شدم باشگاه، دروازه بان دیگری جذب کرده اما من به آنتورپ آمدم تا دروازه بان اول باشم. چند بار در لیگ قهرمانان آسیا بهترین دروازه بان شدم. نشستن روی نیمکت در آنتورپ در این وضعیت برایم سخت بود.

 

وی افزود: از راه دوری آمده بودم تا دروازه بان اول باشم. به من قول داده بودند که دروازه بان اول باشم. بنابراین انتظار داشتم بازی کنم. آیا می‌دانید من حتی به تیم ملی ایران "نه" گفتم که در آنتورپ بمانم؟ نمی‌خواستم حتی یک ثانیه را از دست بدهم. و باید بدانید ما ایرانی‌ها کشورمان را دوست داریم. بنابراین این اقدام من، معنا داشت. حقیقت این است که وقتی بازی نکردم دو برابر تمرین کردم.

 

دروازه بان ایرانی آنتورپ در خصوص اینکه آیا در آن وضعیت به جدایی از آنتورپ فکر کرده بود؟ گفت: جدایی؟ هرگز. حتی یک لحظه هم به آن فکر نکردم. می‌خواستم تمام تلاشم را برای قانع کردن مربی انجام بدهم. وقتی به آنتورپ رسیدم، مربی گفت "دو ماه عقب هستی". اما این‌طور نبود که من دو ماه کاری نکرده باشم. ناامید کننده بود که نتوانستم شانسی برای بازی پیدا کنم. واقعاً عصبانی بودم.

 

بیرانوند خاطرنشان کرد: حواستان باشد؛ این اصلاً ارتباطی به ژان بوتز (دروازه بان فرانسوی آنتورپ و رقیب بیرانوند) ندارد. او بهترین دوست من در خارج از زمین است اما در زمین رقیب و دشمن هستیم.

 

دروازه بان ایرانی تیم آنتورپ درباره اظهارات ایوان لکو سرمربی وقت این تیم درباره عملکردش بعد از بازی با تیم بروژ گفت: او چطور می‌توانست چنین حرفی بزند؟ من از نظر ذهنی با آن اظهارنظر خرد و شکسته شدم. مربی مثل یک پدر است پس چنین سخنی مثل یک ضربه بزرگ ذهنی است. اگر مربی این‌طور درباره شما صحبت کند، البته که شما فکر نمی‌کنید شانس دیگری برای بازی پیدا کنید.

 

بیرانوند افزود: به رابطه بین ژوزه مورینیو و ایکر کاسیاس در رئال مادرید نگاه کنید. این چیزها گاهی اوقات اتفاق می‌افتد. کپا یکی از بهترین دروازه بان های فوتبال جهان در حال حاضر در چلسی نیمکت نشین است. من به نوعی می‌دانستم دیر یا زود فرصت خود را پیدا خواهم کرد. هرگز به خودم شک و تردید نکردم. حتی یک لحظه.

 

دروازه بان ایرانی تیم آنتورپ در پایان در باره آرزوهاش گفت: واقعاً یک ثانیه هم از امضای قرارداد با آنتورپ پشیمان نشدم. هر روز از کار در اروپا بیشتر و بیشتر لذت می برم. تمام مردم ایران برایم دعا می‌کنند. این مسئله مرا بیشتر به سمت کار و تمرین سخت‌تر سوق می‌دهد. من به اینجا نیامده‌ام که تا آخر عمر بمانم. از اینجا به یکی از بهترین باشگاه‌های جهان می‌روم. خواهید دید.

انتهای پیام/