[سیزدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری حدود یک سال دیگر، احتمالا در خردادماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. انصاف نیوز به مرور رزومه‌ی نامزدهای احتمالی این انتخابات را منتشر می‌کند]

رضا اردکانیان، وزیر نیرو در سال ۱۳۳۷ به دنیا آمد. او متولد یزد است.

اردکانیان دارای دکتری مدیریت منابع آب از دانشگاه مک‌مستر کانادا است. او که کارشناسی ارشد خود را نیز در رشته‌ی مهندسی منابع آب در همین دانشگاه اخذ کرده، به‌عنوان دانشیار دانشگاه صنعتی شریف مشغول فعالیت است.

بنا بر آنچه در زندگینامه‌ی منتشر شده‌ی آقای اردکانیان در فضای مجازی آمده است، او «از سال ۱۳۸۶ تا  ۱۳۹۴ به عنوان مدیر مؤسس دفتر دهه بین‌المللی آب سازمان ملل متحد در شهر بن، آلمان دفتر UN-WATER، مشغول به کار بود».

اردکانیان که فعالیت سیاسی و مدیریتی خود را در سال ۱۳۶۴ در وزارت کشور و به‌عنوان رئیس دفتر وزیر کشور آغاز کرده بود پس از مدت کوتاهی معاون  امور محلی و عمران شهری وزارت کشور شد.

اردکانیان سپس به وزارت نیرو رفت و در دو مقطع زمانی سال‌های ۶۸ و ۶۹ و همینطور سال‌های ۷۷ تا ۸۴ با دولت‌های زمان جنگ و اصلاحات همکاری داشت. او در سال ۱۳۶۸ به‌عنوان معاون وزیر نیرو مشغول فعالیت بود و در دوران اصلاحات نیز قائم‌مقام وزیر نیرو شد.

اردکانیان در دولت دوم اصلاحات در حوزه‌ی دیپلماسی آبی فعالیت‌های قابل توجهی داشت که از آن جمله می‌توان به عملیاتی کردن معاهده هیرمند، احداث و به بهره‌برداری رساندن سد دوستی و احداث سد خداآفرین اشاره کرد.

بخشی از سوابق علمی و پژوهشی رضا اردکانیان به این شرح است: مدیریت مؤسس انستیتو دانشگاه سازمان ملل UNU-FLORES در زمینه‌ی مدیریت به هم پیوسته‌ی منابع زیست‌ محیطی آب، خاک و پسماند، عضویت هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف، استاد تمام دانشگاه فنی درسدن آلمان، دانشکده علوم محیط زیست، استاد مدعو دانشگاه بن، دانشکده کشاورزی، مدیریت مؤسس مجله تحقیقات منابع آب ایران، عضویت هیئت تحریریه ژورنال بین‌المللی برق آبی‌ها و…

با آغاز به کار دولت دوم حسن روحانی، اردکانیان با حکم رئیس‌جمهور و رای اعتماد مجلس به‌عنوان وزیر نیرو کار خود را آغاز کرد. از جمله حاشیه‌های دوران مدیریت او در وزارت نیرو به اظهارنظری از اردکانیان بازمی‌گشت که گفته بود: «ما جامعه‌ای مصرفی هستیم؛ چرا چین این گونه تحریم نمی‌شود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی می‌کنند». او در واکنش به انتقادات نسبت به این اظهارنظر در یادداشتی به توضیح درباره‌ی آن پرداخت: «به‌واقع به بدمصرف بودن جامعه و اقتصاد ایران اعتقاد دارم. ما در مصرف بنزین، آب، برق، گاز و مواد غذایی بدمصرف هستیم…آن یک عبارت درباره غذا خوردن مردم چین نباید سبب شود ایده اصلی بدمصرفی جامعه و اقتصاد در ایران امروز را به فراموشی بسپاریم. از مردم تشکر می‌کنم که آنقدر به سخنم حساسیت نشان دادند تا برای روشن شدن مسأله مقصودم را با صراحت بیشتری تشریح کنم و حتی فرصت مجددی برای گفت‌وگو درباره آن دست دهد، اما از همین مردم هشیار تقاضا می‌کنم از کنار ایده بدمصرفی جامعه ایرانی و ضرورت مطالبه برای اصلاح آن به سادگی عبور نکنند».

از دیگر حاشیه‌هایی که منتقدان دولت در ابتدای آغاز به کار اردکانیان در وزارت نیرو برای او ایجاد کردند طرح ادعاهایی درباره‌ی فرزندان و دوتابعیتی بودن او بود که با این پاسخ اردکانیان همراه شد: «دخترم و همسرش از دانشگاهي معتبر در كشور انگليس براي مقطع فوق‌ليسانس و سپس دكتری پذيرش گرفتند و در حال حاضر در مراحل پايانی طي دوره دكتری هستند. قصد دارند هرچه زودتر با تكميل تحصيلات خود به كشور بازگردند…فرزند پسرم ‌كه تخصصش در بخش انرژی‌های تجديدپذير است، از هنگامي كه به ايران بازگشته در يک شركت‌ خصوصي كوچک (در يكي از شهرستان‌ها) مشغول به كار شده… به دلايل فكری هيچ پيشنهادی را براي اخذ تابعيت دوگانه در زمان حضور در كشور كانادا و حتي فعاليت در سازمان ملل و در كشور آلمان و هر جاي ديگری نپذيرفته و اقدامی هم نكرده‌ام و در بدو طرح موضوع پيشنهاد حضورم در وزارت نيرو نيز در كميسيون‌های مختلف مجلس و مصاحبه‌های خبری بارها اعلام كرده‌ام تابعيت هيچ كشوری به جز جمهوری اسلامی ايران را نداشته و نخواهم داشت».

آقای اردکانیان از چهره‌های علمی است که عمده‌ی فعالیت‌های خود را در حوزه‌های پژوهشی مرتبط با مدیریت آب متمرکز کرده است و از اظهارنظرهای سیاسی پرهیز داشته است.

رجل‌های سیاسی ۱۴۰۰: از امیر سیاری و علی مطهری تا فائزه هاشمی

انتهای پیام