عريض و طويل كانديداها كه به قول عزتالله ضرغامي به اندازه «يك مينيبوس» شده هم دليلي بر اين مدعاست كه هر طيف و جرياني به دنبال سهم خود از اين قدرت است.
«از سر احساس وظيفه» و «آمادگي براي خدمت» ادله اغلب كانديداهاي رياستجمهوري براي حضور در بزرگترين كارزار سياسي جمهوري اسلامي است؛ ادلهاي كه در كلام و بر زبان اصولگرايان جاري است و به محض اينكه در مورد اعلام كانديداتوري در انتخابات رياستجمهوري يا هر انتخابات ديگري مورد پرسش قرار ميگيرند به آن توسل ميجويند و به همان ميزان كه راي دادن در انتخابات را تكليفي شرعي قلمداد ميكنند احتمالا راي جمع كردن به وقت حضور را هم تكليف و وظيفه ميدانند اما چه كسي است كه نداند يا انكار كند كه سوداي چشيدن طعم قدرت، خواه ناخواه براي حضور آمادگي ايجاد ميكند. صف عريض و طويل كانديداها كه به قول عزتالله ضرغامي به اندازه «يك مينيبوس» شده هم دليلي بر اين مدعاست كه هر طيف و جرياني به دنبال سهم خود از اين قدرت است.
به گزارش اعتماد، در جريان اصولگرايي جنگ قدرتي ميان خردهجريانها به راه افتاده و هر كس گزينه اصلح خود را برگزيده است؛ موضوعي كه از نگاه ضرغامي «پوست خربزه زير پاي اصولگرايي است.» خبر افزايش درخواستها براي حضور محسن رضايي در انتخابات نيز كه البته صرفا از زبان يكي از نزديكانش شنيده شده، نشان ميدهد هر چه ميگذرد راستِ سياسي به جاي نزديكتر شدن و غربال كانديداها از هم دور ميشوند و كانديداهايشان نيز متكثر و متعدد. حمايت پايداريها از رييسي در درجه اول و بعد از او سعيد جليلي هم از اين حكايت دارد كه دستكم زمان نامنويسي بايد منتظر صف طولاني اصولگرايان باشيم. در اين ملغمه اما برخي سنتيهاي اين جريان هنوز بر اين باورند كه «جامعه روحانيت مبارز» با اتكا به سازوكار جديد ميتواند اثربخش و وحدتآفرين باشد.
«روي نيمكت نشستهام اما آماده خدمت هستم؛ در همين راستا هر چه جلوتر ميرويم، اين مساله جديتر ميشود و من آمادگي خدمت در هر مسووليتي را در خودم فراهم كردم. البته اينكه در مقطع ثبتنام چه اتفاقي رخ خواهد داد، مشخص نيست اما اگر در آن زمان هم شرايط فراهم باشد و من احساس وظيفه كنم، حضور پيدا خواهم كرد و به همين جهت با ايجاد آمادگي در حوزههاي مختلف تلاش ميكنم تا مشكلي براي حضور نباشد.» اين بخشي از سخنراني عزتالله ضرغامي، رييس پيشين صداوسيما در ويژه برنامه بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي است كه به مناسبت گراميداشت روز دانشجو برگزار شد. در اين مراسم از ضرغامي در مورد كانديداتورياش سوال شد و او صراحتا اعلام كرد كه براي حضور آماده است، منتها از فحواي كلامش مشخص بود كه منتظر مانده تا تركيب نهايي مشخص شود و براي ورود جدي هم فضا را رصد ميكند و هم جريانهايي كه پشت او ميايستند. البته در خلال اظهاراتش مبني بر اينكه روي نيمكت ذخيره نشسته تا نوبت او فرا رسد، اشاره كرده كه براي حضور در حوزههاي مختلف آمادگي دارد؛ اظهارنظري احتمالا به اين معنا كه او براي كنار كشيدن از اين صف شلوغ كانديداتوري شرط و شروطي دارد و سهمي در دولت آينده خواهد داشت.
ضرغامي كه درست پس از پايان دوران كارياش در صداوسيما با صبحانههاي سياسي و حضور پررنگ در فضاي مجازي نشان داد كه تا چه ميزان دوست دارد به هر نحوي كه شده به قدرت بازگردد، در اين نشست، انتقادي را هم به «جبهه انقلاب و دوستان اصولگرايش» مطرح كرد و گفت كه معتقد است اين تعدد كانديداها و صفبندي آنها «پوست خربزه» زير پاي «بچههاي انقلاب» است و باعث شده «يك مينيبوس نامزد» داشته باشند. ضرغامي همچنين تاكيد كرد كه «سال ۱۴۰۰ پايان عمر پدرخواندهها و رفتارهاي قيممآبانه است» و در اين دوره «از بچههاي انقلاب و نيروهاي انقلابي هر كس كه تصور ميكند ظرفيت دارد براي رياستجمهوري خواهد آمد و اين رفتارها ديگر فرصت بروز و ظهور نخواهد داشت.»
در واقع او در اين سخنراني حرفهاي خودش را نقض ميكند. ضرغامي از يك سو اذعان دارد كه صفبندي كانديداهاي اصولگرا، پوست خربزه زير پاي آنان است و در واقع به اين تعداد اصولگراي «آماده به خدمت» خرده ميگيرد اما در بخش ديگري از سخنانش تاكيد دارد كه هر كس ظرفيت دارد، براي رياستجمهوري خواهد آمد و رفتارهاي قيممآبانه جواب نخواهد داد. ضرغامي البته راهكاري براي اجماع و ائتلاف ميان خردهجريانهاي اصولگرايي پيشنهاد نميدهد و تنها از پدرخواندگي انتقاد ميكند و احتمالا روي سخنش هم به ريشسفيدان و طيف سنتي و بيشتر محافظهكار اين جريان است.
دوباره انتخابات، دوباره «برادر محسن»
علاوه بر ضرغامي كه از سال ۹۶ به اين سو نامش در ميان كانديداهاي بالقوه رياستجمهوري مطرح بود، محسن رضايي، دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام هم از آن دست گزينههايي است كه پيش از هر انتخابات احتمال حضور او در رسانهها بررسي ميشود. كرمرضا پيريايي، قائم مقام جبهه ايستادگي- نزديك به محسن رضايي- روز گذشته به باشگاه خبرنگاران جوان گفته كه مدتي است مراجعات «قابلتوجهي» به محسن رضايي صورت ميگيرد كه جنس اين مراجعات از همان مقوله «ضرورتها و واقعيتها» است. او تاكيد كرده «در اين مراجعات درخواستها فقط اين نيست كه رضايي نامزد شود. عمده صحبت اين است كه به هر شكل او در چارهانديشي براي واقعيتها و توجه به ضرورتهاي قطعي موجود، ورود كاملا موثر داشته باشد؛ بنابراين چه در جلسات و فعاليتهاي جبهه ايستادگي و احزاب عضو جبهه كه البته بخشي از فعاليت مداوم همراهان محسن رضايي به حساب ميآيد اين دغدغهها و مباحث بيشتر شده است.» اين اظهارات نشان ميدهد كه احتمالا محسن رضايي همچون چندين انتخابات رياستجمهوري پيشين براي حضور آماده ميشود مگر آنكه دقيقه ۹۰ همچون سال ۹۶ از حضور و نامنويسي صرفنظر كند. تا اينجاي كار كه اين چهره نزديك به محسن رضايي معتقد است چهره «فراحزبي» رضايي و «برنامه داشتن» باعث ميشود كه گزينه مناسبي براي گذار از اين دوره باشد و با اين حساب اگر رضايي در اين انتخابات هم شركت كند با احتساب انتخابات مجلس ششم، كانديداتوري 1400 پنجمين كانديداتوري رضايي خواهد بود.
گزينه اصلح؛ جديد يا قديم؟!
اگرچه در اين مدت خبرهايي از وضعيت جسمي نامساعد محمدتقي مصباحيزدي منتشر شد به نظر ميرسد پايداريها در غياب پدر معنويشان هم از پاي ننشسته و گزينههاي قطعي و رسميشان را انتخاب كردهاند. ديروز سيدحسين نقويحسيني، عضو شوراي مركزي جمعيت ايثارگران به نامهنيوز گفته كه به نظر ميرسد اگر سيدابراهيم رييسي كانديدا شود، پايداريها از او حمايت كنند و اساسا اگر او وارد انتخابات شود، اختلافنظري در جريان اصولگرايي براي حمايت از رييسي نيست. در واقع به گفته نقويحسيني گزينه اصلح جديد پايداريها سيدابراهيم رييسي خواهد بود اما اگر رييسي نيايد حتي اگر قاليباف كانديدا شود، گروههاي اصولگرايي هر كدام كانديداي خودشان را خواهند داشت و شايد طي فرآيندي به اجماع برسند. او همچنين معتقد است كه گزينه بعدي پايداريها به احتمال زياد سعيد جليلي- يعني همان گزينه اصلح پايداريها در انتخابات ۹۲- خواهد بود. نقويحسيني كه رييس ستاد انتخابات سعيد جليلي در انتخابات سال ۹۲ بود، گفته بعيد است مدل انتخابات آن سال تكرار شود كه ابتدا كامران باقريلنكراني كانديدا بود و پس از عدم احراز صلاحيت، سعيد جليلي كانديداي پايداري شد.
با همه اين تعارضها در جريان اصولگرايي و تعدد كانديداها اسدالله بادامچيان، دبيركل حزب موتلفه اسلامي كه در انتخابات مجلس بالاخره موفق شد سيدمصطفي ميرسليم را به عنوان سهميه موتلفه در فهرست نهايي بگنجاند و راهي مجلس كند، ديروز در گفتوگو با ايلنا تاكيد كرده كه جامعه روحانيت هنوز هم ميتواند محور وحدت باشد. اينكه پيشبيني بادامچيان محقق ميشود يا نه از حالا ممكن نيست اما به هر روي، جامعه روحانيت اخيرا با تغييرات ساختاري، عضوگيري گسترده و برگزاري نشستهايي با حضور چهرههاي سرشناس اصولگرايي در تلاش است نقش تاريخي خود را ايفا كند؛ نقشي كه البته دستكم در يك دهه اخير بسيار كمرنگ شده است.
روايت دانشجوي عدالتخواه از گفتوگو با رييسي درباره كانديداتوري 1400
بسياري بر اين باورند كه نهتنها او گزينهاي جدي است، بلكه احتمالا اگر به ميدان بيايد، كل سرنشينان اين «مينيبوس اصولگرا»، پياده ميشوند و فرمان را به دستان او ميسپارند. سيدابراهيم رييسي، رييس فعلي قوه قضاييه و البته كانديداي اصلي جناح راست در انتخابات رياستجمهوري گذشته در سال 96 كه وقتي با حدود 16 ميليون راي، رقابت را به حسن روحاني و گزينه مورد حمايت اصلاحطلبان باخت، بسياري از همفكرانش در اردوگاه اصولگرايي از اين گفتند كه آرايي چشمگير به دست آورده و اين يك شكست نيست و اگر هست، مقدمهاي است براي پيروزي فردا. حالا در آستانه آن «فردا» و برگزاري انتخابات رياستجمهوري 1400 اما آنطور كه ديروز يك دانشجوي عدالتخواه در جريان روايتش از ديدار اخير خود و چند دانشجوي ديگر با رييس قوه قضاييه خبر داد، سيدابراهيم رييسي گفته كه بناي بازگشت به عرصه انتخابات را ندارد و همه فكر و ذكرش، قوه قضاييه است. خبرگزاري تسنيم در گزارشي به نقل از محمدپور، دبير جنبش عدالتخواه دانشجويي از ديدار دانشجويان با رييس قوه قضاييه گزارش داده، اين دانشجوي اصولگرا ميگويد: «از ايشان خواستيم در مورد احتمال حضورشان در انتخابات 1400 توضيح دهند كه با قدرت گفتند: من به چيزي غير از قوه قضاييه فكر نميكنم.»
نظر شما