به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حوالی امروز عصر دانشمند نخبه هسته ای کشورمان، محسن فخری زاده طی عملیات ترور در ماشین خود شهید شد. این امر درحالی رخ داد که پیش از این در کمتر از یکسال گذشته ترور سردار سلیمانی و پیش‌تر ترورشهید شهریاری و رضایی نژاد و علی محمدی و احمدی روشن که در عرصه هسته ای فعال بودند را داشته ایم.
دانشجویان و جنبش دانشجویی در اعتراض به این اقدام در مقابل در مقابل شورای عالی امنیت ملی تجمع کردند و با مطالبه انتقام سخت و واقعی از عاملان ترور شهیدفخری زاده ، توقف کامل بازرسی های آژانس را خواستار شدند.
آنها با دردست داشتن پلاکاردهایی که روی آن نوشته بود سکوت نخواهیم کرد و بی کفایتی شورای عالی امنیت ملی در مقابل ساختمان شورای عالی امنیت ملی فریاد انتقام سخت را سردادند.
همچنین دانشجویان با فریاد مرگ بر سازشگر در این تجمع خواستار جلوگیری از سازش در مذاکرات شدند.
در پایان این تجمع بسیج دانشجویی با قرائت بیانیه ای به تجمع خاتمه داد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
سم الله الرحمن الرحیم
«به خدا سوگند، مردمی که در خانههاشان بنشینند تا دشمن به سراغشان آید، قطعاً ذلیل و خوار شوند.»
خطبه ۲۷ نهج البلاغه
در آستانه دهمین سالگرد ترور دانشمند برجسته هسته‌ای مان، دکتر مجید شهریاری، پدر هسته‌ای ایران در حالی هدف ترور قرار می‌گیرد که انتقام شهریاری‌ها را با ریختن بتن در قلب دستاوردهایشان و گشودن درب مراکز هسته‌ای به سوی بازرسان آژانس، گرفته‌ایم.
ترور دکتر فخری‌زاده که به اذعان نخست وزیر رژیم منحوس صهیونیستی، از اصلی‌ترین مهره‌های برنامه هسته‌ای ایران بوده است ضربه‌ای سخت به زیرساخت‌های هسته‌ای کشورمان است و نیازمند پیگیری هر چه سریع‌تر عاملان داخلی و خارجی این ترور و قصاص عاملان ترور هستیم.
شهادت دکتری فخری‌زاده، کمتر از یکسال از ترور سردار سلیمانی، در حالی‌که وعده‌های انتقام سخت عملی نشده‌اند، چیزی جز هتک حرمت از عزت و غرور ملی نیست. ما معتقدیم هر کس به نحوی موجب ضعف کشور شده است که تاب تحقق رجز‌های انتقام سخت را نداشته باشیم، در خون این شهید شریک است.
انتقام خون دانشمند شهیدمان مستلزم اراده‌ای برای اخراج بازرسان آژانس از مراکز هسته‌ای است و مع الاسف تا وقتی که در برابر این اقدامات، به جای پاسخ قاطعانه، از جانب مسئولان دولت جمهوری اسلامی پالس مذاکره برای تروریست‌ها ارسال می‌کنیم، انتظاری جز وقیح‌تر شدن دشمن نباید داشت. دشمن، ماهیت ثابت و لایتغیری به نام دشمنی دارد و ابزار‌های خود را از تعلل و عقب‌نشینی‌های عده‌ای در داخل می-سازد؛ تا وقتی که اوج ابتکار مسئولین ایرانی در برابر ترور عالی‌ترین اشخاص علمی، امنیتی، رقابت در به کارگیری لفاظی‌های کوبنده‌تر است، دشمن با اطمینان از اینکه اقداماتش تاوان نخواهد داشت، هرروز یک قدم جلوتر می‌آید.
در چنین صحنه¬آرایی سیاسی که توازن قدرت به هم ریخته است، و در جامعۀ‌ای که شخصیت اول نظامی آن ترور می¬شود و واکنش متقابلی نشان نمی¬دهد، دانشمندانش ترور می‌شود و پاسخی نمی‌دهد، مناطق حساس کشور را زیر قدوم نحس بازرسان آژانس بین¬المللی انرژی اتمی خوش دارد و در عوض عایدی ما را از برجام «تقریبا هیچ» ارزیابی می¬کند، در جریان ترور فرماندهان حزب¬الله سکوت استراتژیک پیشه می‌کند! ابراز تاسف و تبریکِ شهادت! که تماما انفعال و حقارت است، چیزی جز سیلی دیگری بر غرور ملی نیست.
برای اعاده‌ی حیثیت جمهوری اسلامی از تمام مسئولین دولتی و نظامی انتظار پاسخی درخور داریم تا انتقام این ضربه‌ی استراتژیک را با کوتاه کردن دست تروریست‌ها از تاسیسات هسته‌ای بگیرد.
«به خدا سوگند، مردمی که در خانههاشان بنشینند تا دشمن به سراغشان آید، قطعاً ذلیل و خوار شوند.»
خطبه ۲۷ نهج البلاغه
در آستانه دهمین سالگرد ترور دانشمند برجسته هسته‌ای مان، دکتر مجید شهریاری، پدر هسته‌ای ایران در حالی هدف ترور قرار می‌گیرد که انتقام شهریاری‌ها را با ریختن بتن در قلب دستاوردهایشان و گشودن درب مراکز هسته‌ای به سوی بازرسان آژانس، گرفته‌ایم.
ترور دکتر فخری‌زاده که به اذعان نخست وزیر رژیم منحوس صهیونیستی، از اصلی‌ترین مهره‌های برنامه هسته‌ای ایران بوده است ضربه‌ای سخت به زیرساخت‌های هسته‌ای کشورمان است و نیازمند پیگیری هر چه سریع‌تر عاملان داخلی و خارجی این ترور و قصاص عاملان ترور هستیم.
شهادت دکتری فخری‌زاده، کمتر از یکسال از ترور سردار سلیمانی، در حالی‌که وعده‌های انتقام سخت عملی نشده‌اند، چیزی جز هتک حرمت از عزت و غرور ملی نیست. ما معتقدیم هر کس به نحوی موجب ضعف کشور شده است که تاب تحقق رجز‌های انتقام سخت را نداشته باشیم، در خون این شهید شریک است.
انتقام خون دانشمند شهیدمان مستلزم اراده‌ای برای اخراج بازرسان آژانس از مراکز هسته‌ای است و مع الاسف تا وقتی که در برابر این اقدامات، به جای پاسخ قاطعانه، از جانب مسئولان دولت جمهوری اسلامی پالس مذاکره برای تروریست‌ها ارسال می‌کنیم، انتظاری جز وقیح‌تر شدن دشمن نباید داشت. دشمن، ماهیت ثابت و لایتغیری به نام دشمنی دارد و ابزار‌های خود را از تعلل و عقب‌نشینی‌های عده‌ای در داخل می-سازد؛ تا وقتی که اوج ابتکار مسئولین ایرانی در برابر ترور عالی‌ترین اشخاص علمی، امنیتی، رقابت در به کارگیری لفاظی‌های کوبنده‌تر است، دشمن با اطمینان از اینکه اقداماتش تاوان نخواهد داشت، هرروز یک قدم جلوتر می‌آید.
در چنین صحنه¬آرایی سیاسی که توازن قدرت به هم ریخته است، و در جامعۀ‌ای که شخصیت اول نظامی آن ترور می¬شود و واکنش متقابلی نشان نمی¬دهد، دانشمندانش ترور می‌شود و پاسخی نمی‌دهد، مناطق حساس کشور را زیر قدوم نحس بازرسان آژانس بین¬المللی انرژی اتمی خوش دارد و در عوض عایدی ما را از برجام «تقریبا هیچ» ارزیابی می¬کند، در جریان ترور فرماندهان حزب¬الله سکوت استراتژیک پیشه می‌کند! ابراز تاسف و تبریکِ شهادت! که تماما انفعال و حقارت است، چیزی جز سیلی دیگری بر غرور ملی نیست.
برای اعاده‌ی حیثیت جمهوری اسلامی از تمام مسئولین دولتی و نظامی انتظار پاسخی درخور داریم تا انتقام این ضربه‌ی استراتژیک را با کوتاه کردن دست تروریست‌ها از تاسیسات هسته‌ای بگیرد.