محمد سیاح
افزایش شدت بیماری کرونا در روزهای اخیر و رشد آمار مبتلایان و فوتی‌ها، موجی از نگرانی را در بین مردم و مسئولان ایجاد کرده است. با وجود مدیریتی که در روزهایی ابتدای شیوع بیماری، وجود داشت و آمارها رو به کاهش می‌رفت، به نظر می‌رسد امروز دیگر توان مدیریتی بیماری از دست مسئولان خارج شده است و تصمیماتی که گرفته می‌شود چندان کارساز نیست.به گزارش «مردم‌سالاری آنلاین»، در مدتی که از شیوع بیماری کرونا می‌گذرد این ویروس نشان داد که چطور می‌تواند نظام و سیستم‌های مدیریتی کشورها را در هم بشکند. از اقتصاد گرفته تا بهداشت و درمان و سیاست و روابط کشورها تحت تاثیر این بیماری دچار آسیب‌های شدیدی شد.همه کشورهای درگیر این بیماری، برای مدیریت کرونا تصمیم‌هایی را اتخاذ کردند که این تصمیمات در مقاطع مختلف و با توجه به شرایط و ضوابط و امکانات آن کشورها اتخاذ شد. یعنی هر کشوری بسته به توانمندی، میزان آسیب‌ها و نوع فرهنگ کشور و حتی شهرها و همچنین امکانات موجود برای مقابله با بیماری اقدام کرد.در ایران از همان ابتدای شیوع بیماری، تصمیم گیری‌ها برای مقابله با بیماری دچار مشکل بود، از این جهت که هر کسی به خود اجازه می‌داد دانسته و ندانسته در تصمیمات مداخله کند. به عنوان مثال قرنطینه شهرها که با مخالفت‌های بسیاری مواجه شد و سرانجام به جز مقطعی کوتاه در اواخر تعطیلات نوروز اجرایی نشد.
اعمال محدودیت‌ها در خط قرمز!
حالا اما در شرایطی که آمار مبتلایان بیماری کرونا به بیش از 700 هزار نفر و فوتی‌ها به بیش از 39 هزار نفر رسیده است دولت تصمیم به اتخاذ محدودیت‌های جدیدی گرفته که این محدودیت‌ها چندان هم عملیاتی و منطقی به نظر نمی‌رسد!
با افزایش موج شیوع کرونا در کشور، ستاد ملی مقابله با کرونا تصمیم گرفت از روز ۲۰ آبان فعالیت برخی از مشاغل را پس از ساعت ۱۸ در شهرها به مدت یک‌ماه محدود کند. محدودیتی که تا بیستم آذر ماه ادامه خواهد داشت و در این بازه زمانی از ساعت ۱۸ به بعد به جز مشاغل رده یک یعنی مراکز درمانی، داروخانه‌ها، مراکز امداد و نجات، خدمات عمومی ‌و فروشگاه‌های موادغذایی هیچ صنفی اجازه فعالیت نخواهد داشت. شاید این تصمیمات در ظاهر موثر باشد، اما باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از کسب و کارها نظیر شیرینی پزی، کافه، آرایشگاه‌ها، مراکز فروش پوشاک و ... از ساعت 18 به بعد تازه بازار کارشان داغ می‌شود! از طرفی ساعت کار برخی از ادارات و سازمان‌ها و شرکت‌ها و موسسات خصوصی بیش از ساعت 18 ادامه دارد و زور این محدودیت‌ها هم به تعطیل کردن آنها نمی‌رسد.تعیین ساعت تعطیلی مشاغل شاید در کشورهایی اروپایی که برای بعد از این ساعت، برنامه‌ریزی‌های خاصی به لحاظ نوع فرهنگشان دارند، مناسب باشد، اما در ایران این روش ایجاد محدودیت، نمی‌تواند تاثیری در کاهش عبور و مرور مردم داشته باشد و مشکلات اقتصادی دلیلی محکم برای این موضوع است.
اما اعمال محدودیت‌ها در مراکز استان‌ها و به‌خصوص در پایتخت در شرایطی قرار است جدی‌تر اجرایی شود که گزارش‌های میدانی در یک ماه گذشته حاکی از عدم اجرای مقررات ستاد مقابله با کرونا از سوی اصناف بوده است. به گفته منتقدان، این مقررات و محدودیت‌ها تنها روی کاغذ حک می‌شوند و هیچ ضمانت اجرایی برای آنها وجود ندارد.در بین تمام سختگیری‌ها و مقررات اعلام شده تنها استفاده اجباری از ماسک به‌صورت جدی‌تر اجرا شد که آن هم در بیشتر موارد شکل ارشادی داشته و هنوز مشخص نیست از زمان آغاز دستور اجرای آن چند نفر به‌طور مشخص جریمه شده‌اند و آیا تاکنون جریمه‌ای ازسوی متخلفان به حسابی که از سوی وزارت بهداشت اعلام شده بود واریز شده است یا خیر و اگر واریز شده میزان این جرایم تاکنون چه مبلغی 
شده است.
تصمیماتی که فقط تقلید می‌شوند!
مقابله با کرونا نیازمند برنامه ریزی و همچنین اعمال محدودیت‌هایی است که هم قابل اجرا باشد و هم با شرایط مردم همخوانی داشته باشد! اینکه برخی از مسئولان شهری و کشوری صرفا برای اینکه حرفی زده باشند، دست به اعمال محدودیت می‌زنند مسلما نمی‌تواند مشکلی را حل کند.به عنوان مثال با آغاز محدودیت‌ فعالیت مشاغل، معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران نیز اعلام کرد اتمام ساعت کارى کلیه خطوط داخلى مترو و همچنین خطوط اتوبوسرانی ناوگان در تمامى خطوط بی آر تى، کاهش خواهد یافت.  این تصمیم در حالی گرفته می‌شود که بسیاری از مردم برای رسیدن به مقاصد خود مجبور به استفاده از حمل و نقل عمومی ‌هستند و به دلیل کاهش ساعت فعالیت مجبورند تحت هر شرایطی سوار قطار یا اتوبوس شوند. حمل ونقل عمومی در شرایط عادی هم به دلیل کم کاری‌ها و سوء مدیریت در توسعه با مشکلات جدی‌ای روبرو است و مردم همچنان مجبورند در این شرایط هم ازدحام را تحمل کنند. حالا با کاهش ساعت کاری این ازدحام بیشتر شده و شیوع بیشتر بیماری سریعتر خواهد شد. این چنین تصمیمات غیرکارشناسی نمی‌تواند شهرها را از شیوع بیماری نجات دهد! شاید بهتر بود برای افزایش حمل و نقل عمومی ‌فکری می‌شد تا حجم مسافران کاهش یابد. از طرفی با کاهش ساعت کاری حمل و نقل عمومی بی‌شک بسیاری از مردم برای تردد از خودروهای شخصی استفاده خواهند کرد که نتیجه اش افزایش آلودگی هوا است که خود عاملی برای تشدید بیماری به شمار می‌رود! یعنی تصمیمات اشتباه تبعات زیادی را به دنبال دارد!
استانداری هم بیکار نماند!
انوشیروان محسنی بندپی، استاندار تهران هم با اشاره به محدودیت منع تردد در برخی از کشورهای اروپایی گفته است: «در برخی از کشورها برای کاهش شب‌نشینی‌ها و  دورهمی‌ها و تردد تصمیماتی مبنی بر محدودیت تردد در سطح شهرهایشان انجام داده‌اند. این پیشنهاد در ستاد ملی مبارزه با کرونا مطرح و بحث شد که زمان اجرای آن را در اختیار رئیس قرارگاه عملیات ستاد کرونا تهران قرار دادند.»این تصمیمات نشان می‌دهد که نگاه مدیریتی کرونا نه به داخل بلکه به خارج است بدون در نظر گرفتن شرایطی که این تصمیمات در آن کشورها اتخاذ می‌شود. دستگاه‌ها به صورت سرخود دست به اتخاذ تصمیماتی می‌زنند که نه تنها کمکی به کاهش بیماری نمی‌کند بلکه باعث رشد آن هم می‌شود. آنچه از برآیند تصمیمات دولت و مسئولان در حوزه مبارزه با کرونا برمی‌آید نشان می‌دهد هماهنگی‌ زیادی بین دستگاه‌های متولی و غیرمتولی وجود ندارد و همه براساس آنچه خود صلاح می‌بینند تصمیم می‌گیرند و مادامی‌که چنین شرایطی وجود دارد نمی‌توان انتظار داشت که بیماری به این زودی‌ها کنترل شود.