به گزارش پایگاه 598، روزنامه اعتماد نوشت: گروهك تروريستي «الاحوازيه» در سكوت نيروهاي امنيتي ايران، خبر «العربيه» مبني بر بازداشت «حبيب فرجالله چعب» معروف به «حبيب اسيود» را تاييد كرد.
سال 84 كه فعاليتش آغاز شد، نامش آنقدر با قواعد ميهندوستي بيگانه بود كه به عاملي براي رويگرداني مردم و حتي منتقدان وضع موجود در نظام جمهوري اسلامي بدل شود. «جنبش مبارزه عربي براي آزادي الاحواز» يا همان «حركت النضال» حالا بيش از يك دهه است كه در زمره گروههاي مخالف جمهوري اسلامي قرار دارد با اين تفاوت نسبت به اغلب اين گروههاي سياسي كه آنها رسما دست به اسلحه برده و در اين مسير از ريختن هيچ خوني فروگذار نبودهاند؛ از اين رو دستگاههاي انتظامي و امنيتي ايران كليدواژه «تروريست» را به نام اين گروه اضافه كردند تا افكار عمومي ايرانيان فارغ از تقسيمبنديهاي سياسي و جناحي، آنها را با نام «گروهك تروريستي الاحوازيه» بشناسند؛ گروهكي كه همين دو، سه سال پيش روزي تلخ را براي ايرانيان رقم زد. حالا بار ديگر نام اين گروهك به ميان اخبار و رسانههاي ارتباط جمعي كشيده شده اما اين بار نه با حملهاي تروريستي بلكه با تكرار سناريويي كه منجر به بازداشت نفرات اول «آمدنيوز» و «تندر» از خارج مرزهاي جغرافيايي ايران به خاك كشور شد.
بامداد شنبه بود كه خبري ابتدا به صورت غيررسمي اعلام و دست به دست در شبكههاي اجتماعي از تلگرام و اينستاگرام گرفته تا واتسآپ و البته توييتر چرخيد و توجه افكار عموي و البته دنبالكنندگان سپهر سياست ايران را به خود جلب كرد. خبري كه نخستين منبع آن شبكه تلويزيوني «العربيه» بود ولي چندي بعد نه تنها گروهك تروريستي الاحوازيه طي بيانيهاي رسما گفتههاي اين شبكه تلويزيوني را تاييد كرد بلكه سبب شد تا كانالهاي تلگرامي و رسانههاي ارتباط جمعي به ويژه آنان كه به لحاظ خط مشي سياسي به ساختار حكومت جمهوري اسلامي نزديكترند يكي پس از ديگري اقدام به انتشار خبر بازداشت رهبر اين گروه كنند. خبري كه البته همچنان از سوي اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي يا وزارت اطلاعات، دو نهاد اطلاعاتي جمهوري اسلامي تاييد يا تكذيب نشده ولي صفحات مجازي خبرگزاري صداوسيما جمهوري اسلامي از بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي خبر داده و به منبع بسياري از سايتهاي داخلي تبديل شده است.
جزييات يك خبر مختصر
با توجه به عدم ارايه اطلاعات تكميلي از سوي نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي ايران حداقل تا زمان نگارش اين گزارش، آنچه از چند و چون بازداشت طراح اصلي حمله تروريستي به رژه اهواز مشخص است، همان است كه العربيه و گروهك تروريستي الاحوازيه اعلام كردهاند. اين گروهك در بيانيه خود علاوه بر تاييد بازداشت «حبيب فرجالله چعب» معروف به «حبيب اسيود» سركرده پيشين خود تاكيد كرده كه اين مهم در تركيه اتفاق افتاده است. اين گروهك تروريستي در بخشي از بيانيه خود، جمهوري اسلامي را به «آدمربايي» متهم كرده ولي همزمان نوشته كه بازداشت سركرده اين گروه با همكاري كشوري ثالث و در خاك تركيه اتفاق افتاده است.
در بيانيه اين گروهك، نام و نشاني از كشور ثالث مدنظر آنان به ميان نيامده ولي العربيه در بخشي از گزارش خود بدون اشاره به اسامي منابعش، تاكيد كرده كه «قطر» همان كشور سومي است كه با نيروهاي ايراني براي بازداشت «حبيب اسيود» همكاري كرده است. العربيه كه از جمله رسانههاي نزديك به عربستان سعودي محسوب ميشود در بخش ديگري از گزارش خود همزمان چرايي همكاري آنكارا با تهران براي بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي را به مبادلهاي امنيتي ارتباط داده و مدعي شده كه «تركيه حبيب اسيود را در قبال 2 رهبر پ.ك.ك به ايران تحويل داده است.»
سومين «شكار»
بدينترتيب و با توجه به جزييات فرامرزي منتشر شده از بازداشت سركرده گروهك تروريستي الاحوازيه آنچه عيان است، شباهت غيرقابل انكار ماجراي بازداشت «حبيب اسيود» به سرنوشتي است كه «روحالله زم» از يكسو و «جمشيد شارمهد» از سوي ديگر گرفتارش شدند. سرنوشتي كه سبب شد هردوي آنها امروز دراختيار نيروهاي امنيتي ايران باشند و جز سركرده آمدنيوز كه گاه و بيگاه اخباري درباره چند و چون دادگاهش منتشر ميشود، خبر خاصي از شارمهد به رسانهها درز نكرده باشد. هر دوي اين چهرهها كه روزگاري خود را در صدر مخالفان جمهوري اسلامي ميپنداشتند ولي با اقدامات تروريستي و مسلحانه موجبات تضييع حقوق ايرانيان را فراهم ميآوردند، در كشوري دوم و با همكاري نيروهاي امنيتي ايران با كشور مقصد بازداشت شده و به ايران برگشتند ولي نكته قابلتوجه در اين ميان آن است كه هيچ يك از اين سه بهزعم اصولگرايان «شكار» نيروهاي امنيتي ايران در يك كشور خاص صورت نگرفته است.
در موضوع روحالله زم، پاي عراق و نهادهاي امنيتي اين نهاد در ميان است و در موضوع جمشيد شارمهد، خانوادهاش از اقامت او در دوبي گفته بودند و روزنامه جوان از بازداشت او در تاجيكستان سخن به ميان آورد كه وزير كشور تاجيكستان اين مساله را تكذيب كرد. حالا و در ماجراي «اسيود» نيز حداقل تا امروز نام تركيه و قطر به عنوان كشورهايي كه با ايران براي بازداشت سركرده گروهك تروريستي الاحوازيه همراهي كردهاند، رسانهاي شده است.
يك روز خونين
شايد براي بسياري از ايرانيان نام گروهك تروريستي «الاحوازيه» بيش از هر رويداد، يادآور واقعه خونيني باشد كه يك رژه نظامي را هدف قرار داد. واقعهاي كه حالا 2 سال و 1 ماه و 11 روز از آن ميگذرد. صبح 31 شهريور ماه سال 97 بود. سربازان در اهواز در مراسمي كه به مناسب هفته «گراميداشت دفاع مقدس» برگزار شده بود، مشغول رژه بودند و جماعتي غيرنظامي مشغول تماشاي فرزندانشان كه ناگهان صداي گلوله، نظم برنامه را به هم زد و فريادها را به هوا بلند كرد. خبر در كسري از ثانيه به تمام ايران مخابره و اهواز قلب ايران شد. ابتدا «الاحوازيه» و داعش مسووليت اين حمله را برعهده گرفتند ولي «الاحوازيه» چندي بعد با بيانيههايي نقش خود را تكذيب كرد.
اما در ادامه سخنگوي اين گروهك تروريستي در اظهاراتي كه دوويچه وله آن را منتشر كرد، گفت كه «اين جنبش به دلايل سازماني در حال حاضر مسووليت اين حمله مسلحانه را برعهده نميگيرد اما مقاومت ملي الاحواز مسووليت حملات را ميپذيرد و ما هم آن را يك عمل مشروع در مقابل انتقال آب به مناطق مركزي ايران، فقر، تبعيض و اعدامها ميدانيم»؛ اظهارنظري كه مطابق انتظار با واكنش منفي ايرانيان مواجه شد. در جريان اين حمله تروريستي 25 نفر شامل نظامي و غيرنظامي شهيد و حدود 60 نفر نيز مجروح شدند. حمله تروريستي كه تصاوير جانفشانيهاي سربازان ايراني براي نجات مجروحان را براي هميشه در ذهن و فكر ايرانيان ثبت كرد.
جدال با تروريست
با اين حال سابقه جدال ايران با گروهك تروريستي الاحوازيه به حمله تروريستي اهواز محدود نيست. سال 96 «احمد مولا ابوناهض» ملقب به «احمد نيسي» موسس گروهك تروريستي الاحوازيه مقابل در منزلش در لاهه كشته شد و طيفي از مخالفان جمهوري اسلامي و «براندازان» تلاش كردند اين مساله را به جمهوري اسلامي نسبت دهند؛ ولي هرگز مدركي دال بر اين مهم ارايه نشد. پس از حمله تروريستي به رژه اهواز، چندي گذشت و نامي از اين گروه در ميان نبود تا اينكه دانمارك رسما خبر از بازداشت 3 نفر از اعضاي اين گروهك تروريستي به جرم «جاسوسي براي عربستان عليه ايران» داد. پس از دانمارك، هلند نيز وارد پرونده شد و رسما اعلام كرد كه «جنبش عربي آزاديبخش الاحواز يك شاخه نظامي دارد و در ايران حملات مسلحانه انجام داده كه در اكثر موارد اهداف آن سپاه پاسداران يا تاسيسات و ميادين نفت و گاز بوده است.»
هلند البته سال 97 وارد دوري از زد و خوردهايي ديپلماتيك بر سر اين گروهك تروريستي با ايران شد كه در نهايت به اخراج 2 ديپلمات ايراني انجاميد. حالا با تمام اين موارد اما در مرحله نخست بايد منتظر ماند و ديد نيروهاي امنيتي و قضايي ايران چه زماني بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي را تاييد ميكنند سپس به نظارت نشست تا روشن شود كه روند قضايي پرونده او چگونه طي خواهد شد. پروندهاي كه هيچ بعيد و دور از ذهن نيست كه حكمي سنگين را پيش چشمان متهم رديف اول بگذارد؛ حكمي شبيه به آنچه تا اينجاي كار پيش چشمان روحالله زم قرار گرفته است
سال 84 كه فعاليتش آغاز شد، نامش آنقدر با قواعد ميهندوستي بيگانه بود كه به عاملي براي رويگرداني مردم و حتي منتقدان وضع موجود در نظام جمهوري اسلامي بدل شود. «جنبش مبارزه عربي براي آزادي الاحواز» يا همان «حركت النضال» حالا بيش از يك دهه است كه در زمره گروههاي مخالف جمهوري اسلامي قرار دارد با اين تفاوت نسبت به اغلب اين گروههاي سياسي كه آنها رسما دست به اسلحه برده و در اين مسير از ريختن هيچ خوني فروگذار نبودهاند؛ از اين رو دستگاههاي انتظامي و امنيتي ايران كليدواژه «تروريست» را به نام اين گروه اضافه كردند تا افكار عمومي ايرانيان فارغ از تقسيمبنديهاي سياسي و جناحي، آنها را با نام «گروهك تروريستي الاحوازيه» بشناسند؛ گروهكي كه همين دو، سه سال پيش روزي تلخ را براي ايرانيان رقم زد. حالا بار ديگر نام اين گروهك به ميان اخبار و رسانههاي ارتباط جمعي كشيده شده اما اين بار نه با حملهاي تروريستي بلكه با تكرار سناريويي كه منجر به بازداشت نفرات اول «آمدنيوز» و «تندر» از خارج مرزهاي جغرافيايي ايران به خاك كشور شد.
بامداد شنبه بود كه خبري ابتدا به صورت غيررسمي اعلام و دست به دست در شبكههاي اجتماعي از تلگرام و اينستاگرام گرفته تا واتسآپ و البته توييتر چرخيد و توجه افكار عموي و البته دنبالكنندگان سپهر سياست ايران را به خود جلب كرد. خبري كه نخستين منبع آن شبكه تلويزيوني «العربيه» بود ولي چندي بعد نه تنها گروهك تروريستي الاحوازيه طي بيانيهاي رسما گفتههاي اين شبكه تلويزيوني را تاييد كرد بلكه سبب شد تا كانالهاي تلگرامي و رسانههاي ارتباط جمعي به ويژه آنان كه به لحاظ خط مشي سياسي به ساختار حكومت جمهوري اسلامي نزديكترند يكي پس از ديگري اقدام به انتشار خبر بازداشت رهبر اين گروه كنند. خبري كه البته همچنان از سوي اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي يا وزارت اطلاعات، دو نهاد اطلاعاتي جمهوري اسلامي تاييد يا تكذيب نشده ولي صفحات مجازي خبرگزاري صداوسيما جمهوري اسلامي از بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي خبر داده و به منبع بسياري از سايتهاي داخلي تبديل شده است.
جزييات يك خبر مختصر
با توجه به عدم ارايه اطلاعات تكميلي از سوي نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي ايران حداقل تا زمان نگارش اين گزارش، آنچه از چند و چون بازداشت طراح اصلي حمله تروريستي به رژه اهواز مشخص است، همان است كه العربيه و گروهك تروريستي الاحوازيه اعلام كردهاند. اين گروهك در بيانيه خود علاوه بر تاييد بازداشت «حبيب فرجالله چعب» معروف به «حبيب اسيود» سركرده پيشين خود تاكيد كرده كه اين مهم در تركيه اتفاق افتاده است. اين گروهك تروريستي در بخشي از بيانيه خود، جمهوري اسلامي را به «آدمربايي» متهم كرده ولي همزمان نوشته كه بازداشت سركرده اين گروه با همكاري كشوري ثالث و در خاك تركيه اتفاق افتاده است.
در بيانيه اين گروهك، نام و نشاني از كشور ثالث مدنظر آنان به ميان نيامده ولي العربيه در بخشي از گزارش خود بدون اشاره به اسامي منابعش، تاكيد كرده كه «قطر» همان كشور سومي است كه با نيروهاي ايراني براي بازداشت «حبيب اسيود» همكاري كرده است. العربيه كه از جمله رسانههاي نزديك به عربستان سعودي محسوب ميشود در بخش ديگري از گزارش خود همزمان چرايي همكاري آنكارا با تهران براي بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي را به مبادلهاي امنيتي ارتباط داده و مدعي شده كه «تركيه حبيب اسيود را در قبال 2 رهبر پ.ك.ك به ايران تحويل داده است.»
سومين «شكار»
بدينترتيب و با توجه به جزييات فرامرزي منتشر شده از بازداشت سركرده گروهك تروريستي الاحوازيه آنچه عيان است، شباهت غيرقابل انكار ماجراي بازداشت «حبيب اسيود» به سرنوشتي است كه «روحالله زم» از يكسو و «جمشيد شارمهد» از سوي ديگر گرفتارش شدند. سرنوشتي كه سبب شد هردوي آنها امروز دراختيار نيروهاي امنيتي ايران باشند و جز سركرده آمدنيوز كه گاه و بيگاه اخباري درباره چند و چون دادگاهش منتشر ميشود، خبر خاصي از شارمهد به رسانهها درز نكرده باشد. هر دوي اين چهرهها كه روزگاري خود را در صدر مخالفان جمهوري اسلامي ميپنداشتند ولي با اقدامات تروريستي و مسلحانه موجبات تضييع حقوق ايرانيان را فراهم ميآوردند، در كشوري دوم و با همكاري نيروهاي امنيتي ايران با كشور مقصد بازداشت شده و به ايران برگشتند ولي نكته قابلتوجه در اين ميان آن است كه هيچ يك از اين سه بهزعم اصولگرايان «شكار» نيروهاي امنيتي ايران در يك كشور خاص صورت نگرفته است.
در موضوع روحالله زم، پاي عراق و نهادهاي امنيتي اين نهاد در ميان است و در موضوع جمشيد شارمهد، خانوادهاش از اقامت او در دوبي گفته بودند و روزنامه جوان از بازداشت او در تاجيكستان سخن به ميان آورد كه وزير كشور تاجيكستان اين مساله را تكذيب كرد. حالا و در ماجراي «اسيود» نيز حداقل تا امروز نام تركيه و قطر به عنوان كشورهايي كه با ايران براي بازداشت سركرده گروهك تروريستي الاحوازيه همراهي كردهاند، رسانهاي شده است.
يك روز خونين
شايد براي بسياري از ايرانيان نام گروهك تروريستي «الاحوازيه» بيش از هر رويداد، يادآور واقعه خونيني باشد كه يك رژه نظامي را هدف قرار داد. واقعهاي كه حالا 2 سال و 1 ماه و 11 روز از آن ميگذرد. صبح 31 شهريور ماه سال 97 بود. سربازان در اهواز در مراسمي كه به مناسب هفته «گراميداشت دفاع مقدس» برگزار شده بود، مشغول رژه بودند و جماعتي غيرنظامي مشغول تماشاي فرزندانشان كه ناگهان صداي گلوله، نظم برنامه را به هم زد و فريادها را به هوا بلند كرد. خبر در كسري از ثانيه به تمام ايران مخابره و اهواز قلب ايران شد. ابتدا «الاحوازيه» و داعش مسووليت اين حمله را برعهده گرفتند ولي «الاحوازيه» چندي بعد با بيانيههايي نقش خود را تكذيب كرد.
اما در ادامه سخنگوي اين گروهك تروريستي در اظهاراتي كه دوويچه وله آن را منتشر كرد، گفت كه «اين جنبش به دلايل سازماني در حال حاضر مسووليت اين حمله مسلحانه را برعهده نميگيرد اما مقاومت ملي الاحواز مسووليت حملات را ميپذيرد و ما هم آن را يك عمل مشروع در مقابل انتقال آب به مناطق مركزي ايران، فقر، تبعيض و اعدامها ميدانيم»؛ اظهارنظري كه مطابق انتظار با واكنش منفي ايرانيان مواجه شد. در جريان اين حمله تروريستي 25 نفر شامل نظامي و غيرنظامي شهيد و حدود 60 نفر نيز مجروح شدند. حمله تروريستي كه تصاوير جانفشانيهاي سربازان ايراني براي نجات مجروحان را براي هميشه در ذهن و فكر ايرانيان ثبت كرد.
جدال با تروريست
با اين حال سابقه جدال ايران با گروهك تروريستي الاحوازيه به حمله تروريستي اهواز محدود نيست. سال 96 «احمد مولا ابوناهض» ملقب به «احمد نيسي» موسس گروهك تروريستي الاحوازيه مقابل در منزلش در لاهه كشته شد و طيفي از مخالفان جمهوري اسلامي و «براندازان» تلاش كردند اين مساله را به جمهوري اسلامي نسبت دهند؛ ولي هرگز مدركي دال بر اين مهم ارايه نشد. پس از حمله تروريستي به رژه اهواز، چندي گذشت و نامي از اين گروه در ميان نبود تا اينكه دانمارك رسما خبر از بازداشت 3 نفر از اعضاي اين گروهك تروريستي به جرم «جاسوسي براي عربستان عليه ايران» داد. پس از دانمارك، هلند نيز وارد پرونده شد و رسما اعلام كرد كه «جنبش عربي آزاديبخش الاحواز يك شاخه نظامي دارد و در ايران حملات مسلحانه انجام داده كه در اكثر موارد اهداف آن سپاه پاسداران يا تاسيسات و ميادين نفت و گاز بوده است.»
هلند البته سال 97 وارد دوري از زد و خوردهايي ديپلماتيك بر سر اين گروهك تروريستي با ايران شد كه در نهايت به اخراج 2 ديپلمات ايراني انجاميد. حالا با تمام اين موارد اما در مرحله نخست بايد منتظر ماند و ديد نيروهاي امنيتي و قضايي ايران چه زماني بازداشت سركرده اين گروهك تروريستي را تاييد ميكنند سپس به نظارت نشست تا روشن شود كه روند قضايي پرونده او چگونه طي خواهد شد. پروندهاي كه هيچ بعيد و دور از ذهن نيست كه حكمي سنگين را پيش چشمان متهم رديف اول بگذارد؛ حكمي شبيه به آنچه تا اينجاي كار پيش چشمان روحالله زم قرار گرفته است