شفقنا- توماس موشن در خصوص حمله عربستان سعودی به یمن در فارین پالیسی گزارشی منتشر کرده است که مشروح ترجمه روزنامه اعتماد را در زیر می خوانید.
در مواجهه با مردم مبارزي كه براي دفاع از خانه و خانواده خود مي جنگند، همان گونه كه در ويت كانگ ويتنام رخ داد، عربستان سعودي خود را در يك باتلاق يمن پيدا خواهد كرد. هنوز شش سال از آخرين تحقير نظامي عربستان سعودي در برابر جنگجويان حوثي در يمن نگذشته، كه خاندان سعودي، دست به اقدامي در يمن زده كه به احتمال بسيار به ويتنام عربستان تبديل خواهد شد.
در سال ٢٠٠٩، بي كفايتي ارتش عربستان هنگامي كه در امتداد مرز عربستان
- يمن، يك حمله بزرگ به حوثي ها را انجام داد، اثبات شد، زماني كه يك تكه بزرگ از خاك عربستان توسط مبارزان مسلح حوثي به آرامي تصرف شد، آخرين باري كه ارتش پان عرب سعي كرد با حمله به يمن اين كشور را اشغال كند، اوايل دهه ١٩٦٠ بود زماني كه مصر به رهبري جمال عبدالناصر با
پا پس كشيدن و عقب راندن بيش از ٥٠ هزار سرباز خود اعتراف كرد، اين جنگ ويتنام مصر بود. مشكل در يمن، جنگ شيعه و سني يا ايران در مقابل عربستان سعودي نيست. حتي مشكل دولت اوباما نيست كه در برابر خاندان سلطنتي عربستان كناره گيري كرده و مانع راه اندازي اين حادثه ناگوار بد نمي شود.
مشكل در يمن، درگيري قبيله اي است كه قرن ها ادامه دارد و تنها راه حل آن، يك فرآيند طولاني خسته كننده مذاكره است. آخرين بار در سال ١٩٩٠، يك قرارداد صلح كه به زحمت به دست آمد، منجر به وحدت يمن شد. اين قرارداد صلح بيش از دو دهه برقرار بود، تا آنكه يك گروه زره پوش از جنگجويان استقلال كه خود را جبهه آزادي خلق اريتره مي ناميد، جنگ را آغاز كرد.
حالاسعودي ها در يك عمل متكبرانه تقريبا پارانويا، اين جنگ را عليه مردم يمن راه انداخته اند تا ظاهرا بر اين ترس كه توسط گروه هاي شيعي نزديك ايران احاطه مي شوند، غلبه كنند. حداقل اين چيزي است كه سر صحبت بسياري از رسانه هاي غربي نيز قرار دارد. واقعيت اين است كه خانواده سلطنتي عربستان در پرتگاه پر از نفرت متعصبانه وهابي در مقابل هر جنبش شيعي قرار مي گيرد حتي اگر آن جنبش، جنبش ريشه دار شيعيان حوثي باشد. پارانويا عربستان درباره ايران قبلادر برابر قيام شيعيان بحرين هم با عدم دخالت ايران مواجه شد. همه از حمايت نظامي ايران براي حفظ تسلط حوثي ها بر يمن مي گويند اما شواهد نشان مي دهد اين اتفاق رخ نمي دهد. حوثي ها كه از سوي دولت يمن ناديده گرفته شده اند گرسنگان يمن را رهبري مي كنند و با علي عبدالله صالح، رييس جمهور سابق يمن به يك توافق رسيده اند. صالح دو سال پيش از قدرت كنار گذاشته شد. بهترين راه، فراخواندن حوثي ها براي مذاكره است. آنها اثبات كرده اند كه اجازه نمي دهند القاعده شبه جزيره عرب (كه به طور عمده از متعصبان تبعيد شده عربستاني تشكيل شده) بر يمن مسلط شود. در غير اين صورت همانند سال ٢٠٠٩ رژيم وهابي عربستان در مقابله با آنها در ويتنامي ديگر اسير خواهد شد. البته آنها زير پوشش يك بنر پان عرب، با مصر كه وعده اعزام سرباز به يمن داده، اين اتفاق را رقم خواهند زد. اين تصادفي نيست كه تنها چند هفته پيش از جنگ يمن، عربستان سعودي و كشورهاي خليج رهبران خود را به شرم الشيخ فرستادند و اعلام كردند به اقتصاد لرزان مصر بيش از ٢٠ ميليارد دلار كمك خواهند كرد. در حال حاضر بخش عمده اي از مبارزان حوثي ها براي تصرف عدن در جنوب يمن كه از نفت غني است مي جنگند. در اين مرحله، ارتش عربستان هنوز به طور عمده با حملات هوايي مشغول قتل مردم بي دفاع يمن است. اگر و زماني كه تهاجم زميني وعده داده شده به صورت جدي آغاز شود، خواهيد ديد نبرد سخت و واقعي شبه نظاميان حوثي در برابر يك ارتش با تجربه ظاهرا پان عرب آغاز مي شود. در مواجهه با اين مردم مبارز كه براي دفاع از خانه و خانواده خود مي جنگند همان گونه كه در ويت كانگ ويتنام رخ داد، عربستان سعودي در باتلاق يمن فرو خواهد رفت و خود را در ويتنام يمن خواهد يافت.
انتهای پیام