به گزارش مشرق، دکتر محمد جواد ایروانی، استاد دانشگاه تهران و وزیر اسبق امور اقتصادی و دارائی نامه ای خطاب به وزیر اقتصاد کره‌جنوبی نوشته در پی می آید:

با احترام

همان­‌طور که می­‌دانید، پیش از آغاز تحریم‌های آمریکا، کره جنوبی از ایران، نفت خام و میعانات گازی خریداری کرده ‌اما هنوز آن را تسویه نکرده است. آن هم در شرایطی که ایران زیر فشار شدیدترین تحریم‌های اقتصادی قرار دارد. شما حتی برای تسویه بدهی‌تان از طریق تهاتر اجناس مورد نیاز ایران، همکاری نکرده‌اید. اجناسی که الزاما تحریم هم نیستند. در ایران ضرب‌المثل مهمی داریم. «در همیشه روی یک پاشنه نمی‌چرخد.» شاهدی برای توجه به عقلانیت و دوراندیشی. ایرانی‌ها گاهی این ضرب‌المثل را در پاسخ به کسی که آزاری متوجه‌شان کرده باشد نیز به کار می‌برند، یعنی جواب این نامهربانی خودتان را خواهید دید.

«ما علاوه‌بر معافیت واردات نفت از ایران، معافیت استفاده از «وون» برای مبادلات مالی با ایران را هم گرفته‌ایم تا بتوانیم با استفاده از سیستم پرداخت با واحد پول کشورمان (وون) تجارت بین دو کشور را ادامه دهیم.» این را «یو جانگ هیان»، سفیر کره جنوبی در ایران، آبان‌ماه 1397 در مصاحبه‌ای اعلام کرد. آن روزها، کره جنوبی در دوره معافیت 180 روزه آمریکا قرار داشت. شما اما شرایطی را فراهم کرده بودید که گرفتن پول برای ایرانی‌ها ساده نبود. چطور؟ شما می‌خواستید حدود 20 درصد پول مانده نفت ایران را به یورو تسویه کنید و مابقی را با «وون».

اما مشکل این بود که ایران باید کالاهای کره‌ای را از انبارهای منطقه‌ای شرکت‌های کره‌ای تهیه می‌کرد. عمدتا هم در امارات. هزینه تبدیل «وون» به درهم، نیز بسیار زیاد بود. چنان که هیچ مقام مسئولی نمی‌توانست زیر بار تصمیم آن برود. تهیه کالا از بازار کره جنوبی هم 17 درصد مالیات برای ایران ثبت می‌کرد! ایرانی‌ها حاضر بودند که 50 درصد پول نفت فروخته شده با یورو تسویه شود و 50 درصد دیگر با پول کره جنوبی. شما اما تنها 30 درصد تسویه با یورو را پذیرفتید. مذاکرات آنقدر طول کشید که دوره معافیت از تحریم تمام شد و پول ایران در کره جنوبی ماند.

بازار گسترده و جذاب ایران، زمانی محل حضور شرکت­‌های مطرح کره­‌ای بود، اما حال این شرکت‌ها تحت فشار آمریکا خودشان کرکره‌ها را پایین کشیده و از ایران رفته‌اند. این موضوع بیشتر از آنکه به ضرر اقتصاد ایران باشد به نفع آن است. توسعه روزافزون تولیدات شرکت­‌های ایرانی و اقبال مردم ایران نسبت به مصرف این محصولات، نشان می­‌دهد این اقدام شرکت­‌های کره‌­ای مانند جرقه‌­ای برای رشد صنایع داخلی ایران عمل کرده است. بدیهی است در آینده امکان بازپس گرفتن بازار محصولات مشابه برای شرکت‌­های کره‌­ای به آسانی گذشته نیست و این رفتارهای غیرقانونی، موضوع تحریم کالاهای کره‌­ای را به عنوان یک شریک تجاری نامطمئن و پیش­‌بینی ناپذیر مطرح می­‌سازد و همینطور در همکاری­‌های راهبردی بین دو کشور در آینده تاثیر گسترده­‌ای خواهد داشت.

شما بر خلاف کلیه قوانین و مقررات بین­‌المللی و صرفا باً تکیه بر قوانین داخلی یک کشور ثالث (ایالات متحده) منابع ارزی ایران را بلوکه کرده‌اید و با رفتارهای یک‌جانبه‌­گرایانه آمریکا همراهی می‌­کنید، بنابر این باید این نکته را به خاطر داشته باشید که با شکست کارزار فشار حداکثری علیه ایران و عقب‌­نشینی آمریکا از رفتارهای خصمانه خود، آخرین کشوری خواهید بود که اجازه سرمایه‌­گذاری، تجارت و بهره‌گیری از فرصت­‌های گسترده بازار 80 میلیون نفری ایران و کار مشترک با بازارهای ثالث را خواهید داشت. از این رو تجدیدنظر فوری در سیاست‌هایی که تاکنون در رابطه با ایران اعمال کرده‌­اید، ضروری است.

یادآور می­‌شود خسارت تاخیر تادیه به نسبت دوره زمانی بلوکه کردن پول ایران و نیز زیان‌های وارد شده در دوران همه­‌گیری ویروس کرونا و آسیب‌­­های ناشی از عدم دسترسی به غذا و دارو که حتی از تحریم­‌های ثانویه آمریکا نیز معاف هستند، مورد مطالبه جدی ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران است. بدیهی است اگر دولت کره‌جنوبی اصرار به تبعیت بی‌چون و چرا از سیاست­‌ها و اوامر هیئت حاکمه تندرو و آشفته ایالات متحده دارد، بایستی هزینه­‌های آن را متقبل شود.