وی افزود: با گذشت 9 روز از از آغاز حملات هوایی عربستان و برخی کشورهای عربی به یمن می‌توان سه تحول اصلی را در این کشور مشاهده کرد که عبارتند از:
نخست: سقوط «عدن» به دست نیروهای انصار الله و علی عبدالله صالح و ورود نیروهای انصار الله به کاخ ریاست جمهوری «المعاشیق» که عبدربه منصور هادی پس از فرار از صنعاء در آنجا مستقر شد.
دوم: درگیری‌های زمینی شدید در مرزهای یمن و عربستان که کشته شدن یک سرباز سعودی به‌نام «سلمان المالکی» و زخمی شدن ده نفر دیگر را به‌دنبال داشت.
این درگیری‌ها در مکانی رخ داد که برای عربستان غیر قابل پیش‌بینی بوده و آرزو نمی‌کرد.
سوم: یورش افراد مسلح وابسته به القاعده در یمن به‌سرکردگی «ناصر الوحیشی» به زندان مرکزی شهر «مکلا» مرکز استان عدن.
افراد مسلح مزبور پس از حمله به این زندان 300 زندانی را که بیشتر آنان از اعضای القاعده هستند، آزاد کردند.
آنان همچنین کاخ ریاست جمهوری، بندر عدن، شعبه بانک مرکزی در این شهر، مرکز کل مخابرات و مدیریت شهری را مورد حمله قرار دادند که این به‌خوبی نشان دهنده سوء استفاده فراوان از هرج و مرج جاری در یمن است.
سقوط عدن، شکست بزرگ عربستان
اما سقوط عدن به دست انصار الله و متحد آن یعنی علی عبدالله صالح شکست بزرگی برای عربستان است که در اصل حملات هوایی را برای جلوگیری از سقوط همین شهر آغاز کرد.
از سوی دیگر یورش القاعده به مکلا و زندان مرکزی این شهر و سایر مؤسسات دولتی شکست بزرگتری برای دولت آمریکا است که حامی دخالت نظامی عربستان است.
نکته قابل ملاحظه اینکه به نظر می‌رسد «ریاض یاسین» وزیر خارجه یمن که به‌همراه منصور هادی در ریاض اقامت دارد، برای شناخت سیاست خارجی یمن و نیز سیاست بین المللی و شیوه‌های مختلف آن شایستگی لازم را ندارد.
وی با بیان اینکه حملات هوایی نمی‌تواند نتیجه نهایی مورد نظر از این جنگ را محقق سازد، عربستان را به دخالت زمینی فراخوانده است.
البته ریاض یاسین در این خصوص حق دارد زیرا حملات هوایی زیان‌های مورد انتظار را به انصار الله وارد نیاورده و نتوانست زمینه بازگشت هادی منصور به یمن را فراهم کند بلکه به مؤسسات دولتی این کشور از جمله فرودگاه‌ها، بنادر و مراکز دولتی خسارت وارد کرد.
درخواست یاسین، دستاویز قانونی جلوه دادن حملات هوایی
به هر حال رهبری عربستان نخست به درخواست یاسین مبنی بر حملات هوایی به یمن پاسخ مثبت داد و درخواست وی را پوشش قانونی برای دخالت نظامی خود در یمن دانست، اما هنوز روشن نیست آیا در مورد درخواست دوم یعنی دخالت زمینی نیز پاسخ سعودی مثبت است یا خیر؟
عطوان در ادامه این مقاله تأکید کرد: ما نیز مانند بسیاری از ناظران حمله زمینی به یمن را بسیار خطرناک می‌دانیم و غلو نیست اگر بگوییم ائتلاف انصار الله و صالح آرزو می‌کنند که حمله زمینی صورت بگیرد، زیرا به‌دلیل ضعف امکانات، برای مقابله با حملات هوایی توان چندانی ندارند به این معنی که انصار الله هواپیما در اختیار دارد اما خلبان ندارد و البته هواپیماهای موجود نیز دهها سال است که قابل استفاده نیست.
عربستان با حمله زمینی به یمن در دام بزرگی گرفتار می‌شود
در این میان عربستان و متحدانش به‌سمت جنگ زمینی علیه یمن گرایش پیدا کرده‌اند و این اقدام چه‌بسا به دامی بزرگ برای آنان تبدیل شود زیرا انصار الله در جنگهای چریکی مهارت دارد و علیه دشمنان خود از جمله متحد کنونی یعنی صالح وارد شش جنگ شد و اگر در همه این جنگها به‌طور کامل پیروز نشد، شکست نیز نخورد.
عطوان تصریح کرد: هرچند انصار الله موفق شدند کنترل شهر عدن و قصر ریاست جمهوری را به دست بگیرند، اما فشارها علیه آنان رو به افزایش است و به‌موازات آن فشارها بر ائتلاف سعودی نیز افزایش یافته است و بیشتر از طرف نهادهای بین المللی دست‌اندرکار امور بشردوستانه است زیرا این نهادها فریاد اعتراض خود را علیه کشته شدن غیرنظامیان یمنی در حملات هوایی عربستان بالا برده‌اند.
پس از ناکام ماندن حملات هوایی در تحقق اهداف مورد نظر یا همان واداشتن انصار الله و صالح به تسلیم و نشستن پای میز گفت‌وگو در ریاض زیر پرچم منصور هادی، اکنون دخالت زمینی تنها گزینه موجود است، اما این گزینه نیز به‌مثابه خودکشی است و معلوم نیست آیا سعودی‌ها و متحدان مصری و اردنی و عربهای خلیج فارس آماده پذیرفتن تبعات آن از جمله خسارت‌های جانی هستند یا خیر؟
از سوی دیگر به‌گفته ریاض یاسین وزیر خارجه یمن، جیبوتی و عمان تحت فشار منصور هادی و چه‌بسا عربستان و کشورهای عربی خلیج فارس از پذیرفتن علی عبدالله صالح خودداری کردند، اما در صورت صحت این اظهارات باید گفت که این امر از نظر سیاسی و نظامی به‌معنی ارزیابی بسیار اشتباه است.
عطوان در توضیح این مطلب افزود: چه‌بسا خروج صالح از یمن به‌معنی شکاف بزرگ در ائتلاف انصارالله بوده و روحیه حامیان وی را تضعیف می‌کند، زیرا باقی ماندن آنان در یمن یعنی خودکشی چرا که چنانچه در درگیری‌های جاری پیروز شوند، ژنرال احمد پسر علی عبدالله صالح به قدرت می‌رسد اما اگر شکست بخورند، صالح با همان سرنوشتی روبه‌رو می‌شود که صدام و خانواده‌اش تجربه کردند و یا چه‌بسا به سرنوشت معر قذافی دوست قدیمی خود دچار شود.
در این میان باید گفت ایران تحولات یمن را زیر نظر دارد و مانند بسیاری از کشورها از دخالت نظامی عربستان و متحدانش و محاسبات اشتباه آنان غافلگیر شد، زیرا عربستان با دخالت نظامی در یمن به‌دنبال تحمیل قواعد جدیدی در بازی‌ای بود که هرگز آن را پیش‌بینی نمی‌کرد.
پرواضح است که هرچه زمان جنگ طولانی شود و هرچه عملیات موسوم به «طوفان قاطعیت» دیرتر به نتایج مورد نظر دست یابد، اوضاع میدانی به‌ویژه برای عربستان پیچیده‌تر خواهد شد، زیرا انتقال جنگ به مرزهای عربستان تحول خطرناک و نگران کننده‌ای است، به‌اضافه اینکه ادامه حملات هوایی و قطع برق و نیز افزایش تلفات غیرنظامیان می‌تواند بر تعداد مخالفان جنگ در یمن افزوده و دایره مخالفت جمعیت‌های بشردوستانه و نیز مخالفت بین المللی را علیه این جنگ گسترده‌تر سازد.
به هر حال سخت بتوان گفت که برنده و بازنده این جنگ کدام یک از طرفها هستند زیرا جنگ هنوز در نقطه آغاز خود قرار دارد اما چیزی که می‌توان گفت اینکه القاعده برنده اصلی است زیرا در پرتو هرج و مرج موجود در حال توسعه نفوذ خود است و چه‌بسا حزب الاصلاح که عربستان، مصر و امارات متحده عربی به جنگ آن رفته‌اند برنده شماره دو باشد و باید دید در روزها و هفته‌های آینده تحولات یمن به چه‌سمتی خواهد رفت.