شهرداری تهران به جای پیگیری مطالبات مالی از دولت، به دفتر رهبری نامه نوشت
بازنده شهر
صاحبخبر - شورای شهری تهران در دوره پنجم خود به ایستگاه پایانی نزدیک میشود اما با وجود همسویی دولت، شورای شهر و شهرداری تهران نتوانسته معوقات مالی دولت به شهرداری را وصول کرده و در ۳ سال اخیر اتفاق خاصی در پایتخت نیفتاده است! به گزارش «وطن امروز»، شهردار تهران کمتر از یک سال دیگر باید مسؤولیتهایش را واگذار کند اما هنوز نتوانسته یک اقدام قابل تأمل و مؤثر برای شهروندان پایتختنشین رقم بزند و هنوز مسائل بین دولت و شهرداری در مسیر دعواهای ورود یا عدم ورود شهردار در جلسات هیأت دولت متوقف مانده است، در حالی که شهرداری از دوره قالیباف معوقات مالیای از دولت دارد که میتواند با پیگیری جدی آنها حداقل توسعه حملونقل شهری اعم از ریلی و اتوبوسرانی را قدمی پیش ببرد. در این شرایط پیروز حناچی به دفتر رهبری نامه نوشته که هزینههای حملونقل شهری را از صندوق توسعه ملی تأمین کنند. طبق قانون، شهرداریها جزو مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی به حساب میآیند و نقشی مستقل از دولتها دارند. بودجه شهرداری به عنوان دولت محلی، دارای ۲ بخش اصلی شامل منابع درآمدی بودجه (درآمد شهرداری) و مصارف بودجه (هزینه شهرداری) است. بودجه شهرداریها در ایران معمولا به صورت «تراز بودجه» (برابری منابع و مصارف) به شورای اسلامی شهر ارائه شده و به تصویب میرسد. در این بین دولتها برای پرداخت بودجه به شهرداری عمدتا تقید قطعی نداشته و صرفا ردیف بودجههایی غیرالزامآور و در قالب کمک به شهرداریها در بودجه تعریف میکنند. قرابت و نزدیکی دولتها و مدیریت شهری به لحاظ سیاسی عمدتا در وصول این بودجهها به کمک شهرداریها خواهد آمد تا کمک خرجی برای توسعه شهری شود. اما دولت دوازدهم و مدیریت شهری دوره پنجم که اتفاقا قرابت و نزدیکی بالایی با یکدیگر دارند هیچ کاری برای پیشبرد مشکلات و مسائل مردم پایتخت نکردند؛ برخلاف آنکه در دوره پیش از این با وجود اختلاف نگاه سیاسی بین محمدباقر قالیباف و حسن روحانی و تفاوت دیدگاه کلان بین شورای چهارم به ریاست مهدی چمران و دولت یازدهم، کارهای قابل توجهی برای مردم پایتخت انجام شد. دولتها معمولا از محل عوارض مستمر در مناطق بیستودوگانه، عوارض مستمر در مالیات بر ارزش افزوده، عوارض مستمر استانداری تهران، آرای کمیسیون ماده 100، ماده 77 و سایر دعاوی حقوقی، 50 درصد سهم دولت در تخفیفات بافت فرسوده، 50 درصد سهم دولت در تملک و ساخت ایستگاههای مترو، سهم دولت در یارانه بلیت شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه (یکسوم بهای تمامشده)، سهم دولت در یارانه بلیت شرکت بهرهبرداری راهآهن تهران و حومه (یکسوم بهای تمامشده)، 60 درصد سهم شهرداری از محل تخلفات رانندگی وصولشده شهر تهران و 50 درصد سهم دولت در شرکت راهآهن تهران و حومه، باید به شهرداری پول پرداخت کنند. * نه مترویی ساخته شد، نه اتوبوسی اضافه شد! مدیریت شهری تهران در حالی سال پایانی خود را پشت سر میگذارد که برخلاف وعده ماههای اول اصلاحطلبان روی کارآمده در شورای شهر که قرار بود برای مردم ماهی یک ایستگاه مترو راهاندازی کنند، طی 3 سال و اندی مجموعه شهرداری و شورا نتوانستند حتی یک کیلومتر مترو در تهران راهاندازی کنند تا آنجا که باعث شد حتی رئیس شورای شهر هم علیه شهردار صحبت کند. البته کمکاری محدود به مترو نبوده است؛ در این مدت حتی یک اتوبوس هم به ناوگان حملونقل عمومی اضافه نشد و این در شرایطی بود که با وجود آلایندگی بیش از 30 درصدی اتوبوسها که بیشترین حجم آلودگی شهری تهران به حساب میآید، شهردار بر شوآف سهشنبههای دوچرخهسواری تکیه کرده بود! * همسویی بیفایده دولت و شهرداری پیروز حناچی، شهردار تهران که با کارنامه ضعیفی شهرداری را تحویل خواهد داد، دیگر در جلسات هیأت دولت نیز جایی ندارد؛ درحالی که شهردار تهران کرسی ویژه در هیأت دولت دارد. اقبال شاکری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این باره میگوید: با توجه به اینکه ارتباطات کاری همه ارکان اصلی کشور در تهران است و شهردار باید آنها را سامان دهد، لازم است در جلسات هیأت دولت و دیگر مجامع تصمیمگیری حضور داشته باشد. علاوه بر این، طبق قوانین وضعشده، دولت در قبال شهرداریها تعهداتی دارد که متأسفانه پرداخت نشدهاند و عدم حضور شهردار در هیأت دولت باعث میشود این تعهدات پرداختنشده باقی بماند. وی در ادامه افزود: بهواسطه پرداخت نشدن این تعهدات در حوزههای مختلف مانند سهم دولت در ساخت مترو، یارانه بلیت مترو و اتوبوس و... در حق مردم اجحاف میشود، در حالی که حضور شهردار در جلسات هیأت دولت میتواند عاملی برای پیگیری این تعهدات و پرداخت آنها باشد؛ ما فکر میکردیم با همسو بودن مدیریت شهری و دولت، وضع تهران بهتر خواهد شد اما نهتنها بهتر نشد، بلکه بدتر هم شد! در واقع از این همسویی برای بهبودی زندگی مردم هیچ استفادهای نشد. شاکری خاطرنشان کرد: بنده به ضرورت و فواید حضور شهردار تهران در جلسات هیأت دولت اشاره کردم اما این در حالی است که در مقطعی که شهردار در جلسات حضور داشت نیز مشکلات تهران برطرف نشد و اکنون با حذف شهردار از جلسات هیأت دولت، اندک ارتباطی هم که وجود داشت قطع شده است. * حناچی معوقات زمان قالیباف را هم وصول نکرده است! طبق گزارش رسمی و مکتوب شهرداری به شورای چهارم شهر تهران، وقتی قالیباف از شهرداری تهران خداحافظی کرد، 15هزار و 500 میلیارد تومان مجموعه دیون شهرداری تهران بود که شامل بدهیهای دارایی، مالیات، بیمه، پیمانکاران، بانکها و سود کارمزد بانکها میشد اما همین شهرداری 19 هزار میلیارد تومان هم از دولت بر اساس حسابرسیها طلبکار بود؛ اعداد و ارقامی که ابتدا از سوی ساکنان جدید خیابان بهشت تکذیب میشد اما بعدا در نخستین نشست خبری محمدعلی نجفی، نخستین شهردار دوره جدید تایید شد و وی گفت: دولت 10 هزار میلیارد تومان بدهی دارد ولی سال 96 به دلیل مشکلات مالی نمیتواند پولی پرداخت کند. حناچی و شهرداران قبل از او اما نتوانستند این دیون را که قرار بود برای مردم تبدیل به مترو، اتوبوس و اتوبان شود وصول کنند. محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران هم درباره دیون دولت به شهرداری میگوید: دولت حدود 3 تا 4 هزار میلیارد تومان از دیون خود را از طریق تهاتر پرداخت کرده است و بر اساس گزارشهای شهرداری، دولت حدود 14 تا 15 هزار میلیارد تومان بدهی به شهرداری دارد و همچنین باید یک میلیارد دلار هم از صندوق توسعه ارزی استفاده کند. البته ساختمانهای دولتی، وزارتخانهها و ساختوسازهایی که بدون مجوز انجام شده و پروانه ندارند هم باید در دیون احصا شوند. ساختمانهایی وجود دارد که سالها تخلف کردهاند اما جریمه خود را پرداخت نکردهاند، شهرداری تهران باید هر چه سریعتر این موضوعات را احصا کند. به گفته هاشمی، «14 هزار میلیارد بدهی دولت به شهرداری با قیمت 5 سال پیش است». * به جای پیگیری از دولت به دفتر رهبری نامه میزنند! حالا سال پایانی دولت و شهرداری است؛ دولت سهم خود را نمیپردازد و بدهیهای معوق شهرداری را نیز صاف نمیکند و از سوی دیگر شهرداری تهران نیز سهم خود را در توسعه حملونقل عمومی تأمین نکرده است، با این حال حناچی به جای پرداخت سهم خود و دریافت معوقات شهرداری از دولت و جلو بردن پروژههای شهری به دفتر رهبری نامه نوشته است تا از ایشان کمک بگیرد. طبق گزارش ایسنا، شهردار تهران در نامهای به دفتر رهبری درخواست کرد منابع مالی خرید اتوبوس و واگن مترو از محل بازگشت منابع صندوق توسعه ملی پرداخت شود. تابناک بخشی از این نامه را منتشر کرده که در آن حناچی نوشته است: «با توجه به مراتب مذکور، شهرداری تهران به منظور رفع بخشی از معضلات مطروحه در نظر دارد نسبت به خرید ۱۰۰۰ دستگاه اتوبوس به مبلغ ۳۰ هزار میلیارد ریال و ۲۱۰ دستگاه واگن مترو به مبلغ ۵۰ هزار میلیارد ریال اقدام کند، لذا با توجه به محدودیتهای مضاعف مالی ناشی از شیوع بیماری کرونا و عدم امکان تامین منابع مالی از سوی این شهرداری، خواهشمند است دستور فرمایید نسبت به اخذ مجوز استفاده از بازگشت منابع صندوق توسعه ملی برای تامین مالی خرید اتوبوسها و واگنهای مذکور به مبلغ ۸۰ هزار میلیارد ریال اقدام لازم را مبذول نمایند». *** [چمران: کمبودها و کسری بودجه شهری را با راهکارهای اصولی تأمین میکردیم] رئیس سابق شورای شهر تهران گفت: در دوره چهارم شورای شهر، اقدامات قابل توجهی در زمینه توسعه زیرساختهای شهری آنگونه که به رفاه شهروندان منجر میشد انجام شد و در مواقعی نیز با کسری بودجه مواجه بودیم اما هیچ وقت از فعالیتهای عمرانی و توسعهای غافل نمیشدیم و کمبودها و کسری بودجه شهری را با راهکارهای اصولی تأمین میکردیم. مهندس مهدی چمران در گفتوگو با «وطن امروز» با بیان اینکه متاسفانه عملکرد مدیران شهری در چند سال اخیر نیازهای شهروندان را در بخشهای مختلف بویژه توسعه حملونقل عمومی برآورده نکرده است، افزود: در دور چهارم شورای شهر توجه و تمرکز بر بخشهای مختلف زیرساختی، عمرانی و... بود. مشاهدات عینی بیانگر این است که در این بخشها بیش از 20 برابر این دوره فعالیتهای عمرانی در پایتخت انجام شده است. این در حالی است که اکنون شاهد کمتوجهی به توسعه حملونقل عمومی و فعالیتهای شهری و زیرساختی هستیم. وی در پاسخ به این سوال که شورای شهر و شهرداری از عدم همراهی دولت در پرداخت مطالبات گلهمندند، چرا شهرداری نتوانسته حق و حقوق معوقه خود را از دولت بگیرد و صرف تامین نیازهای شهری کند، افزود: البته جواب این سوال را باید از مدیران شهری پرسید اما باید گفت در مدیریت شهری دوره گذشته هر چند مطالبات از دولت وجود داشت اما برای گرفتن آن کوتاه نمیآمدیم. رئیس سابق شورای شهر تهران در ادامه گفت: در دوره گذشته برای تامین کسری بودجه اقدامات خاصی از سوی شهرداریها برای کسب درآمد ضمن تعامل با بخش خصوصی انجام میشد که نمونه آن درآمدزایی از مجتمعهای ایستگاهی و... بود و درآمدهای حاصل از آن نیز صرف هزینههای توسعه خطوط مترو، افزایش خطوط بیآرتی و تامین ملزومات حملونقل عمومی میشد.∎
نظر شما