آیتالله العظمی یوسف صانعی از مراجع تقلید شیعهدار فانی را وداع گفت. دفتر آیتالله العظمی صانعی، روز گذشته در اطلاعیهای رسمی اعلام کرد: در ایام شهادت حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) روح بلند آزاد مرد عرصه علم و اجتهاد، فقیه نواندیش، بقیة السلف شاگردان حضرت امام خمینی (سلامالله علیه)؛ حضرت آیتالله العظمی صانعی (قدس سره) به دیدار معبودش شتافت و کوله باری از غم و اندوه را بر دل مشتاقانش قرار داد. او که ارادت زایدالوصفی به اهل بیت (علیهم السلام) و علوم آل محمد (صلیالله علیه والله و سلم) داشت، بهترین ایام و اوقاتش مطالعه، تدریس و تألیف فقه و فقاهت بود و از این جهت آثار بجای مانده از ایشان سرمایهای ماندگار برای حوزههای علمیه، جامعه اسلامی و جوامع بشری خواهد بود. ضمن عرض تسلیت به پیشگاه مقدس حضرت بقیةالله الاعظم ارواحنا فداء، ملت شریف و بزرگوار ایران، مراجع معظم تقلید و حوزههای علمیه، اعلام میدارد با توجه به وصیت آن عزیز سفر کرده، در ایام کرونا هیچگونه مراسم از تشییع و... برگزار نمیگردد. بامداد جمعه خبرگزاری شفقنا اطلاع داد که این مرجع تقلید شیعه در اثر زمین خوردگی در منزل دچاز مصدومیت شدید و شکستگی لگن و دست چپ شده است. ایشان بلافاصله به بیمارستانی در قم مقدسه (مجتمع بیمارستانی نکویی، هدایتی فرقانی قم) منتقل و تحت آزمایشهای لازم و مقدماتی برای عمل جراحی قرار گرفت. حال عمومی ایشان روز جمعه نسبتا خوب و با ثبات گزارش شد. حضرت آیتالله صانعی به علت نارسایی کلیوی و بالا بودن کراتینین، شامگاه جمعه تحت دیالیز قرار گرفتند تا در صورت بهبود علائم خونی، عمل جراحی شکستگی استخوان بر روی ایشان انجام شود. بامداد روز شنبه حدود ساعت ۴ صبح ایشان، دچار عارضه قلبی میشوند که به آی سی یو منتقل شده و تحت نظارت بیشتر قرار میگیرند ولی حدود ساعت ۸ صبح مجددا دچار عارضه قلبی میشوند که به ایست کامل قلبی منجر شده و متاسفانه امکان احیای ایشان محقق نمیشود. نهایتا حضرت آیتالله صانعی حدود ساعت هشت و بیست دقیقه صبح شنبه (۲۲ شهریورماه) به ملکوت اعلی پیوست. در پی درگذشت این عالم ربانی، تعداد زیادی از مقامات و چهرههای سیاسی و دینی کشور، در پیامهای تسلیت جداگانهای، فقدان ایشان را تسلیت گفتند. حسن روحانی، رییسجمهوری در پیامی نوشت: ارتحال عالم ربانی حضرت آیتالله حاج شیخ یوسف صانعی، موجب اندوه و تألم گردید. این فقیه مبارز که سالها توفیق درسآموزی در مکتب بزرگانی چون امام خمینی (ره) را داشت، تمام عمر پرتلاش خود را وقف خدمت در مسوولیتهای مختلف و گسترش معارف اسلامی و فرهنگ اهل بیت نمود و کارنامه ارزشمندی از خود به یادگار گذاشت که بیشک زحمات این عالم وارسته در عرصههای دینی و اجتماعی همواره در حافظه تاریخی مردم باقی خواهد ماند. اینجانب این ضایعه را به حوزههای علمیه، شاگردان و بیت مکرم ایشان به ویژه آیتالله شیخ حسن صانعی تسلیت میگویم و از درگاه خداوند متعال برای آن عالم مجاهد علوّ درجات و همجواری با صالحان و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم. سید محمد خاتمی، رییس دولت اصلاحات، در پیامی نوشت: رحلت عالم جلیلالقدر، مرجع روشنبین و فقیه پارسا، آیتاللهالعظمی حضرت حاج آقا یوسف صانعی رضوانالله علیه که عمر شریف و پربرکت خود را صرف اعتلاء کلمةالله و شناخت و شناساندن معارف اهلالبیت علیهمالسلام و دفاع از آرمانهای والای انقلاب و حقوق و عزت مردم کرد خسارتی است بسیار بزرگ که تنها لطف و عنایت ویژه حضرت حق میتواند آن را جبران کند. سید حسن خمینی، یادگار امام راحل نیز در پیام تسلیتی رسمی، اعلام کرد: مصیبت درگذشت حضرت آیتالله العظمی آقای حاج حاج شیخ یوسف صانعی رحمتالله علیه موجب تأثر و تأسف شدید شد. آن عالم ربانی و فقیه معظم از زمره برجستهترین شاگردان امام عظیم الشأن بودند که در عین صلابت و تبحر در فقه اهل بیت علیهم السلام، به لوازم زندگی روزمره و جهان امروز توجه داشتند. شجاعت و کیاست همراه با دیانت و عشق به اهل بیت و امام راحل از ایشان عالمی آگاه به زمان ساخته بود. بی تردید حضور طولانی در درس امام و تلاش مستمر در سالهای سخت مبارزه و دوران شکوهمند انقلاب اسلامی برای ایشان دستاوردی بزرگ در پیشگاه خدای سبحان است. اسحاق جهانگیری، معاون اول رییسجمهور نیز گفت: رحلت عالم ربانی و مرجع عالیقدر حضرت آیتالله شیخ یوسف صانعی رضوانالله تعالی علیه ضایعهای بزرگ و جبران نشدنی است. مجاهدتهای عالمانه، اجتهادهای شجاعانه و حضور موثر در تمامی صحنههای حساس انقلاب اسلامی، از عضویت در شورای نگهبان تا مسوولیت دادستانی کل کشور و از دوران مبارزه و پیروزی تاکنون از ویژگیهای ممتاز این عالم وارسته بود. آن مرجع فقید همیشه و همه جا شیفته و مدافع اندیشههای راه گشای امام راحل بود و نسبت به دردها و رنجهای اقشار مختلف مردم حساس و به مسائل زمانه و جامعه خود آشنا بود. الیاس حضرتی، قائم مقام حزب اعتماد ملی نیز نوشت: رحلت فقیه روشنضمیر، عالم فرزانه و دانشمند برجسته، شاگرد حضرت امام راحل، حضرت آیتالله العظمی شیخ یوسف صانعی را به بیت مکرم ایشان، تمامی شیعیان و بهخصوص مقلدان ایشان تسلیت میگویم. خسران نبود ایشان ضربهای جبرانناپذیر به روحانیت، حوزههای علمیه و فقه پویا خواهد بود. آیتالله صانعی، از مراجع بزرگ شیعه در سالهای پیروزی انقلاب اسلامی، از نزدیکترین شاگردان امام خمینی (ره) بود. امام خمینی خمینی در سخنرانی در سال 61 و پس از فشارهایی که بر آیتالله صانعی وارد شده بود، در رابطه با ایشان گفته بودند: من آقای صانعی را مثل یک فرزند بزرگ کردهام. این آقای صانعی وقتی که سالهای طولانی در مباحثاتی که ما داشتیم تشریف میآوردند ایشان، بالخصوص میآمدند با من صحبت میکردند و من حظ می بردم از معلومات ایشان. و ایشان یک نفر آدم برجستهای در بین روحانیون است و یک مرد عالمی است و متوجه مسائل است و مخالف این انحرافاتی که در این کشور موجود بوده است؛ از قبیل منافقین ـ نمیدانم ـ و غیره، و ایشان مخالف سرسخت آنهاست. با جدیت عمل میکند. با قاطعیت عمل میکند اگر یک وقتی موقعش بشود. آیتالله صانعی در سالهای اخیر، همواره بر لزوم توجه به مردم و درک نیازها و خواستههایشان تاکید داشت و این موضوع را چه در موضعگیریها و چه در فتاوای خود نشان داده بود. آیتالله صانعی، در یکی آخرین سخنرانیهای خود در سال 94، با اشاره به اهمیت نقش مردم در حکومت گفته بود: همانطور که در جاهای مختلف من عرض کردم اسلام بعد از عبادات همهچیزش با حقوق مردم گره خورده است. یعنی دین اسلام در زمینه حقوق مردم هیچ کمبودی ندارد. به عنوان مثال در فقه و درباب احکام سیاسی، اجتماعی و اقتصادی همه مطالب به مردم برمیگردد. حتی در باب مسائل عبادی هم اصل خطاب با مردم است. ولو اینکه پیاده سازی آن احکام منوط به تعبد است. وفای به عهد یک مطلب ملی، انسانی و فطری است و به هیچوجه مختص یک قومیت و گروه و جنسیت خاص نمیباشد. در مسائل اقتصادی هم اسلام ورود کرده است و دستورات لازم در مورد حفظ حریم مردم را صادر کرده است. طبق آیین اسلام مردم دارای هر آیین و مذهبی که باشند عرضشان محترم و مغتنم است و هیچ کسی حق بردن آبروی او را ندارد. ما طبق قوانین اسلام نمیتوانیم به کسی که مثلا مسیحی است افتراء بزنیم و بگوییم زن یا دختر فلان کاره است. این در اسلام حد دارد. حد افتراء مختص به مسلم و مسلمه نیست. این حد به هر کسی که افتراء بزند جاری میشود. متاسفانه نمیدانم چه اتفاقی افتاده است که از سر بعضی مسائل برخی از فقهای ما خیلی زود رد شدند و بعضی دیگر هم خیلی افراط کردهاند.