همشهری آنلاین_ زهرا بلندی: بچه‌های کوره‌پزخانه کوچه سفالگری در این بازی‌ها نه آموزش می‌دیدند و نه هدفی برای پیشرفت در فوتبال داشتند، اما با اقدام خوب شهرداری ناحیه ۳ و اجرای طرح آموزش رایگان فوتبال به آنها، حالا یک‌بار در هفته به‌صورت هدفمند به زمین چمن شادی شهرک اسماعیل‌آباد می‌آیند تا در حضور مربی پیشکسوت، این رشته را به شکل حرفه‌ای آموزش ببینند.  

تمرین فوتبال چهارشنبه‌ها ساعت ۱۰ شروع می‌شود. بیشتر بچه‌ها از اتباع افغانستانی هستند و لباس‌های متنوع و رنگارنگ از تیم‌های ملی تا باشگاه‌های خارجی و داخلی را به تن کرده و آماده در زمین چمن ایستاده‌اند. ۲ تن از آنها به محض دیدن مربی با اشتیاق و شتابان به سوی او می‌دوند تا توپ‌ها را از او بگیرند و آنها را تا زمین فوتبال حمل کنند. با توجه به ملاحظاتی که شیوع ویروس کرونا به وجود آورده، قبل از شروع تمرین، مربی بچه‌ها را به تشکیل یک صف با رعایت فاصله اجتماعی هدایت می‌کند تا تب و اکسیژن خون آنها بررسی شود. «رضا» نوجوان ۱۴ ساله‌ای است که دوست دارد درباره حضورش در این گروه حرف بزند. او با اشاره به اینکه تاکنون چنین شرایطی برای یادگیری حرفه‌ای رشته‌های ورزشی، هنری و... برای آنها فراهم نشده است، می‌گوید: «من علاقه زیادی به فوتبال ندارم، اما دوست نداشتم همین فرصت را که غنیمت بود از دست بدهم و از ابتدای تشکیل کلاس همراه دوستانم در اینجا شرکت می‌کنم. من عاشق کار کردن با کامپیوتر هستم. کاش به‌زودی کلاس رایگان کامپیوتر هم در محله ما برگزار شود.»
«ابوالفضل» کودک ۱۱ ساله‌ای است که در این جمع حضور دارد. او با بیان اینکه پیش از این همراه دوستانش در بوستان اسماعیل‌آباد فوتبال بازی می‌کرد، می‌گوید: «همیشه دوست داشتم یک مربی داشته باشم که ایرادهایم را برطرف کند و اصول فوتبال را به‌صورت حرفه‌ای از او یاد بگیرم. از آغاز برگزاری کلاس‌ها برای رسیدن روز چهارشنبه و آمدن به زمین فوتبال لحظه‌شماری می‌کنم.»

• پله‌ای برای موفقیت‌های آینده

بانویی جوان روی سکوی پشت میله‌های زمین چمن نشسته و با اشتیاق در حال تماشای بازی بچه‌هاست که نظرمان را به خود جلب می‌کند. «عاقله» خاله یکی از بچه‌های حاضر در کلاس فوتبال است. او با اشاره به اینکه خواهرزاده‌اش «علیرضا» همیشه دوست داشت در کلاس فوتبال شرکت کند، اما چنین شرایطی برایش مهیا نبوده است، می‌گوید: «پیش از برگزاری این کلاس فقط در محوطه کوره‌پزخانه‌ها بازی می‌کرد، اما وقتی متوجه شدم در اینجا کلاس فوتبال برگزار می‌شود، هر هفته او را به اینجا می‌آورم.»   «سیدمحمد مهدی» با نام بردن از تیم مورد علاقه‌اش سعی می‌کند نظرمان را به خودش جلب کند که سراغش می‌رویم. این کودک ۱۱ ساله با بیان اینکه عاشق فوتبال است، می‌گوید: «از ۴ هفته پیش وقتی مادرم از برگزاری این کلاس باخبر شد، در این جلسات حاضر می‌شوم. همه چیز در اینجا خوب است و از اینکه در کنار مربی در حال آموزش حرفه‌ای فوتبال هستم خیلی خوشحالم.»  موانع پلاستیکی روی زمین چیده شده و بچه‌ها باید با سرعت از بین آنها عبور کنند. مربی حین آموزش، بی‌وقفه رعایت فاصله اجتماعی را به بچه‌ها گوشزد می‌کند. «محمدرضا» نخستین نفری است که این کار را انجام داده و وقتی به انتهای صف می‌رود، از او می‌خواهیم تا کمی درباره دلیل حضورش در این جمع حرف بزند. با شوقی که در چشمانش دیده می‌شود، می‌گوید: «خیلی فوتبال را دوست دارم. قبل از برگزاری این کلاس فقط برای سرگرمی در زمین فوتبال بوستان نرگس بدون مربی بازی می‌کردم، اما از وقتی در این کلاس شرکت می‌کنم، امید دارم که روزی بتوانم در مراحل بالاتر و حتی تیم‌ملی بدرخشم.» 

محمود محوی/ مربی فوتبال

• عشق فوتبال، لذت خدمتگزاری

۳ سال بود که از دنیای مربیگری فاصله گرفته بود، اما وقتی با چنین پیشنهادی روبه‌رو شد، با همه وجود آن را پذیرفت و این کار را آغاز کرد. «مهدی محوی» مربی ۵۰ ساله‌ای را می‌گوییم که از ۵ هفته پیش، چهارشنبه‌ها به زمین چمن شادی می‌آید تا برای کودکان و نوجوانان کلاس فوتبال برگزار کند. او با اشاره به اینکه فعالیت در رشته فوتبال را از کودکی آغاز کرده، می‌گوید: «به واسطه برادرم که بازیکن تیم پاس بود، به این رشته علاقه‌مند شدم و بعد از مدتی آموزش و تمرین، به‌صورت حرفه‌ای این ورزش را دنبال کردم و وارد تیم نوجوانان پاس شدم. دوران سربازی بازیکن تیم فتح سپاه بودم که دچار مصدومیت شدم و از آن پس تصمیم گرفتم وارد حوزه مربیگری شوم.» دارنده مدرک مربیگری درجه B آسیا با بیان اینکه از سال ۱۳۷۲ مربی فوتبال نوجوانان شده و در تیم‌های پایه راه‌آهن، استقلال، استقلال جنوب، بهمن و سپس در مدارس فوتبال مربیگری کرده است، می‌گوید: «در کنار شغلم که کارشناس ورزش بود، به مربیگری در مدارس فوتبال می‌پرداختم، اما ۳ سال بود که مربیگری را کنار گذاشته بودم. وقتی متوجه شدم دوستان دنبال مربی هستند تا به این بچه‌ها خدمات رایگان ارائه دهد، تصمیم گرفتم مربیگری این گروه را به عهده بگیرم.» محوی از اشتیاقش برای حضور در این گروه یاد کرده و می‌گوید: «۱۰ سال پیش به مدت ۲ سال مربی تیم‌ملی جوانان امید افغانستان بودم و ارادت خاصی به جامعه افغان دارم. حال هم که خدمتگزار کودکان و نوجوانان افغانستانی این محله هستم، احساس خیلی خوبی دارم. هر هفته با اشتیاق به اینجا می‌آیم و آرزویم موفقیت این بچه‌هاست.»

• مدیر اجتماعی و فرهنگی شهرداری ناحیه ۳ خبر داد / راه‌اندازی مدرسه فوتبال؛ به زودی

«سید محمدحسین سیف‌السادات» مدیر اجتماعی و فرهنگی ناحیه ۳ شهرداری منطقه ۱۹ درباره اجرای این طرح برای ساکنان کوچه سفالگری می‌گوید: «بیشتر قشر ساکن در این کوره‌پزخانه اتباع افغانستانی هستند که به‌صورت رسمی و غیررسمی در اینجا سکونت دارند. از حدود یک ماه پیش با آغاز فصل تابستان تصمیم گرفتیم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در فضایی باز شرایط تفریح و آموزش حرفه‌ای را برای کودکان و نوجوانان ساکن در این کوره آجرپزی ایجاد کنیم.» او با اشاره به همکاری شهردار ناحیه ۳، تعامل خوب اعضای شورایاری محله اسماعیل‌آباد و فعالان اجتماعی و فرهنگی ساکن در کوره‌پزخانه‌ها می‌گوید: «زمین چمن شادی به‌عنوان محل تمرین انتخاب شد و یکی از همکاران اداره ورزش مسئولیت مربیگری آنها را به عهده گرفت. براساس این طرح یک‌بار در هفته به مدت ۹۰ دقیقه کلاس فوتبال برای این عزیزان برگزار می‌شود.» سیف‌السادات با بیان اینکه «این طرح در کوره کوچه سفالگری به اجرا درآمده، اما با نابودی ویروس کرونا و بازگشت شرایط به حالت عادی قصد داریم آن را به‌صورت گسترده‌تر برای دیگر کوره‌ها هم اجرا کنیم»، اضافه می‌کند: «دوست داریم این زمین چمن را در آینده‌ای نزدیک به‌صورت یک مدرسه رسمی فوتبال برای استفاده این قشر که ۹۹ درصد آنها جزو افاغنه هستند اختصاص دهیم و حتی آن را به نام یکی از شهدای افاغنه جنگ تحمیلی نامگذاری کنیم.»