سرویس اقتصادی جوان آنلاین: احمد رضوی‌نیک درگفت‌وگو با تسنیم در خصوص گرانی قیمت میلگرد، گفت: صادرات شمش در شش ماه ابتدای امسال ۲۱درصد کاهش داشته و صادرات میلگرد نیز با کاهش ۴۱درصدی روبه‌رو بوده است. همچنین عرضه شمش در بورس کالا به یک‌پنجم مصرف نوردکاران رسیده، این در حالی است که شمش در بورس کالا بیشتر از میانگین فوب جهانی و به صورت عرضه قطره‌چکانی (به صورت غیرواقعی) قیمت‌گذاری می‌شود که نشان از اعمال رانت و پشت پرده‌هایی دارد که نوردکاران از آن بی‌بهره‌اند.
وی با تأکید بر اینکه فولادسازان اصلاً تمایلی برای صادرات ندارند، عنوان می‌کند: فولادسازان سعی می‌کنند محصولات را در بورس کالا با تخلف بین ۲۰ تا ۲۵درصد از تولیداتشان به فروش برسانند و مابقی را در بازار آزاد به نوردکاران بفروشند که همین تخلف باعث شده است محصول نهایی برای مصرف کننده نهایی با افزایش قیمت مواجه شود.
رئیس انجمن نوردکاران فولادی ایران با اشاره اینکه ایمیدرو هم نسبت به تخلفات شکل گرفته در بورس کالا آگاهی دارد، عنوان می‌کند: فولادسازان با اعمال استراتژی خود در بورس کالا مواد اولیه را ۳۵درصد بالاتر از محصول نهایی در داخل می‌فروشند و با عرضه قطره‌چکانی بالاتر از قیمت فوب جهانی، به نوعی به گرانفروشی عادت کرده‌اند و حتی نسبت به افزایش قیمت‌ها در آینده، تضمین و گارانتی می‌گیرند.
با در نظرگرفتن شمش فروخته شده به نوردکار در شهریورماه با لحاظ قیمت تمام شده شمش به علاوه ارزش افزوده و کرایه حمل برای نوردکار هر کیلو شمش ۹ هزارو ۴۰۰ تومان قیمت‌گذاری می‌شود که نشان می‌دهد از همین حالا نوردکار باید یا محصولش را زیر قیمت بفروشد یا اینکه نقدینگی خود را به نوعی در بازار برای جبران ضرر در گردش قرار دهد یا اینکه به تبع مواد اولیه گران، محصول خود را با قیمت بالا به فروش برساند.
رضوی‌یک با اشاره اینکه نوردکاران به واحد‌های نظارتی نسبت به جلوگیری از گرانفروشی فولادسازان هشدار داده‌اند در شرایط فعلی اقدام عاجلی صورت نگرفته است، تصریح کرد: وقتی در کشوری دو برابر محصول نهایی مواد اولیه تولید می‌شود، گرانفروشی معنا ندارد و این به جز مهندسی قیمت‌ها برای دست‌یازی به رانت و پشت پرده‌ها معنای دیگری ندارد.
وی با اشاره اینکه فولادساز باید با مصوبه دولت در رابطه با قیمت‌گذاری، قیمت شمش را با ۸۸درصد فوب جهانی به اضافه میانگین نرخ نیما در هفته قبل معامله به مشتری در بورس کالا بفروشد، اظهار کرد: فولادساز هر تن شمش را با قیمت ۳۸۰ دلار روی عرضه کشتی تحویل (فوری) به مشتری (صادرات) می‌دهد، اما همین محصول را با تحویل دو ماه آینده بالاتر از قیمت صادراتی به نوردکار (در کارخانه) تحویل می‌دهد، این در حالی است که سقف قیمت هر کیلو شمش باید در داخل با سقف قیمتی ۷ هزار تومان فروخته شود، اما با در نظر گرفتن کرایه حمل و ۹درصد ارزش افزوده، هر کیلو شمش با ۸ هزارو ۲۵۰ تومان در اختیار نوردکار قرار می‌گیرد و قیمت هر کیلو میلگرد تنها با ۳درصد حاشیه سود، ۸ هزارو ۴۰۰ تومان فروخته می‌شود.
نکته جالب دیگر از دید رضوی‌نیک این است که از میزان تولید بیش از یک‌میلیون تنی شمش در کشور در چهار ماه ابتدایی امسال، تاکنون تنها ۲۰۰ هزار تن در شرف تحویل (تحویل در ماه آینده) به نوردکار رسیده است. از سوی دیگر از حدود ۲۵۰ میلیون تن مقاطع طویل همچون میلگرد، تیرآهن، نبشی یا نورد در بورس کالا عرضه شده، بیش از ۴۰۰ هزار تن صادرات و بیش از ۴۰۰ هزار تن نیز خارج از بورس فروخته شده و در مجموع بیش از ۲ میلیون مقاطع طویل تولید و فروخته شده که نشان می‌دهد با وجود تحویل شمش یک‌میلیون تنی، بیش از ۲ میلیون میلگرد تولید و تحویل مشتری داده شد. سناریوی مزبور نشان می‌دهد تنها با مهندسی قیمت و عرضه قطره‌چکانی شمش، فولادسازان به راحتی هم صادرات خود را انجام می‌دهند و هم اینکه ریال می‌گیرند.