ادامه از صفحه 2
ظریف در اندیشکده روابط خارجی امریکا گفته بود «بعد از گذشت
۸ ماه از توافق، هیچیک از بانک‌های بزرگ اروپا حاضر به کار کردن با ایران نیستند.  بانک‌های اروپایی به واسطه جریمه‌های هنگفتی که از سوی امریکا شدند از کار کردن با ایران هراسان بودند. پس از توافق، خزانه‌داری امریکا در یک جمله گفت که می‌توانید با ایران کار کنید اما پنج صفحه اما و اگر آورد.»
در حقیقت خیلی آشکار بود که مخاطب این سخنان ظریف طرف‌های برجام بودند که در خاک امریکا از سوی وزیر خارجه ایران به چالش کشیده می‌شدند.  اما همین جریان از آن به عنوان «اعتراف به تقریباً هیچ» تعبیرکرد. در حقیقت مطالبه عذرخواهی روحانی از سوی کیهانیان اصطلاحاً نه «از حب علی که از بغض معاویه است».
چهار- و در نهایت کیهان پیشنهاد داده که روحانی با اعتراف به ناکارآمدی و عذرخواهی آمادگی خود برای تعامل با ارکان مختلف نظام را اعلام کند تا ظرفیت نیروهای ارزشی و انقلابی کشور هم به خدمت و همراهی دولت درآیند. از این استدلال «دلال‌مآبانه» یعنی منوط کردن همکاری‌های این نیروهای به تعبیر کیهان ارزشی و انقلابی با دولت، به عذرخواهی رئیس جمهوری که بگذریم، واقعیات همین چند ماهه اخیر کشور هم بی‌اعتبار بودن ادعای کیهان را عیان می‌کند.
مگر روحانی در مراسم افتتاح مجلس یازدهم دست یاری و همکاری به سوی مجلس اصولگرا دراز نکرد و از آمادگی دولت برای تعامل با مجلس در چارچوب قانون سخن نگفت؟ اما پاسخ بهارستان و بخصوص همان بخشی که به زعم کیهانیان نیروهای ارزشی و انقلابی هستند چه بود، آن مواجهه ناپسند با وزیر خارجه در صحن علنی مجلس و طرح استیضاح رئیس جمهوری! جریان مورد ادعای کیهان مجموعه سیاسی بی‌کارنامه‌ای نیست چه به‌واسطه حضورشان در دولت قبل و چه همین حالا که در نهادها و دستگاه‌های مختلف مسئولیت دارند.  اوج هنر و راهکارهای لیدرهای معنوی همین جریان سیاسی در اوج تحریم‌های سال 91 و 92 توصیه مردم به خوردن «اشکنه پیاز داغ» به جای مرغ و تقلیل دادن 3 وعده غذایی به 2 وعده بود. این هم از بخت و اقبال بد روحانی است که این جریان با آن کارنامه مشعشع، امروز مدعی اقتصاد و معیشت مردم و کشور شده‌اند!  با این حال به نظر می‌رسد شایسته‌تر آن باشد که این مجموعه سیاسی همه توش و توان مدیریتی خود را اندوخته سازند تا یک سال دیگر اگر در یک رقابت انتخاباتی با اقبال مردم مواجه شدند، یک بار دیگر پروژه ناقص مانده مدیریت جهانی را کلید بزنند و ایران را نیز گلستان نمایند. در سطور بالا اشاره شد که دولت روحانی ابایی از عذرخواهی ندارد، اما اگر بنا بر عذرخواهی مسئولان بابت کوتاهی در انجام وظایف باشد، خیلی‌های دیگر که درآمد 800 میلیارد دلاری نفت 120 دلاری را حیف و میل کردند و بقایای آنها در دوره بعد که به تعبیر علی مطهری در زمینگیر کردن برجام هم سهم عمده داشتند مقدم بر روحانی هستند.  ناگفته نماند که حساب  برخی جریانهای  مخالف دولت در این نوشتار از جریان کلی‌تر اصولگرایی و منتقدان جداست و بر همین اساس بی‌راه نیست اگر گفته شود بهترین کمکی که کیهانیان می‌توانند به دولت بکنند، پرهیز از حاشیه‌سازی و سنگ‌اندازی و همراهی با جریان اپوزیسیون خارج از کشور در القای ناکارآمدی است.
به نظر می‌رسد این ضرب‌المثل مصداق حال و روز دولت و برخی منتقدان است که «مارا به خیر تو امید نیست شر مرسان».