«هادی غفاری» در پاسخ به سوالی مبنی بر مهمترین وظیفه دولت در سال پایانی فعالیتش، گفت: دولت تنها کاری که در این فرصت باقی مانده می‌تواند انجام دهد روشن کردن تکلیفش با دولت‌های موازی است و اصلا دولت روحانی باید از همان سال ۹۲ این کار را انجام می‌داد ولی هنوز هم دیر نشده است. تجربه جهانی و داخلی نشان داده یک دولت وقتی موفق است که یک دولت باشد نه چند دولت. این که چند سازمان بودجه‌های هزارمیلیاردی داشته باشند ولی به دولت هیچ کمکی نکنند و فایده‌ای ندارد و کار قوه مجریه پیش نمی‌رود. این بودجه‌های عظیم به این سازمان‌ها داده می‌شود ولی نتیجه کار این سازمان‌ها اصلا در جامعه مشخص نیست.

غفاری ادامه می دهد: برای همین دولت باید به سرعت، اصلاح بودجه را در دستور کار خود قرار دهد و بودجه این سازمان‌ها را کاهش دهد و آن را صرف به ثمر رساندن طرح‌های عمرانی کند که بر زمین مانده است مانند توسعه راه‌ها و .. بخشی از این بودجه را هم به مستضعفین و فقرا دهد.

نماینده مجالس یکم، دوم و سوم جمهوری اسلامی می افزاید: مشکل ما ساختاری است. من با این دولت و مجلس کاری ندارم اما همه جای دنیا قوه قضائیه فقط قوه قضاییه است. قوه مقننه فقط قوه مقننه است. قوه مجریه هم همین طور. قوه مقننه ما امروز در کشور متاسفانه مشغول پرداختن به مسائل جنجالی و پوپولیستی است. به نمایندگان مجلس چه ارتباطی دارد که روزی یک جز قرآن در مجلس بخوانند؟ جای خواندن قرآن، مسجد است.

غفاری تاکید می‌کند: من به انقلاب، نظام و قانون علاقمندم ولی همان طور که عرض کردم مشکل ما ساختاری است و به قانون اساسی برمی گردد. باید قانون اساسی اصلاح شود تا بیشتر اراده مردم حاکم شود نه اراده اشخاص.