«سیمپل فلایینگ» نوشت: در شرایطی که شیوع بیماری همه گیر کرونا باعث شده تا مسافرت هوایی در بیشتر بازارهای اروپا و آمریکای شمالی کاهش یابد،چین بیشترین ترافیک هوایی را در بین کشورهای جهان به خود اختصاص داده است.

در سال ۲۰۱۹ تقریبا ۶۶۰ میلیون مسافر در چین پرواز کردند که این میزان دو برابر بیشتر از سال ۲۰۱۲ بود. این رشد چشمگیر بیشتر مدیون سفرهای بین المللی بوده که تعداد آن‌ها از سال ۲۰۱۵ بیش از دو برابر شده و فقط در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۴ درصد رشد داشته است. با این وجود، بیشتر ترافیک هوایی چین  داخلی است و تقریباً ۹۰ درصد از کل ترافیک هوایی این کشور در داخل چین است.  دراین شرایط  برخی از شرکت‌ها تصمیم گرفته اند از این بازاری که به سرعت در حال توسعه است، بهره‌مند شوند و شرکت‌های هواپیمایی جدیدی را ایجاد کنند.

در نتیجه با وجود رشد دو رقمی بازار، رقابت در چین شدت گرفته و به همین دلیل عرضه سریعتر از تقاضا افزایش یافته و باعث کاهش بازده و سودآوری شده است. شرکت‌های هواپیمایی خارجی که به سمت چین پرواز می کنند نیز از این پویایی بازار سود نبردند. آنها نه تنها سهم بازار را در برابر رقبای چینی خود از دست داده اند بلکه با کاهش سودآوری نیز روبرو شده اند.

واضح است که بازار پس از  شیوع بیماری کوید ۱۹ دچار رکود شده، اما هنوز در صنعت هوایی چشم انداز رقابتی حاکم است.

سه شرکت بزرگ تاثیرگذار

در چین سه شرکت بزرگ هواپیمایی دولتی، چه در داخل و چه در سطح بین المللی، به شدت بر این صنعت حاکم شده اند. هر سه عملکرد مالی مشابه دارند و تقریبا همان تعداد صندلی از مسیرهای بین المللی را با حداکثر اختلاف دو میلیون صندلی در سال ارائه می دهند.

در سال ۲۰۱۰، مجموع ظرفیت صندلی داخلی آن‌ها حدود ۶۰ درصد بود، در حالی که تعداد صندلی‌های بین المللی بیش از ۸۰درصد برآورد شده بود. China Southern به تنهایی یک چهارم کل بازار را در اختیار داشت.

اما  این صنعت در چین طی دهه گذشته تغییرات زیادی تغییر کرده است. این سه شرکت بزرگ تقریباً ۲۰ درصد  از تقاضای داخلی و بین المللی را نسبت به رقبای کوچک خود از دست دادند. علاوه بر این، حاشیه سود آنها علیرغم رونق بازار کاهش پیدا کرد و میانگین آن در سال‌های گذشته تقریباً  ۵تا۷  درصد  بود.

در سال ۲۰۱۵ تنها ۱۲ خطوط هوایی چینی پروازهای بین المللی را ارائه می دادند و اکنون تعداد این شرکت‌ها به ۲۹ شرکت افزایش یافته است. این توسعه گسترده صنعت هواپیمایی عمدتا توسط شرکت‌های هواپیمایی جدید که در شهرهای کوچکتر چین مستقرند و مدل پروازهای کم هزینه را دنبال می کنند، به وجود آمده است.

یک دهه پیش، شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه تقریبا یک درصد از کل سهم بازار را در اختیار داشتند و اکنون صاحب ۱۵ درصد از این باز هستند. در ۴ سال گذشته، ۱۴ شرکت هواپیمایی جدید فعالیت‌های خود را در بازار بین المللی تمدید کردند که بسیاری از آنها با مدل کم هزینه کار می کنند.

دراین سال‌ها هواپیمایی ارزان قیمت Spring با ظرفیت بین المللی در چین به چهارمین هواپیمایی بزرگ این کشور تبدیل شده است. این ایرلاین سالانه ۶ میلیون صندلی بین المللی، تقریبا ۷۰۰درصد بیشتر از سال ۲۰۱۲ ارائه می دهد. این ناوگان حدود ۱۰۰ هواپیما دارد و تقریبا ۱۶ درصد از بالاترین حاشیه درآمد خالص در بین پروازهای کم هزینه در آسیا را به خود اختصاص داده است.

درمجموع، چند سال آینده برای بازار بسیار مهم خواهد بود و روزهای پسا کرونا می تواند زمان هیجان انگیزی برای صنعت هواپیمایی چین باشد.