صاحب‌خبر - بورس پربازده‌ترین مکان سرمایه‌گذاری در سال ۹۸ بوده است. به گزارش عصرایرانیان در دهه هشتاد سرمایه گذاری در مسکن ، سودآورترین سرمایه گذاری تلقی می شد و دو بخش ارز و سپرده گذاری در بانک قادر به رقابت با آن نبود. دیدیم کسانی که در سال 91 و 92 سکه خریدند، در سال 93 در ضرر بودند. نگه‌داشتن دلار هرگز سودآور نبوده است. سپرده یک‌ساله در بهترین حالت می‌تواند تورم را پوشش دهد و سپرده پنج‌ساله مشکل نقدشوندگی دارد. از طرفی خرید زمین در تهران کار ساده‌ای نیست و به چند ده میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد. مسکن در بلندمدت ارزش خود را از دست می‌دهد و مسکن قدیمی به‌سادگی قابل فروختن نیست. سرمایه‌گذاری در بورس بهترین گزینه سرمایه‌گذاری برای افق‌های طولانی است. چنین سرمایه‌گذاری باید برای بازه‌های ده‌ساله یا بیشتر برنامه‌ریزی کند. به همین دلیل برای محاسبه ارزش ذاتی سهم با جریان آزاد نقدی، از پیش‌بینی تنزیل‌یافته ده سال آینده استفاده می‌کنیم. برای کسانی که دانش کافی برای سرمایه‌گذاری در بورس ندارند، توصیه می‌شود از صندوق سهام استفاده کنند، یا از خدمات سبدگردانی نهادهای سرمایه‌گذاری بهره ببرند. برای کسانی که برنامه‌ای بین 5 تا 10 سال دارند، پرتفویی شامل ترکیبی معقول از درآمد ثابت و سهام توصیه می‌شود. با به پایان رسیدن سال ۱۳۹۸، آمارها نشان می‌دهد در این سال تنها جایی که برای سرمایه‌گذاران می‌توانسته پرسود باشد بازار سهام و تا حدودی طلا بوده است.سال ۱۳۹۸ به پایان رسید و در میان بازارهای مالی، عملکرد بازار سهام نسبت به دیگر بازارها بهتر بوده، به طوری که بازدهی طلا کمتر از یک چهارم بازدهی بورس بوده است. سکه و دلار نیز بازدهی کمتری نسبت به طلا داشته‌اند. بازار سهام در سال ۱۳۹۸ با رشد ۱۸۷ درصدی همراه بوده است. شاخص کل بورس در ابتدای سال ۱۳۹۸ در سطح ۱۷۸ هزار واحد قرار داشت که با رشد ۱۸۷ درصدی بیش از ۳۳۴ هزار واحد افزایش یافت و در سطح ۵۱۲ هزار واحد قرار گرفت. از مهرماه ۹۶ تا ۲۲ تیرماه ۹۹ نرخ ارز ۴۵۳ درصد رشد داشته اما شاخص کل بورس افزایش انفجاری و‌ بی‌سابقه ۱۹۸۷ درصدی را تجربه کرده است. به گزارش فارس، رشد‌های شدید شاخص بورس در ماه‌های اخیر نقدهایی را به اصالت این رشد در محافل کارشناسی برانگیخته است.برخی فعالان بازار سرمایه عامل اصلی رشد بازار را رشد بهای ارز و افزایش درآمدها و پیش‌بینی درآمد شرکت‌های بورسی عنوان می‌کنند. اما نگاهی به تغییرات بهای ارز و نسبت آن با شاخص بورس از مهر ماه 96 تاکنون نشان می‌دهد هر چند در سال 96 و 97 رشد نرخ ارز از شاخص بورس بیشتر بوده اما تقریبا از نیمه دوم سال 98 سرعت رشد شاخص از نرخ ارز پیشی گرفته و این شدت در سال 99 به صورت انفجاری و لجام گسیخته شده است.برخی اقتصاددانان معتقدند در شرایط فعلی دیگر نرخ ارز موتور محرک افزایش شاخص بورس نیست و بالعکس این بورس است که سایر بازارها ازجمله بازار ارز را با تورم انتظاری مواجه می‌کند.در همین باره کامران ندری اقتصاددان و کارشناس مسائل پولی و بانکی به خبرنگار فارس گفت: سپرده‌های مردم در بانک‌ها تا پیش از این علاوه بر وسیله مبادله به عنوان ذخیره ارزش نیز محسوب می‌شد، اما در حال حاضر این سپرده‌ها به سهام تبدیل شده و با توجه به نقدشوندگی بالای بورس، شاهد شکل نوع سوم از نقدینگی هستیم.وی تصریح کرد: تاکنون دو نوع نقدینگی توسط بانک مرکزی و بانک‌ها در کشور تولید می‌شد که بانک مرکزی می‌توانست به تغییر نرخ سود بانک‌ها و تغییر نرخ بهره بین بانکی تورم این نقدینگی ایجاد شده را کنترل کند، اما امروز شاهد تولید نقدینگی توسط بورس هستیم که کمترین اثر آن افزایش تورم است. در گذشته نگرانی اقتصاددانان به دلیل ایجاد و رشد پول و شبه پول در نظام بانکی بود، اما هم اکنون این نقدینگی در حال تولید در بازار سرمایه بوده و خودش می‌تواند مشکلات فراوانی را به وجود بیاوردندری افزود: سهامی که طی ماه‌های گذشته 200 درصد رشد داشته، سبب تولید نوعی نقدینگی شده که به سمت بازارهای دیگر مانند مسکن، ارز، خودرو و طلا سرایت می‌کند و یک موج تورمی را برای کشور به وجود می‌آورد. رشد سرسام آور قیمت دلار و طلا ناشی از رشد بی رویه شاخص بورس است که سبب شده است، شبه پول به پول تبدیل شده و اولین تاثیر این ماجرا رشد تورم در کشور است.همچنین تیمور رحمانی اقتصاددان و استاد دانشگاه تهران هم در یادداشتی به این مساله پرداخته و نوشته است: در حالی که تا پاییز سال 1398 تحولات بازار سرمایه امری عادی تلقی می‌شد و افزایش قیمت سهام انعکاس افزایش ارزش جایگزینی بنگاه‌ها محسوب می‌شد و عملاً دنباله‌رُوی تغییرات نرخ ارز و سایر قیمت‌ها محسوب می‌شد، از حدود بهمن 1398 کاملاً تغییر ماهیت داد و به پیش‌ران افزایش قیمت‌ها تبدیل شد. این تغییر ماهیت از آنجا سرچشمه می‌گرفت که به‌دلایلی که در اینجا مجال پرداختن به آن نیست، سهام تبدیل به یک دارایی بدون ریسک کاهش قیمت و بسیار نقدشونده از منظر سرمایه گذاران شد و به این ترتیب مبتنی بر تحلیل ناسازگاری زمانی سبب کشاندن پی‌درپی اشخاص به این بازار و امکان‌پذیری تشدید سفته‌بازی در این بازار شد. آنگاه افزایش قیمت سهام هم از طریق اثر ثروتی بسیار شدید آن سبب فشار بر بقیه قیمت‌ها و به‌ویژه قیمت بقیه دارایی‌ها شده است و هم سبب فشار برای رشد درونزای کمیت‌های پولی و از جمله حجم نقدینگی شده و خواهد شد و هم انتظارات تورمی را افزایش داده است.∎​