صادق زیباکلام در روزنامه شرق نوشت: معضلاتی که کشور را در خود فروبرده، دارد دامنه وسیعتری پیدا میکند. اصولگرایان مدتهاست انگشت اتهام را به سمت روحانی نشانه رفتهاند. ای کاش اینگونه بود و مقصر بحران روحانی و دولتش بودند.
صادق زیباکلام:
فرض بگیریم بهجای روحانی و نوبخت، کینز، فریدمن و آدام اسمیت و بهجای مدیران و وزرای «بیحال» روحانی (حسب ادعای اصولگرایان)، تورگوت اوزل، ماهاتیر محمد یا آنگلا مرکل، سکاندار قوه مجریه در ایران میشدند. با بودجهای که حداقل نیمی از درآمدهای آن از میان رفته، چگونه قرار است یک کشور ۸۵ میلیونی را اداره کنند؟
صرفنظر از آنکه رئیسجمهور اصولگرا باشد یا میانهرو، تندرو باشد یا اصلاحطلب، بههرحال واردات دارو، مواد غذایی، پرداخت ۱۲۰ هزار میلیارد تومان به حدود پنج میلیون حقوقبگیر و سایر اقلام سر جای خودش باقی میماند. حتی قبل آنکه کرونا بیاید، دولت ۱۵۰ هزار میلیارد تومان یا نزدیک به یکسوم آن ۴۸۰ هزار میلیارد تومان را نداشت (با کسر بودجه مواجه بود). بودجه در آذرماه به تصویب مجلس رسیده بود. تقریبا نیمی از هزینهها از محل دریافت مالیات (۱۹۵ هزارمیلیارد تومان) و صادرات نفت (یک میلیون بشکه در روز از قرار میانگین بشکهای ۵۰ دلار).
اصلاحطلبان حکایت آش نخورده و دهان سوخته را پیدا کردهاند. بسیاری از آنها نقشی در اتخاذ سیاستهایی که کشور را به این روز انداخته نداشتهاند، اما در عوض و در نزد افکار عمومی باید پاسخگوی هرینههای آن سیاستها باشند. پس چه بهتر که همه قدرت را به اصولگرایان واگذار کنند تا تکلیف همه هم روشن شود و خودشان مجبور به پاسخگویی در قبال سیاستهایشان باشند.
مذاکرات اصولگرایان در سال آینده با واشنگتن صرفنظر از اینکه جو بایدن یا دونالد ترامپ در کاخ سفید باشند، ای بسا در کوتاهمدت مانع از فرورفتن بیشتر ایران در وضعیت ناگوار شود.