به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، خبرگزاری مهر در خصوص رفتار کشورهای اروپایی با ایران و آمریکا و پیشنویس قطعنامه ضد ایرانی ایالات متحده با «فرانسیس نیکولاد» سفیر سابق فرانسه در تهران به گفتگو پرداخته است که مهمترین بخشهای آن در ادامه میآید. نیکولاد از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ سفیر فرانسه در تهران بوده است.
- اغلب اروپائیها معتقد هستند که این سه موضوع (برنامه هستهای، برنامه موشکی و فعالیتهای منطقهای ایران) حساس بوده و نه تنها برای منافع آمریکا بلکه برای منافع و امنیت خود آنها نیز تهدید محسوب میشوند.
- باید این موضوع را در ذهن داشته باشیم که برای حدود ۸۰ سال اروپائیها سرنوشت خود را گره خورده با سرنوشت آمریکا دیدهاند.
- باید این نکته را به یاد داشت که بعد از جنگ جهانی دوم اروپا وحدت و موفقیت خود را مدیون چتر امنیتی آمریکا بوده است.
- اروپائیها امروز به شدت از دست ترامپ به دلیل اظهاراتش علیه ناتو و خارج کردن نظامیان امریکایی از آلمان و آغاز جنگ تجاری با اروپا عصبی هستند.
- برجام در وضعیت بسیار ضعیفی قرار گرفته و این اساساً به دلیل ناتوانی کشورهای باقی مانده در برجام یعنی فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه و چین در تامین منافع ایران است.
- اروپائی ها مطمئناً خواستار دیدن یک آمریکای ضعیف و زمین خورده نیستند و کاملاً بر عکس فکر میکنند.
- تحلیل اختلاف میان اروپا و آمریکا مشکل است، دشوار است که بتوان اروپا را قانع کرد که باید خود را از واشنگتن جدا کند.
- اگر امروز اختلافی میان دو طرف است مقصر اصلی آن دونالد ترامپ است. در چنین شرایطی اروپا میخواهد در نزدیکترین فاصله ممکن به آمریکا باشد دقیقاً همانند مشت زنی (بوکسور) که به حریف خود میچسبد تا از خوردن ضربات سخت فرار کند.
- «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا، به دنبال محروم کردن ایران از تمامی منافع برجام است.
- تمدید تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران از طریق شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه امکان پذیر است. این بدان معناست که موضوع در دستور جلسه شورای امنیت قرار میگیرد.
- این دستور جلسه باید قبل از هر نوع رایگیری و یا بحثی در خود شورای امنیت پذیرفته شود و این تائید شدن نیازمند رای اکثریت یعنی ۹ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت است و حق وتو نیز در این مورد اثری ندارد.
- اگر واقعاً روسیه، چین، انگلیس و فرانسه به عنوان اعضای شورای امنیت آماده هستند که با ورود این موضوع (تمدید تحریمهای تسلیحاتی) به دستور جلسه شورای امنیت در خصوص درخواست کشوری که دیگر عضو برجام نیست اما خواهان تمدید تحریم تسلیحاتی ایران است مخالفت کنند نباید کار دشواری در یافتن پنج کشور دیگر در حمایت از چنین رویکردی داشته باشند.
- من معتقدم که کشورها میخواهند به برجام کمک کنند اما جامعه تجاری نمیخواهد خود را در خطر تحریمهای آمریکا قرار دهد و دولتها نیز برای انجام کاری که خطری واقعی برای آنها دارد دلیلی نمیبینند.
- شرکای ایران تمایلی برای ترک برجام ندارند، بنابراین آینده برجام در دستان ایران است... باقی ماندن در توافقی که در آینده قابل پیش بینی هیچ سودی برای ایران ندارد و یا ترک توافق با این خطر که کشورهایی که در آینده و در موقعیتی بهتر میتوانند یاریگر باشند، تبدیل به دشمن میشوند؟
- ممکن است یک راه سومی نیز وجود داشته باشد و آن اینکه ایران از برجام خارج شود اما فوراً اعلام کند که به تعهدات خود در این توافق به صورت کاملاً داوطلبانه و یکطرفه پایبند است.
- اگر ایران و یا یکی دیگر از کشورهای حاضر در برجام از این توافق خارج شوند آخرین منافع موجود در برجام از بین میروند.
انتهای پیام/
نظر شما