به گزارش مشرق، آرش برهانی در ارتباط با وضعیت باشگاه استقلال، شرایط پرونده‌های حقوقی اخیر و مسائل جانبی آن صحبت‌هایی به زبان آورد که می‌خوانید.
او در ابتدا اظهار داشت: متاسفانه استقلال در حال حاضر هم مشکلات مالی و هم مشکلات درون تیمی دارد. در فوتبال ما به بازیکن ایرانی به سختی پولی را که حق اوست با مبالغ خیلی کمتر می‌دهند، اما به راحتی به بازیکنان خارجی مبالغ کلان می‌دهند. یکی از دلایل این موضوع، این است که در قرارداد بازیکنان خارجی دلالان سود می‌برند، اما در قرارداد بازیکن ایرانی چنین سودهایی برای آنها وجود ندارد.
مهاجم پیشین استقلال در ادامه، در خصوص قانون منع عقدقرارداد با بازیکنان خارجی در استقلال و پرسپولیس، تصریح کرد: راه‌حل مشکل بدهی این دو تیم به بازیکنان خارجی، ممنوع کردن حضور آنها در استقلال و پرسپولیس نیست. با این کار،صورت‌مسئله پاک می‌شود. حضور بازیکنان خارجی باکیفیت به ارتقای سطح فوتبال ما کمک می‌کند و نباید به طور کلی حضور آنها ممنوع شود.
بیشتر بخوانید:
پایان مهلت پرداخت به شفر و بویان/ راهکاری که شاید مانع از محرومیت شود
برهانی پیرامون مدیریت فوتبال ایران، افزود: مشکل از مدیریت فوتبال ماست نه اصل حضور بازیکنان خارجی. متاسفانه تا زمانی که فوتبال دولتی است، مدیرانی که می‌آیند باشگاه را از خودشان نمی‌دانند و فقط بدهی برای مدیر بعدی می‌گذراند و می‌روند. بدهی استقلال به بویان حدود ۶ میلیارد تومان است، آیا وریا غفوری کاپیتان استقلال در این چند فصل، ۶ میلیارد گرفته است؟
وی در مورد پرونده بویان، گفت: بویان برای استقلال چه کار کرد که باید این مبلغ کلان را بگیرد؟ آیا او روی هم ۹۰ دقیقه برای استقلال بازی کرده؟ من در سال‌هایی که برای استقلال بازی کردم، ۶ میلیارد نگرفتم. امیدوارم مدیران استقلال کلاه خود را بالاتر بگذارند که این اتفاقات تلخ در استقلال تمام شود. ای کاش مدیرانی به استقلال بیایند که از جنس فوتبال باشند و در این کار تخصص داشته باشند.
این پیشکسوت فوتبال کشورمان در پایان، درباره شکایت بویان از استقلال، اظهار داشت: کسی که قرارداد بویان را بسته، به باشگاه استقلال و فوتبال ایران خیانت کرده است و باید پاسخگو باشد. پرونده بویان را با مبلغ خیلی کمتری که من شنیده‌ام حتی با ۳۰۰ میلیون تومان هم می‌شد حل کرد، اما این کار را نکردند، چون مدیران باشگاه می‌گویند مدیران بعدی می‌آیند و بدهی‌ها را پرداخت می‌کنند.
نظر شما