به گزارش ایسنا، متن یادداشت روزانه‌ رهبر معظم انقلاب از روز ۱۴ فروردین ۱۳۶۵ به این شرح است:

پنجشنبه؛ ۱۴ فروردین ۱۳۶۵

امروز به زیارت امام رفتم؛ آقای هاشمی را خبر کردم و با هم رفتیم. امام عزیز هنوز اجازه‌ فرود آمدن از تخت را ندارد. به دست‌های او -هر یک- چیزی از سرُم و باتری وصل است. دست چپ امام را که بخاطر تَرک برداشتن سرانگشتان، در دستکش سفیدی پوشیده بود مشتاقانه بوسه زدم. چهره‌ خندان و مهربانش اندکی خسته و بیمارگونه است اما سعی می کند نشانه‌ای از افسردگی در آن نباشد. بلافاصله خطاب به من می گوید: از شما تقلید می کنم (دست دادن با چپ)! من گفتم: بحمدالله حالتان خیلی خوب است. با لحنی که می نماید به این اهمیت نمی دهد می گوید: شما خوب باشید من هم خوبم. بعد رو به هاشمی که پرسیده است آیا چیز فوق‌العاده‌ای هست؟ با لحن رضامند و محکم می گوید: هیچ چیز نیست غیر از پیری، و نسبت به همسن‌های خود خیلی خوبم؛ آنها بعضی زیر خاک‌اند و بعضی در خانه خود خوابیده‌اند. از اوضاع جاری و جنگ مسئولانه میپرسد و به جوابها با دقت گوش میدهد. سمینار دیروز را گفتم. معلوم شد خبرهای آن را از رادیو شنیده و در جریان است. این روح بزرگ، این انسان فوق‌العاده، این دل مطمئن و متوکّل و این عقل قوی و راسخ در همه‌ی حالات خود حتی در هنگامی که نیمی از قلب او از کار افتاده است، با همه شخصیّتش زندگی میکند: « رُهبانُ اللّیل و اسد النهار».

«یادداشت‌های روزانه» حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای به عنوان بخش مهمی از اسناد تاریخ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نگهداری می‌شود که در برگیرنده واقعیت هایی از مقاطع حساس انقلاب است.

این دست‌نوشته‌ها که به صورت روزانه نوشته میشود و غالباً مربوط به امور کشور و بیان واقعیت‌های گذشته‌های دور و نزدیک در کوران حوادث است و گاهی دربرگیرنده‌ی شرح جلساتی است که از سالهای اول پس از پیروزی انقلاب در بالاترین سطح کشور تشکیل شده است.