شناسهٔ خبر: 4024340 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: جماران | لینک خبر

عکس روز/ من رؤیایی دارم

یکی از هدف های اصلی این جنبش، تضمین حق رأی بود که بر پایه اصل پانزدهم قانون اساسی ایالات متحده امریکا به افراد داده شده بود. اما به رغم الزام قانونی آن توسط دولت فدرال، برخی ایالت ها و حوزه های قضایی محلی با ایجاد موانع قانونی، رأی دادن را برای آمریکایی های آفریقایی تبار دشوار کرده بودند.

صاحب‌خبر -


پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، ده‌ها هزار نفر از مردم ایالات متحده امریکا در سرتا سر پل «ادموند پتوس» سلما به منظور بزرگداشت پنجاهمین سالگرد «یکشنبه خونین» راهپیمایی کردند. 8 مارس 2015. 
جشنی برای بزرگداشت تصویب  قانون حق رای توسط لیندون جانسون، رییس جمهوری وقت ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۶۵ که حال در تهدید است.
ده ها هزار تن در سراسر پل «ادموند پتوس» در سلما واقع در ایالت آلاباما آمریکا برای بزرگداشت نقطه عطف ‌جنبش حقوق مدنی ۵۰ سال پیش تجمع کردند.
یک روز پس از برگزاری مراسم رسمی به رهبری باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده، هزاران تن از سراسر این کشور در ‌ادامه دادن راه  کسانی که در تاریخ ۷ مارس ۱۹۶۵ از فشارهای پلیس آلاباما گریخته بودند، گرد آمدند.
این حوادث که از آن پس به عنوان «یکشنبه خونین» یاد می شود، نقش کلیدی در مجبور ساختن واشنگتن به تصویب قانون حق رای و پایان بخشی به محرومیت حقوق میلیون‌ها آمریکایی‌ آفریقایی تبار داشت.
برخی از حاضرین در این راهپیمایی در میان ازدحام جمعیتی که در سراسر پل تجمع کرده بودند، سرودهایی سر می دادند.
ویلیام بل راهد وین ۶۹ ساله از آلباما روز یکشنبه  دو نوه ۱۱ و ۱۵ ساله خود را برای حضور در راهپیمایی که پنج دهه پیش خود او در آن شرکت کرده بود، آورده بود .
وی اظهار کرد: آنان به این راه ادامه خواهند داد و ما باید درک کنیم که بهایی که پرداخت شده است برای آنچه که آنان اکنون دارند است.
این دستاورد به آنان هدیه نشده بود بلکه با خون، عرق و اشک آن را به دست آورده بودند.
برخی نیز ‌تابلوهایی در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود «زندگی سیاهپوستان مهم است» که افزایش اعتراض از رفتار پلیس با سیاهپوستان در برخی از قسمت های آمریکا را بازتاب می کرد.
هنوز ابراز ناراحتی در پی کشته شدن مایکل براون در میسوری آرام نشده بود که تظاهراتی برای اعتراض به کشته شدن سیاهپوست دیگر به نام تونی رابینسون در مدیسون ویسکانسین آغاز شد.
بسیاری که در این راهپیمایی حضور داشتند برای ادای احترم به «لیندون جانسون» رئیس جمهور امریکا کسی که کنگره را مجبور به تصویب قانون حق رای کرد، مخفف نام وی «ال بی جی» را فریاد می زدند.

اما امروز هراس از در خطر بودن این فانون پس از دادخواهی دادگاه عالی ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ وجود دارد. این حکم به ایالاتی که سابقه ضعف تاریخی در رابطه با تبعیض رای دهندگان داشتند چراغ سبزی برای تغییر قوانین انتخاباتی بدون تصویب وزارت دادگستری ایالات متحده نشان داد.
کشیش ال شارپتون رهبر رادیکال بنیاد حقوق مدنی به جمعیت اظهار کرد: تغییرات اخیر تهدیدی برای حقوق اقلیت رای دهندگان است.
پنجاه سال پیش، شهر سلما در ایالت آلاباما صحنه مرکزی جنبش حقوق شهروندی آمریکا بود.

یکی از هدف‌های اصلی این جنبش، تضمین حق رأی بود که بر پایه اصل پانزدهم قانون اساسی ایالات متحده امریکا به افراد داده شده بود. اما به رغم الزام قانونی آن توسط دولت فدرال، برخی ایالت‌ها و حوزه‌های قضایی محلی با ایجاد موانع قانونی، رأی دادن را برای آمریکایی‌های آفریقایی تبار دشوار کرده بودند.

روز ٧مارس ١٩٦٥، حدود ٦٠٠ تن از مردم برای پشتیبانی از حق رأی دادن از شهر سلما تا شهر مونتگمری که مرکز ایالت است، راهپیمایی کردند. این راهپیمایان هنگامی که از پل ادموند پتوس بیرون از سلما گذر می کردند، به زور توسط پلیس متوقف شدند.

راهپیمایان به رهبری مارتین لوتر کینگ جونیور به کار خود ادامه دادند؛  مارتین یک سخنور ورزیده و با استعداد بود. بسیاری از آمریکایی‌ها پژواک صدای او را که نیروی متقاعد کننده اش پر طنین بود در ذهن خود دارند و عبارتی را که در سخنرانی اش بارها تکرار می کرد به یاد دارند: «من رؤیایی دارم». دو هفته بعد آنها به یک راهپیمایی ٨٧ کیلومتری پرداختند. زمانی که به شهر مونتگمری رسیدند، تعداد آنان به ٢٥ هزار تن رسیده بود. آن تظاهرات به پیدایش عزم سیاسی برای تصویب قانون تاریخی حق رأی سال ١٩٦٥ کمک کرد.
عکس: شینهوا
مترجم: گلناز سادات غفاری