صاحب‌خبر - "از یمنی‌ها یاد بگیریم که چگونه مقاومت می کنند. به جای لباس لنگ می بندند، و اسلحه به دست دارند و چند تکه نان خشک دستشان است."
اشتباه نکنید این سخنان توسط هیچ یک از دردمندان حاشیه نشین تهران،سیستان و بلوچستان، کرمانشاه ، مشهد.......بیان نشده ، بلکه مطالبی است از زبان آقای دکتر علی اکبر ولایتی جاری شده است. در این رابطه ذکر چند نکته ضروری است.
1- جناب دکتر ولایتی احتمالا فراموش کرده اند که فرزندان غیور این سرزمین درهشت سال جنگ کاملا نابرابر ، با کمترین امکانات وتجهیزات و با چفیه هائی که هم سربند وهم سجاده وهم سفره سادگی و دلدادگی بود وفرش بود برای رسیدن به عرش وبا سلاح ایمان و اعتقاد راسخ، دراصل درنبردی که می توان آنرا نبرد تن با تانک نام نهاد چه رشادتهای جاودانی از خود به یادگار گذاشتند.
2-تاریخ سراسر شور و شعور دوران مبارزات انقلاب و دفاع مقدس مملو از صحنه های طلائی وگنجینه بی پایان حماسه و جهاد وشهادت طلبی فرزندان برومند این آب و خاک است که با همین رویه و روحیه ایثارگری تمامی معادلات جنگی و نقشه های نظامی دشمنان را به هم ریختند و تاریخ پر فروغ و افتخار آفرین دفاع مقدس و پیروزی ایران اسلامی را رقم زدند.ارجاع چنین مردمی به تجربه آموزی از دیگران، امری منطقی به نظر نمی رسد.
3-آنچه دیروز در جنوب لبنان و امروز در یمن و سوریه بعنوان مقاومت در برابر تجاوز دشمنانشان در حال وقوع است، در اصل ملهم از فرهنگ مقاومت و مجاهدت و تاسی به فداکاری رزمندگان عزیز سپاه، ارتش، بسیج، نیروی انتظامی و عشایر قهرمان ودر یک کلام ملت شهید پرور ایران می باشد. مردم ایران از هر دین ومذهب و قومی که بودند نه‌تنها بااشتیاق از مال خود گذشتند بلکه با عشق، جان خویش و فرزندانشان را هم برای دفاع از انقلاب اسلامی و استقلال و تمامیت ارضی کشور سرافراز ایران در طبق اخلاص گذاشتند.
4-جناب دکتر ولایتی نیک به یاد دارند که آنروزها مقامات در کاخ های مجلل زندگی نمی کردند و بر ماشین های آخرین سیستم و ضد گلوله سوار نمی شدند، زندگی آن روزهای فرزندان اکثریت مسئولان هم تفاوت چندانی با آحاد مردم نداشت . طبیعی بود که آن همه شور توام با شعور شکل گرفت و حماسه هایی خلق گردید که تاریخ این مملکت برای همیشه به آنها افتخار خواهد نمود.
5- بین مردم و مقامات فاصله ای وجود نداشت و علاوه بر فرماندهان رشیدو برجسته دفاع مقدس ، مقامات متعددی اعم ازوزیر، وکیل،استاندا.ر ....... درکمال صداقت و یکرنگی درجبهه ها و در کنار فرزندان ایران اسلامی حضور می یافتند و مجروح شده،به شهادت می رسیدند و یا گاها به اسارت دشمن بعثی در می آمدند.
اسارت و سپس شهادت مظلومانه مهندس محمدجواد تندگویان وزیرنفت، شهادت سرلشگر فکوری فرمانده نیروی هوایی ارتش، حجج اسلام محلاتی و شیرازی نمایندگان امام در سپاه، شهادت شهید چمران وزیر دفاع، شهادت همت ، باکری ها، زین الدین ها، دستواره، سرلشگر بابایی،آقارب پرست،......نمونه هایی از یکی بودن رزمندگان و مقامات بود.
6-اینچنین و اگویه گفتن برای لنگ پوشیدن بجای لباس و تکه نان خوردن و نسخه پیچیدن برای فرزندان غیور این آب و خاک مقدس که در آزمونهای بسیار سخت با اندک امکانات و در اوج مظلومیت، سربلند و سرافراز بیرون آمده اند، جای تامل دارد. ای بسا برای گوینده محترم که از نان خشک و پای برهنه فقط نام آنرا شنیده موضوعی تازه و جذاب جلوه گر باشد.
7-قهرمانان آنرورهای جنگ و به ویژه ساکنان شهرستانهای مرزی نیک به یاد دارند که در اوج نیازمندی خود و خانواده هایشان، بازهم پشتیبانی و کمک
به جبهه ها را در اولویت قرار می دادند زیرا اکثریت مدیران جامعه در فکر اعزام فرزندانشان به خارج از کشور نبودند.
8-آقای دکتر ولایتی،مردم ما همانانی هستند که در اوج محاصره اقتصادی، همزمان موشک بارانها و بمب بارانها در جنگ شهر ها را تحمل می کردند.همانانی هستند که بخشی از ارزاق کوپنی یا همان جیره بندی را با تمام وجود و افتخار به جبهه ها کمک می کردند،همان مردمی هستند که پیرزن روستایی اش برای مدافعان وطن می نوشت:این هدیه و کمک را با فروش چند تخم مرغی که دارائی ام بود، برایتان تهیه کرده ام.رزمندگان عزیز اسلام در هشت سال دفاع مقدس با مطالعه آن نامه ها و مشاهده آن ایثارها، در مقابل دنیای استکبار جانانه ایستادگی می کردند.
9-جناب ولایتی، امروز این مردم همان مردم هستند و در عشق آنان به اسلام، وطن دوستی و اتحاد آنان تغییری ایجاد نشده است. اما چون بین سخن و شعار با عمل برخی از مسئولین تناقض مشاهده می نمایند لذا منتقد، نگران و ناراحت هستند۰
10-جناب دکتر ولایتی شما که براحتی به همه مقامات دسترسی دارید، بدانید که کثیری از قهرمانان آن روزها که طنین گام هایشان لرزه بر اندام دشمن این کشور می انداخت امروز فاقد هرگونه منبع درآمد بوده و از یک تا سه فرزندشان با مدارک عالی دانشگاهی بیکار هستند.تعدادی از آنها به اتهامات رنگارنگی همچون عدم التزام به اسلام، عدم اعتقاد به جمهوری اسلامی، عدم اعتقاد به ولایت فقیه و......؟! توسط همفکران جنابعالی از گردونه رقابت ها حذف شده و دادشان به جایی نمی رسد.
آری، باور کنید که مردم عوض نشده اندبلکه با چشمان خویش تغییرات کاملا محسوس و غیر قابل انکار و باور در رویه و منش مسئولان می بینند.این مردم کماکان بر آن عهدی که با امام بسته اند، وفادار و پایبندند.
آقای دکتر ولایتی، اگر قرار است در برابر دشمنان این ملک و ملت ایستادگی شود که باید بشود،این پایمردی ومقاومت الزامات وشروطی دارد که اگر رعایت شوند، این مرحله نیز با سرافرازی ملت ایران پشت سر گذاشته خواهد شد.
- از جمله این شروط ، پیشقدم شدن مسئولانی مانند جنابعالی در صحنه ایستادگی و مقاومت است.نان خشک خوردن و لنگ بستن پیشکش، لااقل مانند اقشار متوسط جامعه زندگی کنید.خود را فارغ از مردم و طبقات فرودستی که صاحب و صدالبته مدافع اصلی نظام و کشور هستند، مپندارید .
نظام ،مملکت و تمامی سازمانها و از جمله دانشگاه آزاد را متعلق به تمام مردم ایران بدانید.برای تمامی جریانات فکری ملتزم به قانون حق حیات سیاسی و اجتماعی و مدیریتی قائل شوید تا مردم باورشان شود که از جنس آنانید و حرفهایتان را پذیرا باشند.
-ساده زیستی مقامات شرط دیگر مبارزه است.اینکه مردمی که با دهها مشکل ریز و درشت دست وپنجه نرم می کنند را به ریاضت دعوت کرده ولی خود شاهانه زندگی کنیم، در منظر افکار عمومی مقبول نخواهد افتاد.فراموش نکنید هر چه نحوه زندگی و سطح رفاه مسئولان کشور بیشتر اوج بگیرد به همان میزان در بطن جامعه عقده، نفرت و انزجار تولید و فاصله ها و دیوار بی اعتمادی بیشتر و بلندتر می شوند.امام فرمود:آن روزى كه دولت ما توجه به كاخ پيدا كرد، آن روز است كه بايد ما فاتحه دولت و ملت را بخوانيم. آن روزى كه رئيس جمهور ما خداى نخواسته، از آن خوى كوخ نشينى بيرون برود و به كاخ نشينى توجه بكند، آن روز است كه انحطاط براى خود و براى كسانى كه با او تماس دارند پيدا می شود. آن روزى كه مجلسيان خوى كاخ نشينى پيدا كنند خداى نخواسته، و از اين خوى ارزنده كوخ نشينى بيرون بروند، آن روز است كه ما براى اين كشور بايد فاتحه بخوانيم. ......آن روزى كه توجه اهل علم به دنيا شد و توجه به اين شد كه خانه داشته باشم چطور، و زرق و برق دنيا خداى نخواسته در آنها تأثير بكند، آن روز است كه بايد ما فاتحه اسلام را بخوانيم.» (صحيفه امام، ج17، ص 377)
- بازگشت و رجوع به مردم راه مهم دیگر است. یادتان هست امام خمینی(ره) برای عبور از سخت ترین مشکلات به مردم رجوع می کرد؟ امروز هم تنها راه برون رفت از وضعیت کنونی تبعیت از همان سیره است. البته این بازگشت نه در شعار ،بلکه در قول و عمل باید به مردم اعتماد نمود.
در این راه لازم است ثروت و قدرت ملی این کشور که متعلق به همه ساکنان این سرزمین است را عادلانه توزیع کنید.منصب ها را براساس نسبت ها تقسیم نکنید، در هر مرحله عده ای از بهترین های این کشور را با انگ های رنگارنگ از حق انتخاب شدن محروم ننمایید.......
-گام بعدی ، پرهیز جدی نهادها و سازمانها و سیستم هایی که متعلق به عموم مردم هستند از ورود به دسته بندی های جناحی و باندی. معنا ندارد روزنامه،سایت،کانال،صداوسیما و سازمانها از بودجه بیت المال ارتزاق نمایند اما در عرصه عمل از یک فکر وجناح سیاسی خاص حمایت وجانبداری و جایگاهشان تا حد سخنگویی آن جناح تنزل یابد.برنامه ریزان، مجریان و مدیران آنها چشم در چشم مردم داشته باشند و خیلی راحت برخلاف نظر و خواست اکثریت اقدام و حرکت نمایند.
--شخصیت های ممتاز سیاسی،علمی،فرهنگی......سرمایه های این ملک و ملت هستند.تخریب شبانه روزی آنها که از قضا در میان مردم جایگاه و محبوبیت دارند، بسان چوب حراج بر سرمایه این کشور است.
جلوگیری از حرمت شکنی ها و پرده دری ها علیه چنین شخصیت های برجسته و مورد وثوق مردم که به نوعی آتش زدن برخرمن سرمایه های ملی است،محور دیگری است که می تواند فاصله ملت-دولت به معنای کلیت نظام را کاهش دهد.
∎