این روزها که ویروس کرونا در حال جولان دادن در سرتاسر جهان است سفارش و توصیه مسئولان و متخصصان حوزه مقابله با کرونا این است که هم‌وطنان عزیزمان در منزل بمانند چراکه منزل بهترین جای امن برای مقابله با شیوع این ویروس منحوس است.

 بسیاری از مردم این توصیه و سفارش را مورد توجه قرار دادند و شاهد هستیم که کوچه و خیابان‌ها از تردد افراد کم شده است، با این حال عده‌ای نیز همچنان در حال خروج از منزل هستند؛ وقتی از هر کدام از آن‌ها علت را جویا می‌شویم دلیلی برای این حضور خود مطرح می‌کنند، عده‌ای کرونا را جدی نگرفته‌اند، عده‌ای از سر اجبار مجبور به ترک خانه و حضور در جامعه شدند و عده‌ای نیز برای خرید در حال گشت و گذار در بازار هستند.

به خاطر محدودیت کرونایی این روزها، تلفن را برمی‌دارم و با واسطه به چند نفر از کسانی که مشکلات زیادی به خاطر شرایط کرونا متحمل می‌شوند تماس می‌گیرم و متوجه موضوعاتی می‌شوم که نیاز است مسئولان و دولتمردان کشورمان فکری اساسی برای این قشر از جامعه داشته باشند، چرا که کرونا وجه دیگری از سختی را بر آن‌ها وارد کرده است.

به داد کارگران روزمزد برسید

 یک بانوی جوان در گفتگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: همسر من کارگر روزمزد است، زندگی ما با پول کارگری می‌گذرد، بسیاری از روزها همسرم کاری پیدا نمی‌کند و ناچار شرمنده و با دست خالی به خانه برمی‌گردد، این در حالی است که زندگی من و فرزندانم در گرو فعالیت اوست، همه می‌گویند برای ایمن ماندن از کرونا در خانه بمانید اما همسرم ناچار برای خروج از منزل است زیرا قسط‌ها و خرج زندگی یک طرف، تأمین جهیزیه دخترم هم از سوی دیگر فشار زیادی را بر دوش همسرم وارد می‌کند. کسانی که می‌گویند از منزل خارج نشوید تا کرونا نگیرید شاید مشکلاتی چون مشکلات زندگی ما نداشته باشند، همسر من از سر اجبار هر روز از خانه خارج می‌شود تا روزی حلال زندگی‌مان را به دست آورد، هر وقت هم که از خانه خارج می‌شود دل من نیز با او می‌رود و بسیار نگرانش هستم، کاش مسئولان که آن‌قدر اصرار به خانه ماندن دارند فکری برای افرادی مثل ما کنند.

به بهانه کرونا شیر نمی‌خرند!

با مردی که زندگی‌شان از طریق اداره تعدادی دام می‌گذرد تماس می‌گیرم؛ او می‌گوید: بخش عمده‌ای از هزینه‌های زندگی ما از طریق فروش شیر و محصولاتی که از آن درست می‌کنیم می‌گذرد، هر روز صبح شیر دوشیده شده از گاوهایمان را به فروش می‌رسانیم و سر ماه نیز پول فروش آن را دریافت می‌کنیم، در طول این مدت که کرونا شیوع ÷یدا کرده متأسفانه خیلی از مواقع شیر را از ما نمی‌خرند، دلیلش را هم توصیه‌ای می‌دانند که گویا از طرف پزشکان درباره نخوردن شیر و ماست شده است، واقعاً مانده‌ایم چه کنیم، زندگی ما بسته به همین پولی است که آخر هر ماه از طریق فروش شیر و محصولاتی مثل ماست کره و پنیر به دست می‌آید، واقعاً این روزها خانواده‌هایی مثل ما که دامدار هستند به سختی امرار معاش می‌کنند، از طرف دیگر همه ما استرس آن را داریم که برای همین تعداد اندک گاوهایمان نیز مشکلی پیش بیاید و بیماری دامن آن‌ها را بگیرد، کاش مسئولان فکری برای حل مشکلات داشته باشند.

صاحبخانه کرونا و امثال آن را نمی‌شناسد

با یک دستفروش تماس می‌گیرم، در پاسخ به سوالم که چرا هنوز در خیایان بساط می‌کند می‌گوید: مستأجر هستم، صاحبخانه کرونا و امثال آن را نمی‌شناسد و هر ماه منتظر است تا پول اجاره را از ما بگیرد، شاید او هم گناهی نداشته باشد چرا که بخشی از زندگی‌اش از طریق همین اجاره بها می‌گذرد، من مجبور هستم که برای تأمین اجاره خانه و خرج زندگی‌ام هر روز از خانه خارج شوم و از طریق دستفروشی پولی را به دست بیاورم، این روزها که کرونا شروع شده دستفروشی خیلی سخت است چرا که بسیار برای ما سخت می‌گیرند اما من مجبور هستم که این کار را ادامه دهم وگرنه چه کسی دوست ندارد که در خانه باشد و پایش را روی پا بیندازد، تلویزیون نگاه کند، در شبکه‌های مجازی بچرخد و یا با فرزندانش بازی کند.

به گزارش ایسنا این‌ها تنها گوشه‌ای از مشکلاتی است که باعث شده تا برخی از هم وطنان ما هر روز از خانه خارج شوند، مشکلاتی که هر کدام بار سنگینی بر روی دوش آن‌ها می‌گذرد، باری که آنقدر سنگین است که حتی کرونا هم نمی‌تواند آن‌ها را در خانه نگه دارد، امید است مسئولان و دولتمردان کشورمان فکری برای این قشر ضعیف از جامعه داشته باشند و با تصویب طرحی استعلاجی زمینه را برای در خانه ماندن آن‌ها و کاهش آلام مردم ایجاد کنند.

انتهای پیام