طبیعی است که این روزها، نگاه‌ها به سمت دانشگاه‌های علوم پزشکی و وضعیت بیمارستان‌ها بیشتر از گذشته باشد. گلایه‌های پرستاران و کادر درمانی در بیمارستان‌ها از نبود امکانات یا مدیریت نامناسب شرایط از گوشه و کنار شنیده می‌شد.

مثلا در گیلان که یکی از مراکز اصلی شیوع کرونا در کشور شناخته می‌شود، مردم از وضعیت بیمارستان‌های این استان گلایه دارند. اهالی استان گیلان معتقدند که بیمارستان‌هایی که به درمان بیماران مبتلا به کرونا اختصاص یافته، در شرایط عادی از حیث فیزیکی و تجهیزات درمانی با مشکلات زیادی مواجه هستند، چه برسد به شرایط بحرانی.

بحران کرونا در گیلان به کمبود یا فرسوده بودن تجهیزات خاتمه نمی‌یابد، با افزایش بیماران مبتلا به کرونا در این استان، کمبود نیروی انسانی نیز در بیمارستان‌های این استان مشهود شده بود.

در قم هم وضعیت بهتری نبود. خبر‌هایی شنیده می‌شد که مردم را ناامید هم می‌کرد؛ تعدادی از پزشکان از ترس ابتلا به کرونا، از حضور بر بالین بیماران خودداری کرده و از پشت شیشه حال بیمار را تخمین می‌زدند! این موضوع از سوی برخی پرستاران نیز دیده شده که مرخصی استعلاجی گرفته و مراکز درمانی را ترک کرده بودند. البته کمبود تجهیزات حفاظتی مانند گان و ماسک شاید دلیلی برای این موضوع باشد.