شناسهٔ خبر: 38587452 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

همزمان با سالروز صدور پیام منشور روحانیت حضرت امام خمینی (ره) منتشر شد

کنکاشی در منشور روحانیت با عنوان «خون دل»

روزنامه جوان

«خون دل» کنکاش تاریخی نامه منشور روحانیت امام خمینی (ره)، جدیدترین اثر جواد موگویی (نویسنده کتاب آخرین نخست وزیر) همزمان با سالروز صدور پیام منشور روحانیت حضرت امام خمینی (ره) توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

صاحب‌خبر -
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: به گزارش فارس، دیدگاه امام (ره) در جریانِ خطر تحجرگرایان و مقدس‌نمایان در حوزه‌هاى علمیه و تحمل تلخی فشار‌ها و ضربات این جریانات در طول دوران مبارزه و بیان امام نسبت به مروجان اسلام امریکایی، همچنین ژست تقدس‌مآبى عده‌ای از روحانیون که در حوزه‌های علمیه چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می‌‏زنند که گویى وظیفه اى غیر از این ندارند، چنان بر امام (ره) سخت و طاقت‌فرسا بوده که وقتی پس از نیم قرن برای نگارش منشور روحانیت دست به قلم شد با تلخی نوشت: «خون دلی که از پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است، هرگز از فشار‌ها و سختی‌های دیگران نخورده است.» اکنون و پس از گذشت چندین سال از صدور این نامه مشهور از سوی بنیانگذار کبیر انقلاب خطاب به حوزویان، جواد موگویی نویسنده کتاب «غبار در خرداد» با توجه به دغدغه شخصی و همچنین بر اساس تحقیقات و تاریخ‌پژوهی‌های چند سال گذشته به این نکته می‌رسد که باید برای روشنگری بیشتر بخشی از تاریخ ایران مخصوصاً بیانات ایشان را مرور و تبیین کند.

جواد موگویی در رابطه با انگیزه تدوین «خون دل» می‌گوید: با توجه به صراحت کلام حضرت امام (ره) در نامه منشور روحانیت، متأسفانه درباره این نامه هیچ گاه بررسی و پژوهشی نشده و این جای تأسف است که با گذشت ۳۲سال از نگارش این نامه دستگاه‌ها و نهاد‌های فرهنگی و تبلیغی هیچ بررسی و پژوهشی با این محوریت منتشر نکرده‌اند، لذا در این اثر علاوه بر متن نامه منشور روحانیت، پژوهش‌هایی در مورد اصل منشور و همچنین شخصیت‌هایی که در تاریخ انقلاب دچار انحراف و خدشه به نظام جمهوری اسلامی مخصوصاً روحانیت وارد کرده‌اند، مورد بررسی قرار گرفته است.

در بخش‌هایی از این اثر آمده است: «چند ماهی از پایان جنگ گذشته بود که امام دست به قلم شد و نامه‌ای خطاب به روحانیون نوشت که به نامه منشور روحانیت معروف شد. امام در این نامه برای نخستین بار از رنج‌ها و ملالت‌های جریاناتی در حوزه‌های علمیه سخن می‌گوید که از ابتدای شروع نهضت به مقابله با او پرداختند. در ۱۵خرداد۱۳۴۲ مقابله با گلوله تفنگ و مسلسل شاه نبود که اگر تنها این بود، مقابله را آسان می‌کرد بلکه علاوه بر آن، از داخل جبهه خودی، گلوله حیله و مقدس‌مآبی و تحجر بود؛ گلوله زخم زبان و نفاق و دورویی بود که هزار بار بیشتر از باروت و سرب جر و جان را می‌سوخت و می‌درید.»

برچسب‌ها:

نظر شما