به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حیدر تورانی سرپرست سابق سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع «حلقه مفقوده زبان آموزی در نظام آموزشی کجاست؟» به روی آنتن شبکه آموزش سیما رفت با بیان اینکه باید ابتدا به چرایی آموزش زبان توجه کنیم که به خوبی تبیین نشده است گفت: در اوایل دهه ۸۰ خدمت رهبری رسیدیم و ایشان نکاتی داشتند که راهبرد‌های ما را تعیین می‌کند، کلیات مشخص است. ایشان فرمودند: زبان عربی را یاد نمی‌گیریم که فقط با چند عرب زبان صحبت کنیم، بلکه قرار است دانش آموزان از کتب مرجع، چون قرآن و نهج البلاغه بهره‌مند شوند.
وی افزود: انگلیسی هم همینطور است و بچه‌ها باید بتوانند متون علمی را متوجه شوند و درک مطلب خوبی داشته باشند و هدف فقط صحبت کردن نیست. در زبان فارسی نیز باید گنجینه لغات دانش آموزان توسعه یابد و آن‌ها بتوانند کتب مهم و ارزشمند ادبیات فارسی را فهم کنند.
این عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با اشاره به اینکه کار‌هایی انجام شده، اما کافی نیست گفت: زبان انگلیسی و عربی، زبان خارجی محسوب می‌شوند و زبان دوم محسوب نمی‌شود. هنوز استاندارد‌ها و چارچوب‌ها مشخص نیست. وقتی بحث زبان انگلیسی مطرح است عده‌ای از انتقال فرهنگ بیگانه نگران می‌شوند. در حالی که اکنون در دنیا معتقدند زبان انگلیسی، زبان بین المللی است.
وی افزود: استمرار و تکرار در آموزش زبان بسیار مهم است و با توجه به زمانی که در اختیار داریم بیش از این نمی‌توانیم پیش برویم. معتقد نیستم زبان انگلیسی باید از پایه‌های پایین‌تر شروع شود، زیرا باید ابتدا زبان فارسی تقویت شود. اما آموزش زبان انگلیسی را در پایه‌های بالاتر باید در خارج از ساختار آموزش و پرورش با قوت بیشتری دنبال کنیم.
تورانی با اشاره به اینکه ماموریت ما در زبان عربی مشخص است گفت: در زبان خارجی به ویژه انگلیسی دو ماموریت داریم. نخست فهم متون انگلیسی و دوم برقراری ارتباط است. در آموزش رسمی زبان انگلیسی باید از پایه‌های بالاتر یعنی همین پایه ششم که اکنون هست، آغاز شود نه آنکه از دوره ابتدایی شروع بشود. زیرا هم باید گنجینه لغات زبان مادری و هم هویت تقویت شود.
وی افزود: با حذف آموزش زبان انگلیسی از مدرسه مخالف هستم، اما باید برای جبران آن راهکار‌هایی هم اندیشیده شود و برخی درس‌ها هم به زبان خارجی تدریس شود. در واقع یکسری زمان‌هایی برای فعالیت‌های پرورشی و فوق برنامه داریم که زبان انگلیسی هم می‌تواند جزئی از آن باشد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش افزود: در جامعه کمتر شنیده ایم خانواده نگران ضعیف بودن زبان فارسی فرزندش باشد. همچنین کمتر شنیده ایم معلم تقویتی زبان فارسی بخواهند بگیرند که این امر ناشی از فرهنگ عمومی جامعه یا حتی رویکرد آموزش و پرورش است.
وی افزود: انگلیسی هم همینطور است و بچه‌ها باید بتوانند متون علمی را متوجه شوند و درک مطلب خوبی داشته باشند و هدف فقط صحبت کردن نیست. در زبان فارسی نیز باید گنجینه لغات دانش آموزان توسعه یابد و آن‌ها بتوانند کتب مهم و ارزشمند ادبیات فارسی را فهم کنند.
این عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با اشاره به اینکه کار‌هایی انجام شده، اما کافی نیست گفت: زبان انگلیسی و عربی، زبان خارجی محسوب می‌شوند و زبان دوم محسوب نمی‌شود. هنوز استاندارد‌ها و چارچوب‌ها مشخص نیست. وقتی بحث زبان انگلیسی مطرح است عده‌ای از انتقال فرهنگ بیگانه نگران می‌شوند. در حالی که اکنون در دنیا معتقدند زبان انگلیسی، زبان بین المللی است.
وی افزود: استمرار و تکرار در آموزش زبان بسیار مهم است و با توجه به زمانی که در اختیار داریم بیش از این نمی‌توانیم پیش برویم. معتقد نیستم زبان انگلیسی باید از پایه‌های پایین‌تر شروع شود، زیرا باید ابتدا زبان فارسی تقویت شود. اما آموزش زبان انگلیسی را در پایه‌های بالاتر باید در خارج از ساختار آموزش و پرورش با قوت بیشتری دنبال کنیم.
تورانی با اشاره به اینکه ماموریت ما در زبان عربی مشخص است گفت: در زبان خارجی به ویژه انگلیسی دو ماموریت داریم. نخست فهم متون انگلیسی و دوم برقراری ارتباط است. در آموزش رسمی زبان انگلیسی باید از پایه‌های بالاتر یعنی همین پایه ششم که اکنون هست، آغاز شود نه آنکه از دوره ابتدایی شروع بشود. زیرا هم باید گنجینه لغات زبان مادری و هم هویت تقویت شود.
وی افزود: با حذف آموزش زبان انگلیسی از مدرسه مخالف هستم، اما باید برای جبران آن راهکار‌هایی هم اندیشیده شود و برخی درس‌ها هم به زبان خارجی تدریس شود. در واقع یکسری زمان‌هایی برای فعالیت‌های پرورشی و فوق برنامه داریم که زبان انگلیسی هم می‌تواند جزئی از آن باشد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش افزود: در جامعه کمتر شنیده ایم خانواده نگران ضعیف بودن زبان فارسی فرزندش باشد. همچنین کمتر شنیده ایم معلم تقویتی زبان فارسی بخواهند بگیرند که این امر ناشی از فرهنگ عمومی جامعه یا حتی رویکرد آموزش و پرورش است.
نظر شما