ناسا که اکثراً از امواج رادیویی برای برقراری ارتباط بین فضا و زمین استفاده کرده اکنون به دنبال استفاده از لیزر‌ها است.

از آنجا که ناسا قصد دارد در سال ۲۰۳۰ فضانوردان را به مریخ بفرستد چگونگی ارتباط برقرار کردن با فضانوردان در مریخ بسیار مهم خواهد بود.

شبکه فضای دوردست ناسا (DSN) در حال دریافت یک "بشقاب" (dish) جدید برای سیگنال‌های پیشرفته لیزری است. "شبکه فضای دوردست ناسا" (دی‌اس‌ان) شبکهٔ آنتن‌هایی است که از ماموریت‌های فضاپیما‌ها و مشاهدات فضایی رادیویی و راداری که به اکتشاف منظومهٔ خورشیدی کمک می‌کند، پشتیبانی می‌کند. این شبکه از ماموریت‌های خاص در مدار زمین نیز پشتیبانی می‌کند. دی‌اس‌ان هم‌اکنون از سه مرکز ارتباط عمیق فضایی که با ۱۲۰ درجه فاصله از یکدیگر بر روی زمین قرار گرفته‌اند، تشکیل شده است.

چندین دهه بود که ناسا از امواج رادیویی برای ارسال پیام بین فضانوردان در فضا و خدمه در زمین استفاده می‌کرده است. با این حال با وجود ماموریتی که قرار است در سال ۲۰۳۰ ناسا انجام دهد و طی آن فضانوردانی را به مریخ بفرستد قرار است از روشی جدید موسوم به "پرتو لیزر" با آن‌ها در ارتباط باشد.

لیزر روشی است که بسیار کارآمد و ارزشمند است و می‌توان توسط آن به راحتی با فضانوردانی که در حدود ۴۰ میلیون مایل (حدود ۶۴ میلیون کیلومتر) دورتر از زمین هستند ارتباط برقرار کرد.

از آنجا که لیزر‌های فرو سرخ بسیار قدرتمند هستند می‌توانند مسافت‌های بیشتری را در فضا با قدرت بسیار قوی‌تر از امواج رادیویی طی کنند.

"سوزان داد" (Suzanne Dodd) مدیر این برنامه گفت: لیزر‌ها می‌توانند سرعت داده شما از مریخ را حدود ۱۰ برابر آنچه توسط امواج رادیویی به مقصد می‌رسید، افزایش دهند.

ناسا برنامه ساخت یک بشقاب ۱۱۲ فوتی (۳۴ متری) را از هفته گذشته در گلدستون، کالیفرنیا آغاز کرده است و به عنوان بخشی از پروژه شبکه فضای دوردست ناسا، بشقاب‌های دیگری نیز در اطراف این بشقاب قرار خواهد گرفت.