به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، برج آزادی در شمین روز سیامین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر در سال 1393 رنگ و بوی گیلانی گرفت.
ناصر وحدتی خواننده و سرپرست گروه موسیقی گیل و آمارد نامی خوش برای گیلانیها مقیم تهران بود تا ساعتی خیالانگیز داشته باشند و با نوا و اجرای خوب به سرزمین مادری سفر داشته باشند.
این کنسرت دو بخش داشت بخش نخست قطعات گوناگون از جمله قطعه اول؛ نرگس بانو، قطعه دوم؛ بلند بالا، سوم؛ لیلی، چهارم؛ تیراه راهنان، پنجم؛ رعنا، ششم؛ لاکاردانه، هفتم؛ آهه بگو و هشتم؛ باغ محتشم اجرا شد که مردم نیز با گروه همخوانی کردند.
بخش دوم قطعاتی اجرا شد که ملهم از آوازهای زنانی است که در شالیزارها میخواندند.
ناصر وحدتی در آغاز اجرای این موسیقی گفت: ما از گیلان آمدیم و ترانههای ما میراث فرهنگی گیلان است، من ترانهها را عتیقههای فرهنگی میدانم، ما این عتیقهها را از زنان و مادربزرگانمان شنیدهایم و این ترانهها سینه به سینه حفظ شده است.
ناصر وحدتی و گروهش دیشب اجرای موفق داشتند در قطعات اجرا شده سازها در خدمت مضمونی بود که خواننده قصد داشت به مخاطب منتقل کند سازها با هم گفتوگو داشتند هر سازی کار خودش را نمیکرد اگر خواننده لحن شکوهآمیزدارد، موسیقی نیز شکوه را بیواژه به مخاطب منتقل میکند و حرمانها و آرزوهای یک عاشق گیلکی را در نوای غمگین نشان میدهد.
در این کنسرت، سعید پورمحمد (کمانچه)، بنیامین چارهجو (کوبهای)، نیما برزگر (تار)، مصطفی منجزی (لبک)، رامبد حسینی (بربط)، مریم کوچکیزاد (همخوان)، اکرم فغانزاده (همخوان)، رؤیا نوری ضیابری (همخوان)، لیلی پدواز (همخوان)، میترا حسابی (همخوان)، ناصر وحدتی را همراهی میکردند.
انتهای پیام/
∎