اعتمادآنلاین|‌ بازی بولینگ سال 1895 برای نخستین بار در نیویورک ثبت شد. اما قدمت این ورزش مفرح به 5200 سال پیش از میلاد بازمی‌گردد.

توپ و پین‌های بازی بولینگ در آرامگاه پادشاه مصری کشف شد. بولینگ در قرن چهارم میلادی در کشور آلمان بخشی از مراسم مذهبی بود و کسانی که موفق به انداختن پین‌ها نمی‌شدند مجبور بودند توبه کنند.

لین یا مسیر پرتاپ، حدود 18 متر طول و یک متر عرض دارد و معمولاً از چوب ساخته می‌شود.

انتهای هر مسیر پرتاب 10 پین وجود دارد که در چهار ردیف چیده می‌شوند.

توپ این بازی باید حدوداً وزنی بین 4٫5 تا 7 کیلوگرم دارد و محیط آن ‌هم نباید از 70 سانتی‌متر بیشتر باشد.

توپ بولینگ باید توپر و دارای 2 یا سه حفره برای انگشتان دست باشد.

بازی در 10 فریم انجام می‌شود که در هر فریم هر بازیکن می‌تواند 2 بار توپ را به سمت پین‌ها پرتاب کند.

به حرکتی که در آن بازیکن همه پین‌ها را در اولین پرتابش می‌اندازد «استرایک» می‌گویند.

به حالتی که در آن همه پین‌ها در اقدام دوم انداخته می‌شوند «اسپیر» می‌گویند.

اگر بعد از هر 2 پرتاب، پینی باقی ‌مانده بود به آن «فریم»، «اوپن‌فریم» یا «فریم‌باز» می‌گویند.