انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با انتشار بیانیه‌ای موجودیت این تشکل را اعلام کرد.

به گزارش ایلنا٬ متن بیانیه به شرح ذیل است:

مِن واجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلَی العِبادِ النَّصیحَةُ بِمَبلَغِ جُهدِهِم وَ التَّعاوُنُ عَلی إقامَةِ الحَقِّ بَینَهُم
از حقوق واجب خدا بر بندگان، خیرخواهی به اندازه توان، و یاری کردن یکدیگر برای برپایی حق در میان خود است.
نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶

پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ و شروع ثمرگذاری نسیم اعتدال و تدبیر در جامعه، عقلانیت و امید به تدریج بر گلستان مغموم ایران زمین سایه انداخت و تغییر در دانشگاه‌ها به تدریج اکرام پایمال شدهٔ دانشجو را بازستانی کرد.

اکنون بعد از گذر پلی تکنیک از سالیان سخت و دشوار، جرس شکستن دیوار تکصدایی در دانشگاه صنعتی امیر کبیر از دل دانشجویان این دانشگاه برون آمد. تکیه بر استمرار فعالیت ناب دانشجویی، حق جویی و آرمان طلبی و استواری بر اصول استقلال و خیرخواهی دانشگاهی، دانشجویان این دانشگاه را بر آن داشت تا با ایجاد تشکل در سطح دانشگاه به اصول مبارک از یاد رفتهٔ جامعهٔ دانشجویی اهتمام ورزند.

«انجمن فرهنگ و سیاست» با اعتقاد بر درایت و روشنگری دانشجو و با نگرش تاثیرگذاری حداکثری جامعهٔ دانشگاهی بر سطح اجتماع و با نیت رجعت به آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی، قانونمندی و گسترش فضای آزاد دانشجویی اقدام به اعلام موجودیت در سطح دانشگاه می‌کند.

در برهه‌ای که دانشجو و جامعهٔ دانشگاهی نقش خطیر و بسزایی در پیشبرد جامعه به سمت اهداف متعالی و اندیشهٔ ناب اسلامی دارد و همچنین در فضایی که دانشجو باید پیشقراول بسط اندیشه و بازسازی فضای نقُادی را مد نظر قرار دهد، این تشکل بر آن شد تا با ایجاد مجرایی در راستای ایفای نقش در ساخت زیربنایی جامعه انجام وظیفه کند.

مرهم فکرهای خستهٔ دانشجویان زخم دیده تنها بازگشایی فضای گفتمان و فعالیت و استیفای حقوق دانشجو می‌باشد. ایجاد محفلی برای پرورش فکر که به گفتهٔ رئیس جمهور محترم «دانشگاه کارگاه انسان سازی است» تنها از طریق ایجاد فضایی معقول و منطقی برای اشاعهٔ اندیشه و محک آن می‌سر خواهد شد.

دیدگاه این تشکل تکثرگرایی اندیشه و آزادی بیان و گسترش فضای نقد در جهت ارتقاء سطح دید دانشجویان از منظرهای مختلف اجتماعی است، استمرار گفتمان اصلاح اندیشانه در فضای قانونمندی و ایجاد بستری برای فعالیت دانشجویی با رویکرد مستقلانه و به دور از افراط سرلوحهٔ اقدامات «فرهنگ و سیاست» بوده و آرمان آزاد اندیشی توشهٔ طیّ طریق این محفل خواهد بود.

ایستادگی بر اصول و آرمان‌ها را «به سان رود که در نشیب درّه سر به سنگ می‌زند» امیدوارانه پی خواهیم برد، آموزهٔ حق جویی و صواب پویی را آویزهٔ فعلمان خواهیم کرد و ظلم ستیزی و دادگری را به عنوان «معجزهٔ نهایی» بر کردارمان حک خواهیم نمود. «هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است» و نگاه امیدوارانهٔ ما به فضل الهی برای پیشبرد اهداف و غایات مطلوب، در سایهٔ ایستایی بر ارزشهای اسلامی و ملّی مستدام خواهد گشت.