"ابراهیم بیرم" در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: تکاپوی مردمی لبنان با گذشت چند روز به راه بندان و مسدود کردن مسیرهای ارتباطی و برقراری ایست بازرسی و موانع در برابر عبور و مرور مردم تبدیل و در جریان آن به مردم عادی تعرض شد.

همه این اقدامات به این بهانه صورت می گیرد که نباید زندگی به روال عادی بازگردد؛ این اقدامات بسیار اشتباه است و موجب کاهش اهمیت گفتگو و قوت گرفتن دیدگاه وجود توطئه می شود؛ توطئه ای که هدف از آن سوق دادن کشور به سمت فتنه و هرج و مرج  و وضعیتی است که در بسیاری از کشورهای عربی از جمله لیبی، سوریه و عراق شاهد آن بوده ایم به این معنی که تکاپوی مردم در این کشورها ابتدا به شکلی آغاز شد اما به سمت دیگری رفت  و به شکل دیگری پایان یافت.

این کارشناس لبنانی در عین حال تاکید کرد: وضع عراق و لبنان با یکدیگر متفاوت است، در لبنان قدرت های اساسی حاکم هستند که در بین مردم و دولت صاحب اقتدار هستند و موضع یکپارچه ای داشته اند؛ ما اجازه نخواهیم داد روند امور به سمت آنچه در عراق شاهدیم یعنی درگیری و خونریزی پیش برود؛برعکس در لبنان چنین موضوعی کاملا مردود است و نیروهای سیاسی و در صدر آن حزب الله در تلاش برای حل وفصل مسائل به بهترین شکل آن هستند و به منظور بحث و تبادل نظر تلاش دارند با گروههای معترض تماس برقرار کنند.

نیروهای سیاسی در لبنان بر ایجاد ثبات و امنیت کشور تاکید دارند و سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان نیز گفت، خواست های مردم بر حق است و آن را قبول داریم.

بیرم با تاکید بر اینکه این تکاپوی مردمی ابتدا به شکلی آغاز شد و به مرور شکل آن تغییر یافت، گفت: اکنون نوعی بن بست در لبنان مشاهده می شود؛ به عنوان مثال آنچه در مورد دانشگاه آمریکایی لبنان شاهدیم  اینکه برخی طرف ها در آن مردم را به مخالفت با جلوگیری از گفتگوی مردم با دولت سوق می دهند.

به هر حال تظاهرات مردمی در لبنان حرکتی مبارک است که با خواسته هایی نظیر مبارزه با فساد و متوقف کردن روند به غارت رفتن اموال عمومی و نوسازی نظام سیاسی در لبنان را همراه بود هیچ کس با آن مخالفت نداشت اما ده روز پس از آغاز تظاهرات، معترضان تمام پیشنهادها را از جمله طرح اصلاحات سعد حریری و نیز پیشنهاد رئیس جمهور مبنی بر گفتگو با معترضانی که در خیابان  حضور دارند، رد کردند.

همچنین سید حسن نصرالله در سخنرانی اخیر خود معترضان را به گفتگو فراخواند اما  این جنبش مردمی با تشکیل هرگونه هیئتی برای آغاز گفتگو در خصوص تمام خواسته های خود مخالفت کرد و به این ترتیب این جنبش اعتراض آمیز برای فلج کردن کشور پیش رفت و فقط بر سرنگونی دولت و کل نظام و طبقه سیاسی متمرکز شد.

این روند به میزان زیادی همدلی مردمی را که در روزهای نخست به خوبی با تکاپوی اعتراض آمیز در خیابان ها  نمایان بود، از بین برد و تعداد زیادی از حامیان مقاومت از میدان های اعتراض خارج شدند و طیف گسترده ای از مردم در قبال اعتراضات موضعی متفاوت از قبل و در مخالفت با آن اتخاذ کردند به ویژه اینکه مشخص شد برخی طرف ها و سفارت های خارجی از این تکاپوی اعتراض آمیز حمایت مالی بعمل می آورند و مانع هرگونه گفتگوبا دولت هستند.

ابراهیم بیرم ادامه داد: آنچه ما شاهدیم، مسدود کردن هر روزه راههای ارتباطی بین بیروت و جنوب وشمال است.

معترضان به سمت طرح مسائل سیاسی پیچیده و غیر قابل تحقق پیش رفتند

وی با بیان اینکه هر کشوری در دنیا شاهد اعتراضات مردمی به منظور طرح خواسته های خود بوده است، افزود: در درجه نخست باید گفت اعتراضات مردمی در لبنان در سطح انقلاب نبود و هرآنچه در خصوص مشارکت میلیونی در تظاهرات گفته شد، نادرست بود و آنچه روشن است اینکه این تکاپو در ابتدا چیز دیگری بود و با گذشت زمان کاملا متفاوت شد و به سمت طرح مسائل سیاسی پیچیده و غیرقابل تحقق پیش رفت.

در این میان  دولت راه حل هایی را ارائه کرد اما معترضان نپذیرفتند و به این ترتیب کشور به سمت بحران حرکت کرد به ویژه اینکه اوضاع اقتصادی نیز وخیم است و نرخ لیره در برابر دلار افت پیدا کرده است و بانک ها و دانشگاهها تعطیل است بنابراین پرواضح است که در این وضعیت به هیچ وجه نمی توان منتظر راه حل بود.

این تحلیلگر لبنانی در ادامه گفتگو اظهار داشت: تکاپوی مردمی مشروعیت دارد زیرا لبنان با فساد گسترده روبه رو است و هیچ فرد عادل ومنطقی در لبنان نمی تواند منکر این وضعیت شود اما باید در نظر داشت که تکاپوی مردمی یک چیز و خروج از آن یک چیز دیگر است این تکاپو به دلیل نپذیرفتن پیشنهادهایی که برای حل و فصل مشکلات و گفتگو داده شد، به بحران تبدیل شد.

وی در مورد مواضع "فواد سنیوره" و "نجیب میقاتی" دو نخست وزیر پیشین لبنان در قبال سعد حریری گفت: نوعی ضعف در بین جریان المستقبل و شخص حریری وجود دارد و نیمی از این جریان به مخالفانش ملحق شدند به ویژه پس از اینکه فعالیت شرکت ها و موسسات رسانه ای مرتبط با آن متوقف شد.

در ادامه این وضعیت کاملا مشخص بود که برخی به دنبال خروج او از حیات سیاسی و استعفایش هستند و در این خصوص نگاهها به طور خاص متوجه کشورهای عرب خلیج فارس و عربستان سعودی است.

بیرم گفت: ما با حریری اعلام همدردی می کنیم اما نباید فراموش کرد که وی بیش از ۲۰ نماینده دارد اما در طول اعتراض های مردمی هیچ سخنی از سوی نمایندگان جریان المستقبل و یا وزیران آن شنیده نشد که به گفتگو با مردم اقدام کرده و به عنوان مثال ماهیت طرح اصلاحات اقتصادی حریری را برای لبنانی ها شرح دهند.

در این میان فواد سنیوره و نجیب میقاتی در آغاز اعتراضات مردمی با مردم اعلام همبستگی کردند تا خود را تبرئه کنند زیرا به فساد و هدر دادن اموال عمومی متهم هستند.

این دو در صدد موج سواری بر اعتراضات مردمی برآمدند اما مشخص شد هیچ کس حامی آنان نیست از همین رو به مزایده بر روی حریری رو آورده و او را به استعفا فراخواندند.

بیرم تاکید کرد: استعفا قهرمانی نیست، بلکه قهرمانی در رویارویی با این وضعیت و ارائه راه حل است به ویژه اینکه همه اعلام کرده بودند که استعفای دولت در شرایط کنونی به معنی مختل شدن روند امور کشور است و موجب بروز خلا و هرج ومرج می شود.

تلاش برای تبدیل لبنان به سوریه، عراق و لیبی

اکنون باید پرسید چه کسی به دنبال هرج و مرج و اختلال در اوضاع لبنان است؟ به عبارت بهتر با در نظر گرفتن حضور نیروهای شریف و مبارز در بین معترضان که حامی مقاومت و به فکر قشر فقیر هستند، سوال این است که چه کسی در تلاش برای سرمایه گذاری بر اعتراضات مردمی و ربودن آن است؟

در این خصوص باید گفت برخی طرف ها به دنبال منحرف کردن این اعتراض ها و به بازی گرفتن سرنوشت کشور  هستند شبیه آنچه در سوریه، عراق و لیبی شاهد بودیم  و دیدیم که چگونه وارد گردونه جنگ داخلی شدند که مشخص نیست چه زمانی از آن خارج خواهند شد.

تکاپوی شخصیت های سوخته در صحنه سیاسی لبنان

این کارشناس لبنانی در ادامه گفت و گو با خبرنگار ایرنا ، اظهار داشت :  در مورد تکاپوی "سمیر جعجع" رهبر حزب "نیروهای لبنانی"  و "اشرف ریفی" وزیر سابق دادگستری باید گفت این افراد شخصیت های سوخته در کشور هستند؛ ریفی یک افسر نظامی قدیمی است که اکنون ساز خود را می زند  و تلاش دارد خود را رهبر طرابلس و به طور کلی شمال کشور جلوه دهد اما  چیزی جز یک بمب صوتی نیست و اهمیت و جایگاه او در صحنه سیاسی کاسته شده است.

اما سمیر جعجع جنایتکار بزرگ و یکی از چهره های معروف در جنگ های داخلی لبنان است، لعنت بر ساعتی که بار دیگر به صحنه سیاسی بازگردانده شد، او بیش از ۱۰ سال به اتهام قتل بسیاری از شخصیت های مهم لبنان در زندان به سر می برد اما بعد از ترور رفیق حریری در سال ۲۰۰۴ از زندان آزاد شد و علیه حریری سر به شورش گذاشت.

جعجع  اکنون در تلاش است خود را سخنگوی واقعی مسیحیان در لبنان نشان دهد که این به هیچ وجه صحت ندارد، زیرا قدرت اصلی مسیحیان لبنان جریان آزاد ملی است که هم پیمان حزب الله به شمار می آید و دستور کار مشخصی دارد که مبتنی بر ثبات عمل بین مسیحیان و مسلمانان لبنان است.

بیرم در ادامه اظهار داشت: عربستان دو سال قبل سعد حریری را بازداشت کرد و استعفای او از عربستان اعلام شد و اگر مخالفت قوی و قاطعانه در لبنان به رهبری رئیس جمهور و حزب الله و تمام نیروها و گروهای سیاسی کشور نبود عربستان حریری را آزاد نمی کرد.

حریری پس از بازگشت به لبنان با رئیس جمهور متحد شد که بعدا به تفاهم ریاست جمهوری شهرت یافت و سپس مرحله سیاسی جدیدی را در روابط با حزب الله کلید زد که مبتنی بر همکاری و مشارکت سیاسی در حکومت بود.

 حریری با این عملکرد نوعی ثبات سیاسی را تا حدودی در کشور برقرار کرد، چیزی که موجب رضایت عربستان نیست زیرا عربستان به دنبال بی ثباتی لبنان است و حضور دولتی است که همیشه تابع ریاض و دیکتههای  آن باشد.

در این میان براساس آنچه مدتی قبل در لبنان شنیده شد، عربستان از برخی چهره ها از جمله سمیر جعج حمایت مالی بعمل آورد. هدف از این اقدام عربستان نوعی تسویه حساب سیاسی است که در آن حزب الله از دولت و سپس جریان آزاد ملی از ریاست جمهوری دور شوند.عربستان از ابتدا به دنبال استعفای حریری بود.