به گزارش خبرگزاری فارس، بعد از لغو اعزام تیم‌های ملی وزنه‌برداری نوجوانان و جوانان به مسابقات قهرمانی آسیا در کره‌شمالی، تعدادی از اعضای این تیم‌ها با رفتاری خارج از عرف و انتشار مطالبی در صفحات شخصی خود و از سوی دیگر بازنشر آن در برخی رسانه‌ها باعث بوجود آمدن فضایی نامطلوب در این رشته‌ی محبوب و پرمخاطب به عنوان ورزشی المپیکی شدند.

در اینکه این وزنه‌برداران روزها و ماه‌های متمادی در اردوهای سخت و طاقت فرسا برای چنین روزی آماده می‌شدند و سختی‌ها زیادی را برای بالا بردن پرچم ایران به جان خریده‌اند شکی نیست، اما بهتر است این نوجوانان تازه از راه رسیده یاد بگیرند که اعتراض راه و روش و اصول خاص خود را دارد؛ تازه آنهم اگر وارد باشد.

با توجه به شرایط اقتصادی که کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند و تمام ارکان کشورمان، از جمله ورزش را درگیر خود کرده، مسئولان وزارت ورزشی و فدراسیون‌های ورزشی بارها و بارها در محافل خصوصی و عمومی بر لزوم مدیریت اعزام‌های برون‌مرزی ورزشی بدلیل هزینه بالای این اعزام‌ها تأکید داشته‌اند؛ موضوعی که محل اختلاف زیادی هم بوده و در نهایت این جمع‌بندی برای لغو اعزام‌های غیرضروری صورت گرفت.

در ماه‌های اخیر فدراسیون‌های ورزشی زیادی این موضوع را در دستور کار خود قرار داده و با اعزام‌های بهینه تیم‌های ورزشی خود و همچنین لغو اعزام‌های غیرضروری، هزینه و بودجه خود را مدیریت کردند. اخیرا نیز فدراسیون کشتی اعلام کرده که اعزام تیم‌های ملی نونهالان به چین تایپه را در همین راستا، به دلیل هزینه‌ بالای اعزام و در جهت لغو اعزام‌های غیرضروری از تقویم خود خارج کرده؛ اتفاقی که در فدراسیون‌های ورزشی دیگر بخصوص رشته‌های المپیکی در راستای مدیریت منابع مالی، رخ داده است.

اینکه شاید این بچه‌ها بازیچه برخی ها قرار گرفته‌اند دور از ذهن نیست، اما بروز چنین رفتاری از ورزشکاری که قرار است روزی به عنوان نماینده ایران در میادین بین‌المللی پرچم ایران را به اهتزاز درآورد به هیچ عنوان پذیرفته نیست.

حالا که نتیجه و ثمره ورزشکار سالاری را با نتایج درخشان! کیانوش رستمی در مسابقات 3 سال اخیر دیده‌ایم، آیا مماشات با چنین رفتاری آنهم با بچه‌هایی که غوره نشده به دنبال مویز شدن هستند، جایز است؟

وزنه‌برداری مانند کیانوش رستمی با آنهمه افتخارات بین‌المللی بعد از کسب مدال طلای المپیک بود که سر به عصیانگری گذاشت، اما این کودکان کجای کار هستند که گام در این مسیری که هنوز شروع نکرده‌اند گذاشته‌اند، مسیری که عاقبت آن مشخص است و با نگاهی گذرا به سرگذشت رستمی و اعتبار از دست رفته‌اش به خوبی عیان است. 

مردم ایران به هیچ عنوان چنین رفتار زننده‌ای را از ورزشکاران خود برنمی‌تابند و هرگز از چنین رفتاری حمایت نخواهند کرد. ورزشکار سالاری موضوعی نکوهیده در جامعه و بخصوص جامعه ورزشی ایران است و ورزشکار باید تابع تصمیمات مسئولان ورزش کشور باشد و بداند اگر تصمیمی در این سطح گرفته می‌شود حتما عواقب و تمام جوانب آن دیده شده است.

در هر حال با توجه به اتفاقاتی که ورزش کشور به خصوص رشته وزنه‌برداری به عنوان ورزشی پرمخاطب و افتخارآفرین اخیرا با آن درگیر بوده است و از جانب ورزشکارسالاری لطمه خورده؛ شیوع ورزشکار سالاری نوین که حالا به نظر می‌رسد در حال تبدیل شدن به ویروسی واگیردار در ورزش کشور است، قابل قبول نیست. برای جلوگیری از ظهور نسل جدیدی از ورزشکار سالاران (بخوانید بچه‌سالاری) لزوم برخورد و ورود فدراسیون وزنه‌برداری و وزارت ورزش و جوانان در این بحث بسیار حیاتی به نظر می‌رسد چرا که اگر قرار باشد این بنا از این رده سنی در این خامی و ناپختگی، کج گذاشته شود، مشخص نیست در آینده سَر به کجا خواهد سائید.

انتهای پیام/س