موضوع واردات خودرو با چالش‌های زیادی در دو سال گذشته همراه بوده است و این روند آسیب‌های زیادی به خریداران این خودروها وارد کرده است.  با مهدی دادفر، دبیر انجمن واردکنندگان خودرو در این باره گفتگویی داشتیم. او دخالت گسترده دولت و قوانین خلق الساعه را عمده ترین دلیل مشکلات فعلی اقتصادی کشور عنوان می‌کند و با اشاره به کم توجهی‌های سیاستگزاران معتقد است که با روند فعلی بسیاری از فعالان اقتصادی با مشکلات بیشتری رو به رو می‌شوند. دادفر در ادامه با اشاره به مشکلات واردکنندگان معتقد است که با ادامه این روند تا پایان سال صدایی از این صنف باقی نمی‌ماند. متن گفتگو با او را در ادامه می‌خوانید.
آخرین وضعیت خودروهای دپو شده را تشریح کنید؟
در دو سال گذشته حداکثر تلاش خود را کردیم تا ترخیص خودروهای دپو شده در گمرک انجام شود و بتوانیم تعهداتمان را در برابر مردم انجام دهیم. آخرین اقداممان نیز در این خصوص نامه نگاری بود که با آیت الله موحدی کرمانی داشتیم و ایشان در پاسخ به آن توصیه‌هایی به دولت داشتند. با این وجود با توجه به سابقه دولت، امیدواری برای شنیدن این توصیه‌ها و عمل به آن نداریم.  تلاشمان این بود که یکی از علما و خبرگان رهبری عکس العملی نسبت به گرفتاری بخشی از فعالین اقتصادی داشته باشند. 
چه کسانی از این وضعیت سود می‌برند؟
خبر داریم که عده ای در تلاش هستند تا این خودروها را مصادره کنند. با این وجود هرچند نمی‌خواهیم زیر بار زور رویم  ولی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم و به حدیث  «الملک یبقی مع الکفر ولایبقی مع الظلم» که در آن تاکید شده که زمامداری با کفر می‌پاید اما با ظلم نمی‌پاید، ایمان داریم. یکی از دلایل مشکلات فعلی سنگینی  و لختی بدنه دولت است که سرعت اجرای برنامه‌ها را سلب کرده است. وقتی به توصیه‌های کارشناسی و دلسوزانه توجهی نمی‌شود این مساله نشان دهنده این است که دستگاه اجرایی فعال نیست و نه تنها گوش شنوا برای مردم نیست بلکه گوش شنوا برای هیچ کسی وجود ندارد.  این مردمی که ماشین‌هایشان در گمرک است مگر به خاطر خلاف و اهمال  خودشان گرفتار شده اند؟! دستگاه‌های سیاستگذار بوده اند که قوانین خلق الساعه تصویب کردند؛ یک شبه سامانه واردات بسته شد. یک شبه تصمیم به ارز 4200 تومانی گرفته شد. بنابراین باید در گام اول این اشتباه‌ها را پذیرفت و در گام بعدی جبران کنیم تا امید زندگی مردم را در نظام اسلامی افزایش دهیم. 
در حال حاضر هم تجار و هم تولیدکنندگان با مشکلات زیادی رو به رو هستند و نمی‌توان همه این مشکلات را به دشمن خارجی نسبت داد. دخالت یک وزیر در امور یک بنگاه توجیهی ندارد مگر اینکه منافع شخصی در میان باشد. زمانی که بنگاهی به بخش خصوصی واگذار می‌شود باید مدیریت آن نیز به صورت کامل خصوصی باشد. برخی از دولتمردان با اسم حمایت از تولید به تولید طمع دارند . بخش زیادی از مشکلات فعلی اقتصاد به دلیل همین دخالت‌هاست. این در حالی است که حاکمیت باید حمایت کند و نه دخالت. روند فعلی کسب و کار روند مطلوبی نیست. شاهد هستیم که شخصی برای راه اندازی یک کارخانه بیش از 8 ماه است که معطل مانده است و همه این موارد به دلیل دخالت دولت‌هاست. اگر دولت گسترده نبود امکان تحریم کشورمان وجود نداشت. اگرچه نمی‌توان 80 میلیون نفر را تحریم کرد ولی دولت را می‌شود. 
به مساله خصوصی‌سازی اشاره کردید. واگذاری واقعی شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی چه مزایایی خواهد داشت؟
یکی از اعضای کمیسوین صنایع پیش از این در جلسه ای که با حضور مدیران خودروسازی برگزار شده بود حرفی زد که خیلی مورد توجه  من قرار گرفت. مدیران خودروساز در این جلسه با بیان مشکلات خود اعلام کردند که اگر مشکلات این بخش حل نشود شاهد ورشکستگی و مشکلات در این بخش خواهیم بود. این نماینده با اشاره به تفاوت مدیریت بخش دولتی و خصوصی اعلام کرد که هرچند رفع مشکلات خواسته اصلی هر مدیری است، اما درنهایت این مدیران بخش خصوصی هستند که با چالش  اساسی رو به رو هستند و در صورت ورشکستگی با خیلی از کارگران و پرسنل و سایر مشکلات رو به رو می‌شوند. بنابراین شاهدیم که مدیریت بخش خصوصی به صورت دلسوزانه تر و کارآتر عمل می‌کند.
در روزهای اخیر موضوع همکاری خودرویی ایران و ترکیه مطرح شده است. چه ارزیابی از این طرح دارید؟
کشور ترکیه به دلیل توانایی بالا در قطعه سازی مورد توجه خودروسازان خارجی است. در حال حاضر 9 کمپانی از برندهای اول دنیا در این کشور حضور دارند و بالای 2 میلیارد دلار صادرات ترکیه  حاصل از صادرات خودرو است. اما اینکه ما با کدام  هولدینگ و با کدام برنامه ریزی می‌خواهیم این کار را انجام دهیم موضوعی است که با اما و اگرهای زیادی رو به روست و نیاز به مطالعات زیرساختی دارد و در غیر این صورت شاهد همان رفتاری خوهیم بود که پژو و رنو کردند. سایه سنگین روابط سیاسی بر روابط اقتصادی همیشه بوده و مانعی برای همکاری‌های مشترک اقتصادی ما با سایر کشورهاست که در شرایط تحریم شاهد آن هستیم. 
چشم انداز واردات خودرو و فعالان این حوزه را چگونه می‌بینید؟
در حال حاضر مشکلات واردکنندگان با سیاستگزاران، جدل در بدیهیات است! خودروهای وارداتی که در دو سال گذشته در گمرک مانده خودروهایی است که برای مردم است و افراد قدرتمند پیش از این توانسته اند خودروهایشان را وارد کنند. ما خواستار ترخیص خودروهای مردم هستیم و برخی قوانین خلق الساعه  مانع از آن شده است. انجمن واردکنندگان خودرو مطمئنا به دستگاه‌هایی که در کار واردکنندگان دخالت کنند برخورد خواهد کرد و از آنها شکایت می‌کند. 15 هزار پرسنلی که پیش از این در نمایندگی‌های خودروهای وارداتی بودند در حال حاضر به 2500 رسیدند و خیلی از  فروشگاه تعطیل شد یا با حداقل‌ها کار می‌کنند.  می‌گویند مسائل مهم تر از  واردات خوردو در کشور داریم؛ این را قبول داریم، اما باید دید آیا مشکلات کلان تر حل می‌شود یا خیر!
 انجمن واردکنندگان خودرو آمادگی خود را برای همکاری با دولت در شرایط فعلی که با تحریم‌ها رو به رو هستیم اعلام کرده است. دنبال واردات با ارز تخصیصی نیستیم و با خروج ارز از کشور مخالفیم؛ چرا که  منافع ملی ایجاب نمی‌کند که این اقدام صورت گیرد، اما اگر بتوانیم با راهکارهای خودمان از جمله  اینکه بتوانیم شرکت مادر را راضی کنیم که دو یا سه ساله ماشین بدهد و پولش را سه سال دیگر بگیرد قاعدتا مشکلی به وجود نمی‌آید. اگر بتوانیم ماشین‌های اقتصادی را وارد کنیم چرا  این اقدام راانجام ندهیم.  اگر خودروهای هیبریدی را جایگزین حمل و نقل عمومی کنیم و واردات را منوط به آن کنیم چرا این کار را نکنیم. با این کار می‌توانیم ضمن گسترده کردن خدمات، اشتغال نیز ایجاد کنیم. 
می‌توان گفت با این روند چیزی از واردکنندگان باقی نمانده است. در حال حاضر که در نیمه دوم سال قرار داریم اگر تا پایان سال فکری برای حل مشکلاتمان نشود دیگر صدایی از ما باقی نخواهد ماند.  ایجاد کسب و کار سخت تر از نگهداری آن است واین مساله باید مورد توجه دولت باشد. مگر اینکه افرادی در پشت پرده به دنبال جایگزین کردن افراد خودشان باشند!