خورشید با عرض ۱.۴ میلیون کیلومتر یک کره عظیم از پلاسما در مرکز منظومه شمسی است. سال‌ها است که دانشمندان خورشید را مطالعه می‌کنند و بالاخره چندی قبل کاوشگری برای بررسی آن به فضا ارسال شد. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های خورشید نحوه تاثیرگذاری میدان مغناطیسی آن بر کل منظومه شمسی است.
در همین راستا محققان دانشگاه ویسکانسن- مدیسون خواهان درک بهتری از این فرایند هستند و به همین دلیل یک مینی خورشید مخصوص خود را ساخته اند.
این خورشید میلیون‌ها بار کوچکتر از نمونه واقعی است و عرض آن فقط ۳ متر است. جالب آنکه خورشید مصنوعی بیشتر شبیه مغز انسان است که با سیم و فولاد آزمایش می‌شود.
محققان خورشید مصنوعی را «کره سرخ بزرگ» نامیده اند. آن‌ها گاز هلیوم (که در خورشید واقعی نیز وجود دارد) را پمپاژ و پس از یونیزه کردن گاز آن را به پلاسما تبدیل کردند. یک آهنربا در مرکز این کره میدان مغناطیسی را به وجود می‌آورد. هنگامیکه محققان جریانی الکتریکی به دستگاه وارد کردند، ابزار به طور دقیق عملکرد میدان‌های مغناطیسی و پلاسمای خورشید را تقلید کرد.
«ایتان پترسون» محقق ارشد این پروژه می‌گوید: ماموریت‌های ماهواره‌ای به طور دقیق نشان داده اند باد‌های پرسرعت از کجا می‌آیند. ما سعی داریم نحوه تولید باد‌های کم سرعت خورشید و رسیدن آن به زمین را مطالعه کنیم.
آن‌ها با کمک این کره توانسته اند مارپیچ پارکر را بازسازی کنند. پاکر میدان مغناطیسی است که تمام منظومه شمسی را در بر می‌گیرد. علاوه بر آن محققان همچنین رویداد خروج ناگهانی و انبوه پلاسما از خورشید را شناسایی کردند که گاهی اوقات باد‌های خورشیدی را به وجود می‌آورد.
آن‌ها ابزار‌هایی برای رصد فعالیت کره داخل آن قرار داده بودند و متوجه سرعت چرخش پلاسما شدند.
پترسون در این باره می‌گوید: ماهواره‌ها خروج پلاسما را رصد کرده اند، اما نمی‌دانند دلیل آن چیست. ما در آزمایش‌های خود نیز موارد مشابهی را رصد و شیوه ایجاد آن را بررسی کردیم.
∎
در همین راستا محققان دانشگاه ویسکانسن- مدیسون خواهان درک بهتری از این فرایند هستند و به همین دلیل یک مینی خورشید مخصوص خود را ساخته اند.
این خورشید میلیون‌ها بار کوچکتر از نمونه واقعی است و عرض آن فقط ۳ متر است. جالب آنکه خورشید مصنوعی بیشتر شبیه مغز انسان است که با سیم و فولاد آزمایش می‌شود.
محققان خورشید مصنوعی را «کره سرخ بزرگ» نامیده اند. آن‌ها گاز هلیوم (که در خورشید واقعی نیز وجود دارد) را پمپاژ و پس از یونیزه کردن گاز آن را به پلاسما تبدیل کردند. یک آهنربا در مرکز این کره میدان مغناطیسی را به وجود می‌آورد. هنگامیکه محققان جریانی الکتریکی به دستگاه وارد کردند، ابزار به طور دقیق عملکرد میدان‌های مغناطیسی و پلاسمای خورشید را تقلید کرد.
«ایتان پترسون» محقق ارشد این پروژه می‌گوید: ماموریت‌های ماهواره‌ای به طور دقیق نشان داده اند باد‌های پرسرعت از کجا می‌آیند. ما سعی داریم نحوه تولید باد‌های کم سرعت خورشید و رسیدن آن به زمین را مطالعه کنیم.
آن‌ها با کمک این کره توانسته اند مارپیچ پارکر را بازسازی کنند. پاکر میدان مغناطیسی است که تمام منظومه شمسی را در بر می‌گیرد. علاوه بر آن محققان همچنین رویداد خروج ناگهانی و انبوه پلاسما از خورشید را شناسایی کردند که گاهی اوقات باد‌های خورشیدی را به وجود می‌آورد.
آن‌ها ابزار‌هایی برای رصد فعالیت کره داخل آن قرار داده بودند و متوجه سرعت چرخش پلاسما شدند.
پترسون در این باره می‌گوید: ماهواره‌ها خروج پلاسما را رصد کرده اند، اما نمی‌دانند دلیل آن چیست. ما در آزمایش‌های خود نیز موارد مشابهی را رصد و شیوه ایجاد آن را بررسی کردیم.
نظر شما